آقای مهندس مقراضی – غفلت در تولید نخ فرش ماشینی

آقای مهندس مقراضی – مدیر عامل شرکت پاسارگاد رهپویان کیش

غفلت در تولید نخ فرش ماشینی

صنعت فرش ماشینی و صنایع وابسته آن به نظر من با توجه به عوامل متعددی در حال حاضر فعالیت مناسبی دارد که من اسم آن را پیشرفت های گلخانه ای می گذارم چرا که صنعت ما هنوز بیابانی بیش نیست و واحد های معتبر و فعال در این بخش واقعا با زحمات شبانه روزی مدیران عاشق خود به اینجا رسیده اند و واقعا سیستم به آنها کمکی نکرده است و تنها عشق به تولید است که این واحد ها را به درجات بالای موفقیت رسانده است.

به نظر من سرمایه گذاری های انجام شده در سال گذشته در این بخش بسیار خوب بوده و حرکت های بسیار خوبی انجام شده که در آینده ای نزدیک نتایج آن را خواهیم دید. مثلا در بخش تولید نخ فرش کمپانی سوییس تکس در ۲۰ سال گذشته در ایران ۲ ماشین فروخته بود در حالی که در سال گذشته به تنهایی ۹ ماشین خریداری شد و یا در زمینه خطوط هیت ست در ۲۰ سال گذشته تنها ۴ دستگاه به فروش رفته بود در حالی که در سال گذشته این عدد به تنهایی به ۱۶ رسید. صنعت فرش ماشینی زنده است و رو به جلو حرکت می کند. نکته جالب اینکه تمام خطوط نخ فرش فروخته شده جهت تولید نخ فرش پلی استر ولی با قابلیت تولید نخ پلی پروپیلن هستند.

ما باید به پلی استر به عنوان یک جایگزین مناسب نگاه کنیم و نه لیف غالب در بافت فرش. یعنی اگر دسترسی نخ پلی پروپیلن کم شد و یا فاصله قیمتی الیاف با هم زیاد شد به عنوان آلترنایتو B قرار داده شود چرا که در شرایط مساوی پلی استر اصلا نمی تواند خصوصیات پلی پروپیلن و اکریلیک را برای فرش ایجاد کند. البته پلی استر هم در دنیا بازار خاص خودش را دارد اما در بازار ایران که همچنان شکل خود را حفظ کرده خیلی از فاکتورهای لازم را ندارد. پلی استر به عنوان لیفی برای مخلوط کردن با اکریلیک گزینه خوبی است هرچند در مواردی که تولید کننده جرات اظهار این اختلاط را در پشت فرش ندارد متهم به تقلب می شود. من متاسفم که چرا ما نباید بستر لازم را در بازار ایجاد کنیم تا بعد مجبور به تقلب و …شویم. ترکیب الیاف و تولید نخ فرش اصلا کار غلطی نیست و حتی در شرایطی می توانند ضعف های یکدیگر را پوشش دهند و فرش های بافته شده از مخلوط این دو لیف نیز بسیار مرغوب و با کیفیت است ولی در برخی موارد عدم اظهار این مطالب شرایط نابرابری را برای تولید کنندگان ایجاد می کند.

نظر شما در رابطه با  وضعیت حال حاضر و ظرفیت های صادراتی صنعت فرش ماشینی در ایران چیست؟

