آ شنایی با کریستین دیور ‏

‎ ‎شهرت کریستین دیور به عنوان یکی از مهمترین‎ ‎طراحان لباس زنانه در قرن بیستم زمانی آغاز شد که او اولین مجموعه خود را در سال‎ ۱۹۴۷ ‎ارائه کرد. او دراین مجموعه ” نگاه جدید‎” New Look ‎را معرفی کرد . ترکیب‎ ‎شانه های گرد شده و منحنی ، یک کمربند تنگ که محکم بسته می شد و دامن حجیم و پف‎ ‎دار نگاه جدیدی بود که از ماورای ظرافت ، زنانگی و توانگری به مد و پوشاک زنان نگاه‎ ‎می کرد . پس از سالهای بسیاری‎ ‎که از‎ ‎استفاده اونیفورمهای نظامی ، کمبودها و محدودیتهای مربوط به لباسهای مردانه می گذشت‏‎ ‎، دیور نه تنها یک نگاه جدید را ارائه کرد بلکه یک چشم انداز و نظریه جدید را معرفی‎ ‎کرد‎

دیور‎ ‎پس از تولد تا سن ده سالگی در نورماندی فرانسه بود و در ده سالگی به همراه والدین‎ ‎خود به پاریس رفت . او پس از تحصیل در علوم سیاسی ، در ارتش خدمت کرد . طراحی لباس‎ ‎را تا سال ۱۹۳۵ شروع نکرده بود ، در این سال او به پاریس بازگشت و شروع به فروش‎ ‎طرحهای اولیه خود کرد . رابرت پیگرت طراح لباس، او را در سال ۱۹۳۸ استخدام کرد . در‎ ‎طول جنگ جهانی دوم ، دیور در جنوب فرانسه خدمت می کرد ، سپس در سال ۱۹۴۱ دوباره به‎ ‎پاریس بازگشت و در سالن طراحی بزرگتری برای لوسین للونگ‎ ‎مشغول‎ ‎به کار شد . دیور در سال ۱۹۴۶ با پشتیبانی مارشال بوساک‎ ‎، صاحب کارخانه‎ ‎منسوجات ، سالن مد خود را افتتاح کرد‎ .

‎دیور کمک کرد تا پاریس محاصره شده پس از جنگ ، مجددا به پایتخت و مرکز مد تبدیل شود. هر کدام از مجموعه های او در سراسر این دوره دارای موضوعی بودند . در بهار سال ۱۹۴۷، مانکنی با نام پیشنهادی ” کارول ” یا “شکل ۸″ ارائه کرد که مدل جدیدی بود با شانه های برجسته ، رانهای مشخص و برجسته و کمری باریک . درمجموعه بهار سال ۱۹۵۳، با نام لاله ، تعداد زیادی تصویرهای پرگل و نقشدار را نشان می داد . مدل ” خط ‏A‏ ” بهار سال ۱۹۵۵ ، با کمری نامشخص و نیمرخی صاف که بر روی رانها و پاها پهن و عریض می شد به حرف ‏A‏ بزرگ شباهت داشت . بعضی از طرحهای دیور به زمان امپراطوری دوم و سایر سبکهای تاریخی شباهت داشت و از آنها شبیه سازی شده بود ، اما او همچنین لباسهای مردانه را طراحی می کرد و آنها را بخشی از مدلهای قفسه مدرن قرار می داد . دیور در آخرین مجموعه خود احساس کرد به مدلی ملایم تر نیاز دارد و لباسهای خواب زنانه ، پیراهنهای آستین کوتاه (تونیکهای) تنگ و پوششی شبیه لباس ساری زنان هندی طراحی کرد . ‏
دیور به همرا شریک خود جکووس رووت ، درایجاد قراردادهای کاری در تجارت مد پیشگام شد . در سال ۱۹۴۸ ، او قراردادهای پر سودی در معامله برای لباسهای خز دار ، جورابهای زنانه ساق بلند و عطر ترتیب داد که نه تنها ایجاد در آمد و منفعت می کرد ، بلکه او را به یک نام خانوادگی و آشنا بدل کرد . در حالی که سالن مد دیور امروزه هنوز در حال پیشرفت است ، مرگ نا بهنگام دیور در سال ۱۹۵۷ دنیای مد را از یک رهبر بزرگ صاحب سبک محروم کرد . کریستین دیور با نام خود تنها یک دهه طراحی کرد ، اما تاثیر او در مد تا سالهای بسیاری پس از آن باقی خواهد ماند .
نیم تنه ” بار” کریستین دیور با شانه های شیب دار ، نیم تنه منحنی و برش دار ، کمر باریک و فشرده و رانهای باد کرده و حجیم نمونه ای از مجموعه ” نگاه جدید” اوست . این مدل انکاری بر سبکهای دهه های ۲۰ و ۳۰ قرن بیستم بود ، همچنین به طور آشکاری مرهون سبکها و مانکن های اواخر قرن نوزدهم بود. اگرچه به نظر می رسید که این مانکن ساخته شده دردهه ۱۹۵۰ ، تا حدودی باعث راحتی و استراحت قسمت پایینی بدن می شد ، مجلات مد کنترل و رژیم غذایی سختی را تحمیل کردند. در سال ۱۹۴۹ ، وگو رژیم غذایی ایکس را معرفی کرد ، یک رژیم ۷۵۰ کالری در روز که باید ده روز ادامه می یافت و چندین نسخه از آن در دهه ۱۹۵۹ منتشر شد . یک سرمقاله در سال ۱۹۵۳ در ” بازار چنگ نواز” بیان کرد ، افرادی که در حفظ شکل و ظاهر مناسب خود موفق نیستند ” به اندازه کافی و مناسب در مورد اینکه بخواهند در بهترین حالت ظاهری ممکن خود دیده بشوند ، نظری ندارند ” . این تاکید و اهمیت دادن به کنترل داخلی و حفظ شکل ظاهری مناسب شاید دلیلی شد تا لباسهای زیر بزرگ و حجیم قرن نوزدهم زیاد در مانکن ها و مدلها استفاده نشود . کمربندهای تنگی که به عنوان لباس زیر در دهه ۱۹۵۰ معرفی شد تنها چهار اینچ عرض داشت . بیشتر لباسهای ورزشی در این دهه روش دیور را دنبال می کردند.‏