آیا ترکیه در حال تبدیل شدن به یک قطب تأمین منابع جهانی نوظهور است؟

تهیه: ساناز اصلاح- انجمن صنایع نساجی ایران

کوئید- ۱۹ بر زنجیره تأمین جهانی اثرگذار بوده و یافتن منابعی برای صنایع نساجی و پوشاک را با مشکل مواجه کرده است. ترکیه با نیروی کار مجرب و آموزش دیده، تنوع تولید و سال ها تجربه بعنوان یک موقعیت مناسب برای تأمین منابع مورد نیاز صنایع نساجی و پوشاک تبدیل شده است. اما قاعدتا در این راستا با چالشهایی مواجه است.

در این گزارش ما به بررسی مزایا و نقاط ضعف ترکیه بعنوان یک موقعیت کلیدی برای منبع یابی زنجیره ارزش جهانی نساجی و پوشاک می پردازیم.

ترکیه با یک بازار اقتصادی نوظهور و میراث فرهنگی غنی، در فصل مشترک و میان آسیا و اروپا واقع شده است. همچنین بعلت موقعیت استراتژیک آن و کنترل دریایی مسیرهای آبی بین دریای سیاه و دریای اژه قرنهاست که بعنوان یک قطب تجاری منطقه ای اصلی شناخته می شود.

اگرچه با وجود فقدان منابع طبیعی، دارای اراضی قابل کشت وسیع و مایل ها خط ساحلی می باشد. نساجی و پوشاک، از نظر میزان سهم در GDP ، اشتغال زایی، سرمایه گذاری ها و شاخص های کلان اقتصادی، هسته اصلی اقتصاد ترکیه بشمار می رود.

در سال ۲۰۲۱ صنعت نساجی ترکیه دارای صادراتی به ارزش ۱۶/۲ میلیارد دلار بود و در جایگاه پنجمین تأمین کننده بزرگ جهان قرار گرفت؛ این درحالیست که صنعت پوشاک با صادرات پوشاک به ارزش ۳ /۱۸ میلیارد دلار در جایگاه چهارمین تأمین کننده بزرگ پوشاک قرار گرفت.

با توجه به مطالعات بدست آمده از مرکز آمار و وزارت بازرگانی کشور ترکیه صادرات نساجی و پوشاک این کشور در ماه ژانویه – مارس ۲۰۲۲ با ۹/۰۲ میلیارد دلار افزایش در مقایسه با ۷/۹۸ میلیارد دلار طی بازه زمانی مشابه در سال ۲۰۲۱ دارای رشد سالیانه ۱۳/۰۳ درصدی بوده است.

با منابع انسانی مجرب، فناوری مدرن، ظرفیت تولید متنوع و تجربه سالیان، صنعت نساجی و پوشاک ترکیه و با رعایت استانداردهای بالا و توان رقابت در بازارهای بین الملی چه از نظر کیفی و چه از نظر گستره وسیع محصولات، نقش مهمی را در مبادلات جهانی ایفا می کند.

اتحادیه اروپا EU تاکنون بزرگترین شریک تجاری ترکیه در امر واردات و صادرات و همچنین منبع اصلی سرمایه گذاری ها بحساب آمده است. در سال ۲۰۲۱ ،۵۱/۸ درصد صادرات منسوجات و پوشاک ترکیه به اتحادیه اروپا بوده و به این ترتیب ترکیه در جایگاه سومین صادر کننده بزرگ منسوجات و پوشاک به اتحادیه اروپا قرار گرفت.

طی دو سال اخیر، کوئید-۱۹ فعالیتهای تجاری صنعت نساجی و پوشاک را مختل کرد. رفع مسائل بوجود آمده در زنجیره تأمین، ناشی از قرنطینه های اجباری در صدر دستور کار مدیران ارشد فعال در حوزه مد و پوشاک در سرتاسر دنیا قرار گرفت.

هرچه مسائل مربوط به زنجیره های تأمین افزایش می یابد؛ نیاز مبرم به ایجاد زنجیره های تأمین معتبر و منعطف، حائز اهمیت بیشتری میگردد. هدف، نشر ریسک در میان بازارهای منابع چندگانه به نقطه ای است که شرکتها بتوانند وابستگی به یک بازار خاص نداشته باشند. امروزه شرکتها شروع به تولید کلکسیونی از تولیدات خود بصورت هوشمندانه تر و مشتری محورتر، طراحی تولیدات با دوام تر، بکارگیری ابزارهای دیجیتالی و درنهایت جلب رضایت مصرف کننده نهایی میباشند.

