آخرین یادداشت پر از امید عسل بدیعی

آخرین یادداشت پر از امید عسل بدیعی

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم تشییع پیکر عسل بدیعی صبح امروز ۱۸ فروردین‌ماه مقابل تالار وحدت با حضور جمعی از هنرمندان و مردم برگزار شد.

در ابتدای این مراسم ستاره اسکندری بازیگر سینما و تئاتر با خواندن قطعه شعری گفت: هیچکدام از ما رفتن عسل را باور نداریم. با اینکه هر مرگ اشارتی است به حیاتی دیگر، اما دلم می‌خواست خانواده عسل و غزل خواهر او را امروز از نزدیک نمی‌دیدم. شاید باورتان نشود حرف کم می‌آورم. آرامش و صبر برای خانواده وی طلب می کنم. او با کاری که کرد نشان داد که چه روح بزرگی دارد. جای او همیشه بین ما خالی است ولی می‌دانیم که او تا همیشه در کنار ما است.

در ادامه پدر زنده‌یاد عسل بدیعی افزود: سلام به این همه معرفت. من از همه شما که امروز برای تسلی من و خانواده‌ام اینجا هستید تشکر می‌کنم. قدرت حرف زدن ندارم. دست‌های همه شما را می‌بوسم. شما امروز برای تسلی خاطر من، شیرین (مادر عسل بدیعی)، غزل و رضای عزیز اینجا هستید. او ۱۷ سال از عمر خود را در جمع هنرمندان گذراند. او در فیلم “بودن و نبودن” کار خود را در سینما آغاز کرد به تبع این بازی در چنین فیلمی روش انسانی اهدای عضو را پیشه کار خود قرار داد که در صورت بروز حادثه‌ای بتواند اعضای خود را هدیه کند. می‌دانید که با مرگ عسل چه حادثه‌ای بر ما رخ داده است اما اجزای بدن او امروز در وجود ۷ بیمار نیازمند جای گرفته است و من حالا هفت فرزند دیگر دارم. این برای من افتخار است. روحش شاد و یادش گرامی.

در ادامه سیروس الوند گفت: امروز مجلس باشکوهی برگزار شده است. ما هم روزی می رویم اما نمی دانیم آیا چنین چهره‌های داغداری برای ما هم می آیند یا خیر. سعادتی بود تا در فیلم “دست‌های آلوده” با وی همکاری کنم. وی افزود: من واقعاً از ته دلم می گویم عسل بدیعی سرشار از زندگی و دختری پاک، منظم و نجیب بود. او به واقع بوی خانواده می‌داد. این دختر عمر زیادی در سینما نکرد و تلویزیون او را ربود اما کارهای بدیعی برای همه ما خاطره به جای گذاشت. حالا عسل بدیعی در وجود دیگران تکثیر شده است. در ادامه رضا داودنژاد که با همسرش غزل بدیعی در مراسم حاضر شده بود، گفت: خیلی شرایط سختی است. اتفاقاتی را که در این یک سال گذشته برای ما رخ داد تنها توانستیم با همراهی شما بگذرانیم. همدردی شما برای من در آن شرایط بیماری و حالا هم برای خانواده بدیعی تسلی بزرگی است. وی ادامه داد: ما چند روز عجیبی را گذراندیم. جدا از تمام حاشیه‌ها، با اتفاقات عجیبی در این چند روز روبرو شدیم. سه روز پیش آرام آرام از عسل بدیعی عزیز چیزهایی به دست ما رسید که برای خود ما هم جالب بود. حتی ما برخی از یادداشت‌های عسل بدیعی برای پدر و مادرش را هنوز نخوانده‌ایم. او یک دفترچه یادداشت داشت که روز اول فروردین در آن مطلبی نوشته بود. امروز من و غزل تصمیم گرفتیم آن را برای شما بخوانیم. البته من به زودی تصویر این یادداشت را که با دست‌خط وی است در اختیار سایت‌ها قرار می‌دهم. غزل بدیعی در ادامه گفت: ممنون که آمدید. کاش عسل هم امروز اینجا بود و می‌دید که چه جمعیتی برای بدرقه او آمده‌اند.

