آیا نمایشگاه دموتکس دبی واقعا موفق بود؟

بهنام قاسمی – سردبیر

بعد از حدود یک ماه که از نمایشگاه دموتکس دبی گذشته و از تب و‌تاب و هیجانات آن کاسته شده و تقریبا تمامی مدیران و فعالان این صنعت نیز به نوعی نظرات خود را مطرح کرده اند بد نیست به ابعاد مختلف و‌ جمع بندی نمایشگاه بپردازیم و این سوال را بپرسیم که آیا واقعا نمایشگاه دموتکس دبی نمایشگاه موفقی بود یا خیر؟

نمایشگاه دموتکس دبی را می توان به نوعی پاسخ شرکت نمایشگاه های هانوفر (برگزار کننده نمایشگاه دموتکس) به یک درخواست از سمت شرکت های فرش ماشینی ایرانی با پتانسیلی حدود‌۴۰۰۰ متر مربع دانست که پس از نمایشگاه دموتکس آنتالیا و بعداز قطعی شدن جدایی شرکت های ترکیه ای از رویدادهای دموتکس شکل گرفت.

خانم نارینه آذلبار نماینده شرکت نمایشگاه های هانوفر در ایران در‌ مورد نمایشگاه دموتکس خاورمیانه گفت: “به نظر من نمایشگاه به طور کلی نمایشگاه خوب و پربازدهی بود هرچند که قطعا ما و تیم برگزاری به مشکلات و مواردی که نیاز به بهبود دارد واقف هستیم و در رایزنی با غرفه گذاران و بررسی نظرات آنها، در آینده در جهت هرچه بهتر شدن نمایشگاه قدم های جدی را بر خواهیم داشت.

نباید فراموش کنیم که نمایشگاه دموتکس خاورمیانه در سال ۲۰۲۴ تقریبا در بازه زمانی سه ماهه اجرایی شد و هرچند این بازه زمانی کم باعث نواقصی می شود اما مهر تایید آشکاری بر توان بالا و شبکه گسترده شرکت نمایشگاه های هانوفر به عنوان یک برگزار کننده در سطح جهانی بود. اما مطمئنا سال آینده با زمان مناسبی که پیش رو داریم نواقص به حداقل خواهد رسید. “

آقای مهدی ضابطی مدیر عامل شرکت فرش ماهور در مورد این نمایشگاه و‌ میزان موفقیت آن گفت: “نمایشگاه دموتکس خاورمیانه یا همان دموتکس دبی برای بار اول و پس از یک وقفه طولانی، کارنامه قابل قبولی داشت و احساس می کنم با همه مشکلات می توان به آینده آن امیدوار بود. اغلب صادرات شرکت ما و همکاران در صنعت فرش ماشینی به کشورهای عربی منطقه است و این می تواند یک مزیت رقابتی باشد. “

نمایشگاه دموتکس دبی که سال های دورتر نیز در دبی برگزار شده بود در واقع یکی از خواهرخوانده های نمایشگاه دموتکس هانوفر است که با هدف قراردادن بازدیدکنندگان منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا پایه گذاری شده و شکل گرفته است.

اما برخی از شرکت های حاضر در این رویداد تمرکز نمایشگاه دموتکس خاورمیانه بر روی بازدیدکنندگان عربی و آفریقایی را یک ضعف می دانند و اعتقاد دارند باید از کشورهای اروپایی و حتی آمریکا نیز خریدارانی به نمایشگاه دعوت شوند.

خانم نارینه آذلبار در مورد این انتقادات گفت: “من واقعا از برخی غرفه گذاران و فعالین این صنعت که از نمایشگاه دموتکس خاورمیانه به دلیل معدود بودن بازدیدکنندگان اروپایی و آمریکایی انتقاد می کنند شگفت زده هستم. نمایشگاه دموتکس خاورمیانه همانطور که از نام آن پیداست بر روی تجار و خریداران منطقه تمرکز دارد و اگر شرکتی برای ملاقات بازدیدکنندگان و بازارهای اروپایی و آمریکایی برنامه دارد باید در دموتکس هانوفر شرکت کند. همانطور که برای بازارهای چین و آسیا دموتکس چین وجود دارد. اساسا دلیل بازگشت دموتکس خاورمیانه به شهر دبی ، یک نظر سنجی بود که از تولید کنندگان ایرانی انجام شد و مشخص شد اکثر تولید کنندگان ایرانی عمده صادرات خود را به کشوزهای عربی خلیج فارس انجام می دهند و از ما درخواست کردند تا با برگزاری این رویداد بازدیدکنندگان تخصصی منطقه را ملاقات کنند.“

خانم آذلبار ادامه داد:‌ “حتی برخی از شرکت ها اعلام کردند مشتریانی از کشورهای عربی و آفریقا دارند که امکان اخذ ویزای آلمان برای آنها فراهم نیست و دبی می تواند محلی برای ملاقات با آنها باشد. بنابراین در‌گام اول تمرکز ما برروی بازدیدکنندگان منطقه بوده است.