با حفظ این تحولات اخیر در صنعت پوشاک، شرکتهای ترکی میتوانند ویژگیهای رقابتی متنوعی را ارائه دهند که به صنایع نساجی و پوشاک کمک میکند تا بسرعت خود را با زنجیره تأمین در حال تغییر جهانی سازگار سازد.

 

نقاط قوت

موقعیت جغرافیایی: ترکیه پل ارتباطی آسیا و اروپا بوده و به این ترتیب روی لبه یکی از بزرگترین بلوکهای تجاری جهان واقع شده است. این بدان معناست که حمل و نقل دریایی از آسیا به اروپا و بریتانیا بین چند روز تا یک ماه طول میکشد.

این موضوع با استراتژی یافتن منابع نزدیک، مطابقت دارد؛ بویژه برای شرکتهای اروپایی ای که با مشکلات عدیده ای از قبیل نوسانات میزان تقاضا، وقفه در زنجیره تأمین، افزایش هزینه های ناشی از افزایش جهانی قیمت مواد اولیه و هزینه های فرآیندی مواجه هستند. موقعیت مرکزی این کشور و طرق دسترسی مختلف به آسیا و اروپا ترکیه را به بهترین منطقه برای تولید تبدیل کرده است.

این روزها شرکتها جهت حفاظت از زنجیره تأمین خود توجهشان را به سمت کشورهای همسایه  و یا حتی بازگشت به کشور و یا بعبارتی خودکفایی معطوف داشته اند. این امر به آن ها اجازه خواهد داد، که برای بکارگیری منبع یابی استراتژیک دوگانه و ایجاد فرصت برای یافتن منابع جایگزین، سفارشات نزدیک تری را داشته باشند.

از آنجاییکه مدیران منبع یابی در اروپا برای تأمین نیازهای داخلی خود به استفاده از منابع داخلی روی آورده اند؛ ممکن است که جهت توسعه تنوع منابع خود به کشورهای همسایه نزدیک نیز فکر کنند. در چنین سناریویی، انتظار میرود که ترکیه بیشترین منفعت را ببرد.

 

در طی دوره زمانی ۲۰۲۱ -۲۰۱۹ واردات ایالت متحده از ترکیه با رشد بالغ بر ۶۴/۴۶ درصدی مواجه شد و به این ترتیب در جایگاه ششمین تأمین کننده بزرگ منسوجات و پوشاک بازار ایالت متحده قرار گرفت و اکنون بیش از ۳ درصد کل منسوجات و پوشاک را تأمین میکند.

در سالهای اخیر بسیاری از برندهای آمریکایی بویژه برندهایی که هدفشان یافتن منابع در دسترس و نزدیک است؛ در جست و جوی تولیدات جایگزین به ترکیه رسیده اند. در حال حاضر نیز سفارشات برندهای پوشاک جهانی از قبیل برند سوپر درای  Superdry، ایندیتکس Inditex ، اچ اند ام M&H، هرمس اتو Otto-Hermes، دبنهامز Debenhams و رالف الورن Lauren Ralph  به ترکیه رسیده است.

بنا به ادعای کریگ دانا معاون ارشد منبع یابی جهانی برند رالف الورن، ۴۰ درصد درآمد رالف الورن از کشورهای به جز ایاالت متحده حاصل  شده و هدف آنها افزایش این میزان طی ۳ سال آتی می باشد.

او همچنین میگوید که ترکیه یک بازار بزرگ برای داد و ستد بوده و آن را میتوان بعنوان یک مرکز اروپایی قوی برای برند آنها در نظر گرفت. آخرین ارزیابی گروه مشاوران مک کنزی در سال ۲۰۲۱ ترکیه را بدلیل موقعیت جغرافیایی عالی آن، بعنوان یکی از سه کشور کانون توجه در منبع یابی پس از بنگالدش و ویتنام در نظر میگیرد.

