احتمال کاهش ۳۰درصدی تولید پنبه

پنبه همانند برنج ایرانی به دلیل نبود خریدار به گوشه انبارها تبعید شده است. کاهش ۳۵درصدی قیمت جهانی و تعرفه صفر درصدی واردات پنبه وضعیت نگران کننده یی را برای کارخانه های پنبه پاک کنی و تولیدکنندگان رقم زده است.

هر چند تولید پنبه در سال جاری رشد چشمگیری داشت و کشاورزان به بازگشت دوران طلای پنبه دلخوش بودند اما کاهش قیمت جهانی برخلاف رویای کشاورزان حرکت کرد به طوری که محصول کشاورزان نه تنها از سوی کارخانه داران نساجی خریداری نشد بلکه تعرفه صفر درصدی به افزایش واردات پنبه خارجی دامن زد. در حال حاضر بسیاری از انبارها به دلیل نبود خریدار مملو از پنبه است. در همین حال مدیرعامل اتحادیه پنبه کاران کشور ایجاد چنین وضعیتی را زنگ خطری برای استقبال نکردن کشاورزان از تولید پنبه در سال آینده می داند. به اعتقاد بهرام نظری اگر اقدام عاجلی صورت نگیرد، سال آینده۳۰ درصد از تولید پنبه را از دست خواهیم داد. نظری با اشاره به تعرفه صفر درصدی واردات پنبه می گوید: تصمیم صفر کردن تعرفه واردات پنبه در زمانی گرفته شد که بحران اقتصادی جهان باعث سقوط ۳۵ درصدی قیمت این محصول شده بود، در این بحران پنبه یی که بالغ بر یک دلار و ۸۰۰ سنت معامله می شد به قیمت یک دلار و ۲۰ سنت رسید که توام شدن این قضایا باعث شد ضربه بسیار جدی به تولید پنبه کشور وارد شود و واسطه ها و بازرگان های محلی نیز از این فرصت با سودجویی به نفع خود بهره گیری کردند به طوری که متاسفانه در بسیاری از نقاط پنبه خیز کشور قیمت این محصول به زیر قیمت تضمینی رسیده است. او ادامه می دهد: در زمان برداشتن تعرفه واردات پنبه مطرح شد. صنایع موظف به خریداری تولید داخل هستند در حالی که این اتفاق رخ نداد و بخش دولتی نمی تواند بخش خصوصی را موظف کند و بخش خصوصی باید منافع خود را در نظر گیرد. در این میان بحث پیگیری وزارت جهاد کشاورزی برای افزایش تعرفه واردات مطرح است اما با گذشت چندین ماه از کاهش قیمت جهانی پنبه و استقبال سرد کارخانه های نساجی از خرید محصول کشاورزان به قیمت پیشنهادی آنان پیگیری وزارتخانه تلاش بیهوده یی به نظر می رسد حتی مدیرعامل اتحادیه پنبه کاران کشور برگرداندن تعرفه واردات پنبه را نوشدارویی پس از مرگ سهراب می داند. همچنین نماینده پنبه کاران در استان گلستان نیز با بیان اینکه در حق پنبه کاران و کشاورزان گلستان اجحاف شده است، می گوید: آنچه بر سر پنبه آمده ناشی از بی توجهی به کشاورزان، اجحاف کارخانه ها، اجحاف بخش بازرگانی، دیرکرد در پرداخت های محصول، متناسب نبودن خرید تضمینی دولت با هزینه های تولید، سوء استفاده دلالان، سموم ناکارآمد، پایین بودن بازدهی محصول و در یک کلام عدم سودآوری این محصول بود.

علی قلی ایمانی ادامه می دهد: کشت پنبه در گلستان از ۱۸۸ هزار هکتار به ۱۳ هزار هکتار رسیده است. من از سرزمینی صحبت می کنم که از پنبه کاری ۱۸۸ هزار هکتاری به ۱۳ هکتار آن هم در مزارع خیار و خربزه و در اراضی کم بازده رسیده است.