پانزدهمین کنفرانس بین المللی مطالعات فرش شرقی (ICOC) در استانبول (ویدیو)

آقای دکتر کریم میرزایی در مصاحبه با مجله کهن فرمودند: حدود ۳۵ سال به صورت مستمر در زمینه فرش، نگارگری و تذهیب فعالیت داشته اند. در سال ۱۳۷۹ در مسابقات طرح و نقش نفر اول در این مسابقه بودند. پانزدهمین کنفرانس بین المللی فرش های شرقی در تاریخ ۶ تا ۹ JUN در شهر استانبول برگزار شد. از کشورهای مختلف در این کنفرانس حضور داشتند. این کنفرانس هر دوره در یک کشور برگزار میشود و امسال در ترکیه برگزار شد.

 

از طرف بنده مقاله ای ارسال شد و مورد قبول واقع شد و به این کنفرانس دعوت شدیم و از طرف کشور ایران اولین سخنرانی بودیم که کنفرانس را در زمینه فرش های ترکمانی که همان فرش های دوران اق قیونلوها و قره قیونلوها در دوران قبل از صفویه که در تبریز در قرن ۱۵ حکومت میکردند ارائه کردیم.

معتقد هستیم که قالی های بسیار فاخر و کلاسیک صفویه، پیشینه آن ها در فرش های ترکمانی است که متاسفانه در ایران و جهان به آن پرداخته نشده است. آقای پرفسور والتر دنی که در این کنفرانس حضور داشتند اشاره های خوبی در همین زمینه در کتاب هایشان دارند. فرش ها با حاشیه کوفی و ترنج های هشت ضلعی فرش هایی هستند که ریشه آن ها در فرش های ترکمانی است. بعد از فرش های ترکمانی به فرش های گردان میرسیم که پیشینه آن ها به فرش های نیمه گردان قرن ۱۵ میرسد.

این کنفرانس بسیار عالی برگزار شد، نشست هایی با وجود کشورهای کانادا، آمریکا، انگلیس، سوئیس، ایتالیا، ترکیه و قزاقستان برگزار شد و در آن مقاله هایی ارائه شد. در کنار کنفرانس غرفه هایی در زمینه فرش های آنتیک وجود داشت و این غرفه ها بسیار مهم بودند حتی عده ای فقط برای خرید محصولات به این کنفرانس آمده بودند.

دولت ترکیه به این رویداد به چشم یک موضوع تجاری نمیکند در عین حال علمی، اما علمی که نتیجه آن سود باشد و از نظر آن ها یک فعالیت علمی تجاری است. این کنفرانس یک فستیوالی بود که درون آن دانش و تجربه وجود دارد. امیدواریم این کنفرانس روزی در ایران برگزار شود. فرش ایرانی دارای اصالت است و فرش های کشور ترکیه فاصله زیادی با اصالت فرش ایرانی دارند. در زمان عثمانی طراحان ترکی هنرمندان ایرانی بودند و آن ها هنرخود را مدیون کشور ایران هستند.

در ایران تولیدکنندگانی هستند که با تولید فرش های نفیس مشتریان خاص خود را دارند و هنوز خریدارانی هستند که خواهان فرش های نفیس هستند. فرش ایرانی دارای اصالت است و نشان دهنده هویت ایران است و باید به آن طوری دیگر نگاه کرد و برای حفظ این هویت تلاش کرد. باید ارزش و قیمت فرش ایرانی بالا برد و سطح مارکتینگ کشور را تقویت کرد. هنوز در زمینه فرش های نفیس، لاکچری و برند راهی برای پیشرفت وجود دارد.

در دنیای امروزه که یک دنیا مصرف گرا است فرش میتواند یک شی باشد که به شخص اعتبار میبخشد. شاخصه فرش ایرانی باید حفظ شود و طراحان باید بتوانند طرح هایی ارائه دهند که هویت فرش ایرانی حفظ شود. فرش های وینتیج به طور قطع در سال های آینده از مد خواهد افتاد. نوآوری همراه با اصالت باید هر دو در یک جایگاه باشند.