انعطاف پذیری تولیدات: ترکیه اغلب بدلیل انعطاف پذیری در تولید پوشاک متنوع و همچنین قابلیت تغییر ظرفیتهای تولید خود مورد تحسین قرار گرفته است. صنعت منسوجات و پوشاک ترکیه شامل هزاران شرکت با ابعاد کوچک تا متوسط می باشد و تأمین سفارشاتی با هر ابعادی از سفارشات کوچک گرفته تا سفارشات بسیار بزرگ توسط این شرکتها با تغییر ساعات کاری با توجه به نیاز بازار امکانپذیر است.

صنعت پوشاک ترکیه نه از مشتریان خود درخواست بازه های زمانی طولانی برای تولید و نه درخواست سفارش گذاری های پیچیده میکند که این دو عامل معمولا انگیزهای برای شرکتهایی است که در قبول سفارشات بزرگی که باعث تلنبار موجودی های به فروش نرفته آنها می گردد؛ مردد می باشند.

به نقل از سیمون پالتز مدیر منابع گروه آسوس “دلیل اصلی منبع یابی از ترکیه، تسریع بازار و توانایی ایجاد سفارشات کوچک تا بزرگ مقیاس و همچنین بررسی محصوالت و مدهای جدید میباشد”. نیازی نیست شرکتها خیلی پیش از موعد جهت سفارش گذاری برنامه ریزی کنند و حتی میتوانند پس از سفارش گذاری به آن اضافه کنند.

در حالیکه دادن یک سفارش به ترکیه که قطعا برای حوزه پوشاک در زمینه مد و فشن یک مزیت بحساب می آید؛ از اتلاف زمان هم جلوگیری می کند. با استناد بر گزارش گروه پوشاک مک کنزی در سال ۲۰۲۱ ،شش عضو از ده عضو هیئت رئیسه جهت افزایش تعداد تأمین کنندگان خود با تولیدات کوچک مقیاس، برنامه ریزی کرده اند.

محصولات تجدیدپذیر: شرکت ها ترکیه ای به طرز قابل توجهی در حال سرمایه گذاری به روی محصولات قابل بازیافت هستند که نشان دهنده تجدیدپذیر و قابل بازیافت بودن محصولات این صنعت باشد.

تولیدکنندگان البسه ترکی در حال بکارگیری استانداردهای بین المللی و اتخاذ فناوری بلاک چین جهت شفافیت در پیش بینی افزایش تقاضای مشتریان برای منسوجات و پوشاک دوستدار محیط زیست میباشند.

طبق “گزارش وضعیت مد گروه مک کنزی”  مشتریان مایلند از برندهایی حمایت کنند که دوستدار محیط زیست بوده و حاضرند برای چنین کاالهایی تا ۶۶ %هزینه بیشتر بپردازند. این موضوع بویژه برای مشتریان جوانتر حائز اهمیت می باشد؛ بطوریکه ۴۳ درصد نسل زد  z  در جست و جوی شرکتهایی با سابقه درخشان در زمینه حفاظت از محیط زیست میباشند.

در سال ۲۰۲۱ ترکیه جهت افزایش سهم خود از بازار جهانی از طریق کاهش اثرات مخرب زیست محیطی، یک طرح اجرایی قابلیت تجدیدپذیری در صنعت نساجی خود راه اندازی کرد.

به نقل از احمت اکسوز  رئیس انجمن صادرکنندگان مواد اولیه و منسوجات استانبول ITHIB این طرح به تجدید پذیری و نقل و انتقلات دیجیتالی اهمیت زیادی می دهد. وی افزود که این اولین باری است که یک صنعت طرح اجرایی تجدید پذیری را با رهبری اتحادیه صادرکنندگان ترک TIM ارائه کرده است. این مسیر با انگیزه تولید جهانی بدون مصرف جهان آغاز گردید.

با این طرح اجرایی، صنعت نساجی ترکیه در نظر دارد که سهم بازار خود در صادرات جهانی را از طریق تأمین نقل و انتقالات دائمی و تطابق کامل و یا در سطوح بالا با “توافق پیمان سبز اتحادیه اروپا “افزایش دهد.

