پس از اتمام عمر مفید فرش، چه اتفاقی برای آن می‌افتد؟

مواد مورد استفاده در فرش به طور معمول بر پایه‌ی نفت هستند. پس از گذراندن عمر مفید مصرف، فرش‌ها به محل‌های دفن زباله فرستاده می‌شوند. در ایالات متحده، به طور سالانه، چهار میلیارد پوند فرش به محل‌های دفن زباله فرستاده می‌شوند و تنها ٪۵ این ضایعات فرش بازیافت می‌شوند.

برای برخورد با مشکل ضایعات فرش، Aquafil دو کارخانه بازیافت فرش، یکی در آریزونا و دیگری در کالیفرنیا تاسیس کرده است. هر کارخانه سالانه ظرفیت جمع‌آوری و بازیافت ۳۶ میلیون پوند فرش را دارد‌ که معادل ۲۵۰۰۰ یارد مربع فرش در هر روز است.

فرش‌ها غالبا از موادی بر پایه نفت ساخته شده‌اند که قابل بازیافت هستند. با این وجود، عاملی که بازیافت فرش‌ها را چالش‌ بر انگیز می‌کند، تنوع مواد مورد استفاده در آنها و نحوه مونتاژ آنهاست.

در Aquafil، یک فناوری‌ و فرآیند اختصاصی توسعه داده شده که امکان جدا کردن تمام اجزای فرش و بازیافت آنها را فراهم می‌کند. در این سیستم، فرآیند جداسازی اجزا شامل ۳ فاز می‌باشد. فاز اول با خردکردن فرش آغاز می‌شود. در این فاز تا حد امکان کلسیم کربنات جدا می‌شود. به طور معمول، کلسیم کربنات برای تثبیت فرش استفاده می‌شود. تمرکز مرحله دوم بر روی شکست BOMs در اجزای مختلف تشکیل دهنده‌ی فرش است.

در فاز سوم، الیاف نایلون و پلی پروپیلن جدا می‌شوند. در نهایت، کلسیم کربنات مجدد در صنعت سیمان استفاده می‌شود. پلی پروپیلن نیر بازیافت شده و برای پلاستیک‌های مهندسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. نایلون‌‌های بازیافت شده نیز در کیسه‌های بزرگ قرار داده شده و به کارخانه‌ای دیگر از این مجموعه در کشور اسلوونی ارسال می‌شوند، جایی که فرآیند بازیابی ECONYL انجام می‌گیرد.

ضایعات نایلون از فرش‌های قدیمی همراه با سایر ضایعات از سراسر جهان از جمله تورهای ماهیگیری، ضایعات منسوجات و اجزای پلاستیک بازیابی می‌شوند. از طریق فرآیندی به نام پلیمریزاسیون، ضایعات نایلون به نایلون ECONYL بازیابی می‌شوند که دارای خواص یکسانی با نایلون تازه تولید شده از نفت هستند. نایلون اکونیل در بیش از ۱۰۰ برند از سراسر جهان برای مصارف مد و منسوجات داخلی استفاده می‌شوند.

فرش بعدی شما می‌تواند داستان متفاوتی داشته باشد اگر شما مواد پایداری را انتخاب کنید که بازیافت شده و قابل بازیافت هستند!