 مسلما صنعت فرش ماشینی نیز در مدت اخیر مانند تمام صنایع دیگر بالاجبار وارد رکود شده است اما شرایط فرش ماشینی از سایر بخش ها مناسب تر است و در عین حال شرایط خاصی نیز بر آن حکمفرماست  در صادرات فرش ماشینی شرکت های زیادی هستند که وارد صادرات شده اند و در عین حال عده ای از همکاران ما نیز با وجود سابقه طولانی در بافندگی  فرش ماشینی اعتقادی به صادرات ندارند که باید دلایل آن را از خودشان پرسید!!  درواقع وقتی شرکتی به دنبال توسعه است نیاز به بازارهای جدید و بزرگ تری دارد که صادرات این امکان را برای آنها ایجاد می کند یکی از تفاوتهای اساسی بین یک تولید کننده فرش ماشینی در ایران و یک تولید کننده خارجی وجود دارد این است که تولید کننده ایرانی با بازاری  روبرو است که الگو گرفته از فرش  دستباف ایرانی است و خریدار آن به فرش به عنوان یک کالای سرمایه ای نگاه می کند نه کالای مصرفی بنابراین ترجیح میدهد پول بیشتری بری خرید فرش هزینه کند و از طرفی تقریبا برای تمامی مردم ما زندگی بدون فرش غیر ممکن است به نظر من جهت حرکت فرش ماشینی ما اصلا جهت مناسبی برای صادرات نیست. عمده تولید کنندگان دنیا در حال حرکت به سمت تراکم های پائین و تعداد رنگ کم هستند اما در ایران کاملا برعکس است. جالب اینکه داغ ترین بازار فروش ماشین آلات بافندگی فرش ماشینی ۷۰۰ شانه ، ایران است. به طوری که آمارهای موثق نشان می دهد ۹۰ درصد فروش ماشین آلات بافندگی فرش ماشینی شونهر و وندویل در ایران است و ۱۰ درصد در مابقی کشورهای دنیا!!  حتی در ماشین آلات ۵۰۰ شانه نیز تراکم طولی فرش را تا۱۲۰۰ ، ۱۵۰۰ و حتی ۲۰۰۰ افزایش می دهند و مصرف کننده هم بر این تصور است که باید فرشی را بخرد که در آن این اعداد بالاتر است! از طرف دیگر در اغلب   کشورها طراحان اعتقاد دارند با بکارگیری تعداد رنگ کمتر و ایجاد هارمونی در فرش مصرف کننده آرامش بیشتری پیدا می کند اما در ایران فرش های ۵۰ رنگ!  بافته می شود حتی اگر الان شما در بازارهای صادراتی از شعاری مثل “‌تولید کننده فرش ۵۰ رنگ “‌استفاده کنید بسیار خنده دار است.

اخیرا میزان مطالبات تولید کنندگان فرش ماشینی از مشتریان خود به شدت افزایش یافته و عملا آنها در برزخ فروش قرار گرفته اند. علت را چطور ارزیابی می کنید؟

ببینید وقتی بازار فرش ماشینی اشباع می شود مجبور می شوید برای فروش ریسک را قبول کنید. باید به افرادی جنس بفروشید که اعتبار سنجی لازم روی آنها انجام نشده و طبیعتا این مشکلات ایجاد می شود. در امارات به محض اینکه چک شما برگشت می خورد بدون چون و چرا راهی زندان می شوید. اما در ایران قانونگذار راه را برای خاطی باز گذاشته و در این وضعیت فقط باید با اعتماد و اطمینان کار کنیم چرا که قوانین ما به خصوص در باره چک بازدارنده نیست . به عنوان مثال ما در شرکت فرش شیراز موردی را داریم که پرونده وصول مطالبات ما از سال ۱۳۷۹ تا به حال یعنی بیش از ۱۰ سال در دادگاه مانده است  و هنوز نتوانستیم حق خود را بگیریم و مطمئن هستم این قصه تلخ سرگذشت بسیاری از همکاران دیگر ما نیز هست

به نظر شما راهکار چیست؟

  به نظر من ما نیاز مبرم به اعتبار سنجی مشتریان داریم.  در تمام کشورهای دنیا منابعی وجود دارند که می توانید با مراجعه به آنها لیست کاملی از سوابق طرف معامله خود را از قبیل سوابق مالی، جزائی ، کیفری ، قسط های وام به بانکها، چک های برگشتی و …  به راحتی بدست آورید و حتی به شما می گویند تا چه حد می توانید به این شخص جنس نسیه بدهید و تا آن سقف را بیمه می کنند. این موسسات با نام Credit Reference Agency  در اروپا فعالیت می کنند. وقتی تولید کننده ای بدون تحقیقات و اعتبار سنجی جنسی را می فروشد باید عواقب آنرا هم پذیرا باشد.

منبع : شماره ۲۶ قدیم مجله کهن

تلفن اشتراک : ۷۷۲۴۵۷۸۰-۰۲۱