صنعت نساجی ترکیه در راستای این طرح تصمیم به تسهیل و ایجاد تأسیسات پایداری از قبیل تغییر زیرساخت های شست و شو رنگرزی، تصفیه پساب، توسعه فناوریهایی برای کاهش مصرف آب در فرآیندهای رنگرزی و شست و شو و تا حد امکان کاهش مصرف سوخت های فسیلی در فرآیند تولید، اتخاذ نمود.

به نقل از مطالعه گروه مشاورین پوشاک مککنزی در سال ۲۰۲۱ ،یک سوم مسئول اذعان کردند که آنها برای تولید بیش از ۹۰ درصد محصولات خود با الیاف قابل بازیافت در سال ۲۰۲۵ برنامه ریزی نموده اند و دو سوم دیگر این تصور را برای حداقل ۵۰ درصد محصولات خود پیش بینی می کنند.

انجمن صادرکنندگان پوشاک استانبول IHKIB در همکاری با وزارت صنعت و فناوری ترکیه، از یک پروژه صنعتی پوشاک ترکیه “از طراحی تا تولید: پروژه انتقالات دیجیتال در حوزه پوشاک ترکیه” که به انتقال ارز دیجیتال شرکتهای کوچک و متوسط SME کمک خواهد نمود و آموزشهایی را برای توسعه مهارتهای دیجیتال و راهکارهای دوستدار محیط زیست ارائه میدهد؛ خبر داد.

همچنین از اهداف این پروژه توسعه تکنیکهای جدید و بکارگیری آنها برای شناسایی اجزای مضری است که در حوزه محصولات نساجی هم برای انسان و هم برای محیط زیست تهدید بحساب می آیند. بعلاوه در حوزه این پروژه، مطالعات تحقیق و توسعه به روی روشهای آزمایش پنبه ارگانیک ترکیه نیز صورت خواهد گرفت.

صنعت پنبه: صنعت پنبه ترکیه یکی از مهمترین زیربخشهای تأثیرگذار بر میزان صادرات چشمگیر و همچنین اشتغالزایی صنعت است. ترکیه هفتمین تولیدکننده بزرگ پنبه و سومین صادرکننده بزرگ پوشاک پنبه ای در جهان است.

اراضی مناسب ترکیه برای کشت پنبه در حوالی نواحی مدیترانه ای و اژهای و تاحدی آناتولی جنوب شرقی واقع شده است. با وجود اراضی محدود در مقایسه با کشورهای پیشرو در تولید پنبه در جهان، ترکیه دارای شرایط محیط زیستی مناسبی بعنوان یک مزیت در منطقه بوده بطوریکه کشت پنبه قرنهاست که توسط کشاورزان این کشور در حال انجام است.

در حال حاضر بیشتر پنبه تولید شده در کشور ترکیه از نوع آپلند بوده که ثابت شده خصوصیات لینت این نوع پنبه برای اکثر کاربردها مناسب میباشد. در سال ۲۰۲۱ صادرات پوشاک ترکیه به ارزش ۱۸/۳ میلیارد دلار بود که از این میزان، ۶۰ %به پوشاک پنبه ای اختصاص داشت.

ترکیه میزان تولید پنبه ارگانیک و پنبه BCI ابتکار عمل پنبه برتر را با توجه به رشد تقاضا برای پوشاک ارگانیک در سالهای اخیر افزایش داده است. به نقل از انجمن ترکیه ای ابتکار عمل پنبه برتر IPUD در سال ۲۰۲۱ ،تولید پنبه BCI در حدود ۱۴۰،۱۰۴ متریک تن یا بطور تقریبی ۱۳ درصد کل تولیدات پنبه بوده است.

این انجمن پیش بینی می کند که تولید پنبه BCI بعلت افزایش تقاضای شرکتهای نساجی منطقه، در سال ۲۰۲۲ به ۰۰۰،۱۳۲ متریک تن افزایش خواهد یافت. انجمن تولیدکنندگان پوشاک ترکیه TGSD در همکاری با وزارت کشاورزی و جنگلداری، از یک پروژه تولید پنبه ارگانیک در سال ۲۰۲۲ خبر داد.

این پروژه با ۲۰۰ کشاورز در منطقه سوکه واقع در استان ایدین ترکی از نواحی اژهای برای کشت ۵۰۰۰ تن متریک پنبه ارگانیک در ۰۰۰،۲۰ هکتار زمین کار خواهد کرد. انجمن تولیدکنندگان پوشاک ترکیه TGSD پیش بینی نموده که ۲۰ درصد صادرات پوشاک ترکیه در سال ۲۰۲۵ بر پایه الیاف و نخ تولید از پنبه ارگانیک خواهد بود.