بدیعی در آخرین یادداشت به‌جا مانده از او: می‌دانم امسال سال من است

در بخشی از این یادداشت که توسط غزل بدیعی خوانده شد، آمده بود: سال ۹۲ شد و در این گذر عمر چیزی قسمت همه ماست. حالا ۳۶ سالم است، دهه ۳۰ هم گذشت با سرعت مثل همه چیز همچون دهه ۲۰. شش سال را در رکود بودم. حالا می توانم مسلط باشم. ضعف درونی ام رنگ باخته است. اشتباه زیاد کرده‌ام. اشتباه زیاد دیده‌ام، اشتباه ارزش دادم و اشتباه بی‌ارزش کردم اما مهر خدا خواست که هنوز سالمم، توانمندم، ریشه دارم، جوانم، زیبایم، پسری دارم، عشق و مهر، خانواده‌ای مثل گوهر ناب و دوستانی مثل برگ گل و دنیایی که هر روزش واقعه است. حالا انرژی خفته‌ای دارم برای رسیدن به زندگی. تمام توانم امسال بر این است که شگفتی بیافرینم، شگفتی‌ای که پسرم “جانیار” و خانواده‌ام به آن افتخار کنند. من می دانم امسال سال من است.

رضا داودنژاد در ادامه افزود: این یادداشت خود عسل بود که قطعاً تصویر آن را منتشر خواهم کرد.

پسر عسل بدیعی: دلم برای مادرم تنگ می‌شود

جانیار عرب‌نیا پسر عسل بدیعی در ادامه گفت: از مادرم تشکر می کنم به خاطر کارهایی که برای من کرد. اگر او نبود من هم نبودم. او همه کار برای من کرد، حتی کارهایی را که دوست نداشت. حالا از همه بیشتر دوستش دارم دلم برایش بیشتر تنگ می شود. می‌دانم خوشحال است و اگر قرار باشد برگردد، اینجا برایش مثل زندان است. می خواستم جلوی همه شما از او تشکر کنم و قول می دهم کاری کنم که راضی باشد. فریبرز عرب نیا در ادامه بیان کرد: سلام به همه شما و از حضورتان تشکر می کنم. به دلیل ازدحام زیاد شاید کسی حواسش نباشد بهتر است به کوچکترها و خانم ها توجه کنیم.

احمد میرعلایی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در پایان گفت: بهتر است کسانی که اسم هنرمند را انتخاب می کنند به این نام وفادار باشند. عسل بدیعی از جمله این افراد بود من خاطرات خوب و حرفه ای با وی داشتم. ما در سریال “تا صبح” با هم همکار بودیم او روحیه حرفه ای داشت به دلیل اینکه باید کار را به پخش می رساندیم او در دو شیفت کار می کرد. وی افزود: خیلی از هنرمندان می گویند ما باید امروز اینجا همدیگر را ببینیم این مهم نیست موضوعی که اهمیت دارد این است که همه ما بتوانیم در زندگی مان به خواسته هایمان برسیم. عسل بدیعی علاقمند بود اعضای بدن خود را در اختیار افراد نیازمند بگذارد او امروز به این خواسته خود رسیده است فرقی نمی‌کند که آدم جوان بمیرد بلکه بهتر است کامل این دنیا را ترک کند. عسل بدیعی این گونه از بین ما رفت. من به نمایندگی از ریاست سازمان سینمایی، وزیر ارشاد و جامعه سینمایی به خانواده وی تسلیت می گویم. از همه مردم تشکر می کنم که امروز اینجا در بین ما هستند و حتی کسانی که می دانم از صبح در قطعه هنرمندان بهشت زهرا حضور پیدا کرده اند.

در پایان شاهرخ طاهریان مجری مراسم یادداشت عزت‌الله ضرغامی رئیس سازمان صدا و سیما را به مناسبت درگذشت عسل بدیعی خواند و پیکر عسل بدیعی روی دستان مردم و علاقمندان به همراه خانواده وی به سمت قطعه هنرمندان بهشت‌ زهرا تشییع شد.