طبیعی است با گذشت زمان و جا افتادن نمایشگاه قطعا طیف بازدید کنندگان گسترده تر خواهد شد اما در نمایشگاه امسال ما چنین انتظاری هم نداشتیم. هرچند که اگر نگاهی به آمار تعداد و گستردگی بازدیدکنندگان داشته باشیم میبینیم که ما در سال ۲۰۲۴ بیش از ۷۰۰۰ بازدید کننده از ۶۴ کشور جهان داشتیم که آمار بدی نیست.“

قیمت بالای نمایشگاه دموتکس خاورمیانه

یکی از نکاتی که تقریبا تمام غرفه گذاران ایرانی بر روی آن تاکید داشتند قیمت بسیار بالای این نمایشگاه بود که باعث بالارفتن شدید هزینه های نمایشگاهی شرکت ها می شود.

آقای سودایی مدیر عامل شرکت فرش زرتشت در این مورد می گوید:”با این نکته موافق هستم که قیمت نمایشگاه دموتکس خاورمیانه بسیار بالاست و از طرفی در این نمایشگاه مواردی برای ما فاکتور شد که تا به حال در هیچ رویدادی مشابه آنرا ندیده بودیم اما باید بپذیریم که برگزاری دموتکس در دبی به پیشنهاد شرکت های ایرانی و اتفاق آرا صورت گرفت و از قبل نیز پیش بینی میشد.
حتی کشورهای دیگری هم مانند قطر پیشنهاد داده شد اما در نهایت امارات و شهر دبی انتخاب شد. به نظر من شرکت برگزار کننده می تواند دوره بعدی را در همین کشور امارات اما در شهر دیگری مانند ابوظبی برگزار کند. قطعا هزینه ها در ابوظبی کمتر خواهد بود و بین دبی و ابوظبی نیز مسیر زیادی نیست و بازدید کنندگان می توانند از دبی و سایر کشورهای عربی منطقه به راحتی به نمایشگاه بیایند. “

خانم آذلبار اما در این مورد نظر جالبی را بیان می کند و راهکارهایی که دموتکس برای حل این مشکل در نظر دارد را این چنین شرح می دهد:” به نظر من شاید تنها نکته منفی نمایشگاه دموتکس دبی همین قیمت بالای آن بود که البته ما راهکارهایی را در نظر داریم مثل اینکه اگر شرکتی در‌هر دو‌ نمایشگاه دموتکس هانوفر‌ و دبی در طول سال حضور یابد متراژی را علاوه بر متراژ درخواست شده شرکت ها در هانوفر در اختیار آنها قرار دهیم تا بدین شکل قیمت بالای دبی را بشکنیم.
تیم برگزاری ما به این نتیجه رسیده است که اگر ما به هر سالن نمایشگاهی غیر از مرکز تجارت جهانی دبی یا world trade center برویم اشتباه محض خواهد بود چرا که فقط نمایشگاه های این مرکز بسیار موفق هستند. “

به هرحال باید به این نکته اشاره کرد که صنعت نمایشگاهی هم مانند هر صنعت دیگری در دنیا در حال پوست اندازی و ورود به مرحله جدیدی است و رقابت بر سر کسب سهم بیشتری از بازار در صنعت نمایشگاهی در تمام صنایع در بالاترین حد ممکن قرار دارد.

در مواردی هم متاسفانه برداشت ها، اظهار نظرها و صحبت های غیر کارشناسی و جبهه گیری های برخی از فعالین این صنعت به گونه ای است که انگار برای آنها هم در برگزاری نمایشگاه سهمی در نظر گرفته شده است.

یکی از این اظهار نظرات غیر کارشناسی که بعضا مطرح می شود برگزاری دموتکس در ایران است. خانم آذلبار در مورد این مورد نظر خود را اینچنین بیان می کند: “به نظر من شرایط در حال حاضر به اندازه کافی پرتنش و سخت هست و نیازی نیست که با این نظرات کاملا غیر کارشناسی سوالی بر سوالات صنعتگران فرش ماشینی بیفزاییم.
متاسفانه نباید هر حرفی را گفت و رسانه ها نباید به این صحبت های مبهم بال و پر بدهند. مسلما آرزوی هر کسی است که دموتکس در ایران برگزار شود اما به نظر من با توجه به شرایط سیاسی ایران و گستره تحریم ها و ضعف زیر ساختی حتی مطرح کردن این ایده در شرایط ایران هم منتفی است. به هر حال ما در امر برگزاری تنها به واقعیت ها و برنامه و اهداف خودمان فکر می کنیم و آنها را با قدرت پیش می بریم و نمایشگاه های رقیب نیز برنامه خود را دارند و این شرکت های تولید کننده هستند که به صورت شخصی و منفرد تصمیم می گیرند که به کدام بازار و کدام نمایشگاه بروند.”