مدل ادغام عمودی : با در نظر گرفتن برندهای پوشاک بیشتری که درون زنجیره تأمین بصورت عمودی کار می کنند؛ ترکیه  را میتوان یک گزینه سودمند، هم برای بهبود زنجیره های موجود و هم برای شروع تازه یک زنجیره بحساب آورد.

صنعت تولید پوشاک ترکیه بر مبنای یک مدل عمودی ایجاد شده، که شرکتها را قادر به اجرا در کلیه مراحل از الیاف گرفته تا تولید پارچه میسازد؛ یعنی کارگاهها و یا واحدهای آماده سازی، ریسندگی، بافندگی، رنگرزی، چاپ و تکمیل همگی تحت یک مجموعه کار میکنند. تشکیلات عمودی، زمان انتظار توسعه محصولات رو حذف می کنند، از تأخیر در تحویل جلوگیری کرده و تأمین مواد اولیه را حتی با مختل شدن زنجیره تأمین، تضمین میکند.

بویژه با نوسانات فعلی موجود در هزینه های مواد اولیه که تولیدکنندگان را برای حفظ روابط پایدار با کارخانجات با چالش مواجه میکند؛ داشتن منابع داخلی برای مواد اولیه اصلی یک امتیاز رقابتی مهم بحساب می آید. با مدل عمودی، تنوع محصول نیز یک مزیتی است که ترکیه را قادر به ارسال برندها در جهان ساخته است.

کارخانجات ترکیه با کار کردن با مواد خود توانسته اند طیف گستردهای از محصولات از قیبیل پوشاک کشباف، جوراب، دنیم، تیشرت و … را تولید کنند. همانطور که در گزارش گروه مشاوران مک کنزی در سال ۲۰۲۱ اشاره شده، بیش از نیمی از گروه قصد دارند که تعداد تأمین کنندگان ادغام شده عمودی خود را افزایش دهند.

تجمیع کارگران ماهر: در گذشته کشورهای کم درآمد در مقایسه با کشورهای توسعه یافته همیشه بر نیروی کار ارزان تکیه میکردند؛ اما امروزه موضوع هزینه های کارگری دیگر مثل گذشته مطرح نیست.

کارگران کارخانه باید با مهارت و مجرب بوده و در کاری که انجام میدهند کارایی داشته باشند. این موضوع قطعا در مورد ترکیه نیز که دارای مجموعهای از کارگران بامهارت میباشد که بصورت رقابتی در جهت منافع تولید و صادرات دستمزد دریافت میکنند؛ صادق است. ترکیه دارای منبع عظیمی از نیروی کار آموزش دیده و مجرب است که قادرند ساعتها جهت تولید منسوجات در سطح صادراتی کار کنند.

طراحی و توسعه: تأمین کنندگان ترکیه مدام در حال کار به روی توسعه ظرفیتهای طراحی خود جهت تولید پوشاک به روز می باشند. ترکیه طی دهه گذشته از نظر مدیریت واحدهای طراحی در کارخانجات خود سرآمد بوده است.

صنعت پوشاک ترکیه دارای سیستم تولید دیجیتالی پیشرفته بوده که دیجیتالیزه شدن را از منظر طراحی در نظر میگیرد و به همین دلیل است که ترکیه بعنوان یک کانون تولید دیجیتالی طراحی مد برای مشتریان جهانی ظهور کرده است.

ضمن منبع یابی از صنعت پوشاک ترکیه، طراحی و کلکسیون ها با یک رویکرد شراکتی و همکارانه بین تولیدکننده و خریدار برند بوجود میآید. خریدار میتواند ایده ها و تصورات خود را در مورد طراحی با تولیدکننده در میان بگذارد و بواسطه همکاری با تولیدکننده کلکسیون پوشاک جدید خودش را ایجاد کند.

صنعت پوشاک ترکیه درصدد ایجاد روابط شراکتی قوی و تضمین عملکرد زنجیره تأمین برای ادامه بقای خود در این رقابت است.

منسوجات خانگی: صنعت منسوجات خانگی ترکیه با قابلیت تطابق با معیارهای بالای همه مصرف کنندگان نکته سنج، نقش مهمی را در مبادلات جهانی ایفا میکند. حوله، پرده، پتو، بالش، تشک، ملحفه، روتختی، فرش، کیسه خواب و … بخشی از تولیدات متنوع تولید شده در صنعت منسوجات خانگی ترکیه می باشند.

صنعت منسوجات خانگی ترکیه به آخرین فناوری روز دنیا با ظرفیت تولید بالا، نیروی کار مجرب و قابلیت های طراحی و مد دست یافته است. این صنعت همچنین موفق به کاهش هزینه های تولید زیر حد میانگین جهانی شده و این در حالیست که کیفیت محصولات خود را نیز ارتقا داده است.

در سال ۲۰۲۱ صادرات منسوجات خانگی ترکیه بیش از ۶/۱ میلیارد دلار بوده است. کشورهای اروپایی بازارهای اصلی صادراتی منسوجات خانگی ترکیه بحساب می آیند. بازارهای عمده دیگر برای این صنعت، ایالت متحده، عراق، انگلستان، امارات متحده عربی و اسرائیل میباشند.

در حال حاضر حوزه منسوجات خانگی ترکیه نیاز روز افزون بازارهای بین المللی به محصولات دوستدار محیط زیست را شناسایی و به سرعت استانداردهای جهانی فنی مورد نظر را اتخاذ نموده است. بعلاوه هزینه های تولید را پایینتر از حد میانگین جهانی حفظ کرده ضمن اینکه با پایبندی به اصول دیرینه خود، کیفیت محصولات خود را نیز بهبود داده است.

فرش و گلیم ترک: از اواسط قرن ۱۵ قالی ترکی مورد تحسین و پسند اروپاییان قرار داشته و نقش مهمی را در زندگی اجتماعی اروپاییان ایفا میکند ؛ بطوریکه گاهی بصورت نقاشی های به جای مانده از یک دوره خاص شناخته میشود و گاهی بعنوان یک نماد در نظر گرفته میشود.

فرش و گلیم های ترکی محصولاتی منحصر به فرد حامل پیامهای ارزشمند سنتی از عمق تاریخ هستند. ترکیه فرشهای دستباف و گلیم خود با نقوش زینتی و تکنیکهای مختلف بافت را به کشورهای بسیاری صادر میکند.

فرشهای ترکیه در بازارهای بین المللی بدلیل دوام بالا، ثبات رنگی، تکمیلهای ضد خاک، سهولت تمیز کاری و خصوصیات ضد میکروبی دارای تقاضای بسیاری میباشند. انواع مختلف فرش با آخرین مد روز، طراحی منحصر به فرد و ترکیبات رنگی توسط تولیدکنندگان در حال ورود به بازارهای جهانی هستند.

ترکیه در سال ۲۰۲۱ به ارزش ۳/۲ میلیارد دلار صادرات فرش داشته که از این میزان ۱/۲ میلیارد دلارآن به ایالت متحده صادر گردیده است. ترکیه پس از چین دومین صادرکننده بزرگ فرش در جهان بوده و دارای سهم ۱۷ درصدی از کل صادرات فرش در جهان در سال ۲۰۲۰ بوده است. نرخ رشد سالیانه صادرات فرش بین سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ برابر با ۸ درصد بوده است.

نقاط ضعف:

انجام تجارت در ترکیه: ترکیه در گزارش ۲۰۲۰ بانک جهانی آسانی انجام کسب و کار، رتبه سی وسوم از ۱۹۰ اقتصاد کشور مختلف به خود اختصاص داده است. به این ترتیب در جایگاه بالاتری نسبت به برخی از بازارهای نوظهور از قبیل هند و سایر رقبای منطقه مانند رومانی و بلغارستان قرار گرفته است.

هزینه های بالای نیروی کار: ترکیه بدلیل هزینه های بالا نیروی کار، دارای هزینه های تولید نسبتا بالاتری در مقایسه با سایر مقاصد مرسوم منبع یابی در آسیا میباشد.

در سال ۲۰۲۱ ترکیه با بدترین تورمی که تابحال تجربه کرده بود، مواجه شد و ارزش واحد لیر نسبت به دلارآمریکا با ۴۰ %کاهش روبرو شد. نرخ تورم نجومی قدرت خرید مردم ترکیه را بشدت تحت تأثیر و کاهش داد. برای برقراری تعادل در چنین شرایطی، دولت حداقل دستمزد در شروع سال ۲۰۲۲ را با ۵۰ درصد افزایش از ۱۸۲ دلار در ماه به ۲۷۵ دلار در ماه افزایش داد.

مقررات و بروکراسی پیچیده: پروسه ها و قوانین اداری متعددی وجود دارد که انتخاب یک شیوه داد و ستد به روش ترکی را برای شرکتهای نساجی و پوشاک خارجی مشکل میسازد. در موارد خاصی، قوانین و مقررات ناگهانی تغییر میکنند، برخی اوقات نیمه شب …!

شرکتها مدام نگرانیهایی در خصوص تغییرات مکرر قوانین و مقرراتی که در بازههای زمانی کوتاه مدت رخ داده داشته و آنها در چنین سیستم قانونگذاری غیر قابل پیش بینی ای جهت تبعیت و سازگاری با قوانین با مشکلاتی میشوند. بنابراین کشورهای خارجی ممکن است جهت رفع موانع ایجاد شده ناشی از بروکراسی نیازمند رایزنی با شرکای منطقهای خود، شرکت های مشاوره ای و قانونگذار باشند.

ریسکهای مالی و تورم بالا بحرانهای مالی و اقتصادی فزایندهای که در ترکیه وجود دارد با کاهش ارزش لیر ترکیه و تورم بالا قابل مشهود است. لیر بیش از ۴۰ درصد از ارزش خود را نسبت به دلار در سال ۲۰۲۱ از دست داده است.

افت ارزش لیر موجب افزایش سرسام آور قیمت منسوجات خانگی گشته، بنا به اعلام سازمان آمار ترکیه شاخص قیمت مصرف کننده در ترکیه CPI در آوریل ۲۰۲۲ با رشد سالیانه ۶۹/۹۷ درصدی و ۷/۲۵ درصدی ماهیانه افزایش یافته است.

افزایش قیمت سالیانه در حوزه البسه و کفش، برابر با ۲۶/۲۳ بوده است. افت شدید لیر موجب افزایش هزینه های سربار به شرکتهای تولیدی منسوجات و پوشاکی که با ارزهای خارجی سر و کار دارند گردیده و در نتیجه ریسک اعتباری برای معاملاتی که در حوزه های واردات محور انجام میشود نیز افزایش می یابد.

قیمتهای مواد اولیه از قبیل نخ و پارچه به اوج خود رسیده و به تبع آن هزینه های داد و ستد نیز در ترکیه در حال افزایش است. ازین رو ترکیه در رقابت سختی با رقبای آسیایی خود قرار گرفته است.

کمبود آب: از آنجاییکه که ترکیه جزء کشورهای کم آب طبقه بندی میشود؛ موضوع کمبود آب در حال تبدیل شدن به یک مسئله حیاتی در ترکیه میباشد.

صنعت نساجی یکی از مصرف کنندگان اصلی منابع آبی است اما داده های زیست محیطی برای حوزه نساجی در ترکیه براحتی در دسترس نیست. مقادیر زیادی آب در پروسه های شست و شو ی نخ ، سفیدگری، رنگرزی، چاپ و شست و شوی نهایی فرآورده های صنعت نساجی مصرف میشود.

پس از صنایع فلزی و فولاد، صنعت نساجی دومین تولیدکننده پساب میباشد. دو ریسک آبی اصلی صنعت نساجی عبارتند از ۱-برداشت بیشتر از منابع آبی محدود موجب، ریسک کمبود آب بیشتری را به این صنعت تحمیل خواهد کرد و ۲ – تصفیه نامناسب و تخلیه فاضالب موجب کاهش کیفیت منابع آبی موجود در آینده خواهد شد.

با در نظر گرفتن بحران کمبود آب در این کشور، بقای طولانی صنعت نساجی ترکیه و رشد بیشتر آن از طریق حفظ پایداری و تجدیدپذیری من ابع در سرتاسر زنجیره تأمین بویژه در مدیریت آب امکان پذیر خواهد شد.