اصلاح اساسنامه کانون عالی کارفرمایان و برگزاری انتخابات مجدد

 

انجمن صنایع نساجی ایران، اصلاح اساسنامه کانون عالی انجمن های صنفی کارفرمایان و تشکیل یک انجمن صنفی فراگیر را خواستار شد.

در این نامه خطاب به دوست علی، قائم مقام وزارت تعاون، کار و رفاه با تأکید بر لزوم اصلاح اساسنامه کانون عالی انجمن های صنفی کارفرمایان و تشکیل یک انجمن صنفی فراگیر که نماینده واقعی همه کارآفرینان کشور و یا لااقل اکثریت آنان باشد، آمده است: دلیل این درخواست شرایط به وجود آمده در اجلاس اخیر سازمان بین المللی کار است که جزئیات آن به وسیله یکی از شرکت کنندگان در این اجلاس در سایت فارس نیوز در تاریخ ۱۰ تیر امسال آمده است.

در ادامه این نامه عنوان شده است:

۱ – به موجب ماده ۳ اساسنامه سازمان بین المللی کار، نمایندگان کشور عضو سازمان در اجلاس سالیانه، ۲ نفر نمایندگان دولت آن کشور، یک نفر نماینده کارفرمایان و یک نفر نماینده کارگران کشور عضو می باشند.

۲ – هر نماینده می تواند مشاور فنی همراه داشته باشد که تعداد آنان برای هر موضوع خاص که در دستور کار اجلاس قرار میگیرد حداکثر ۲ نفر است.

مقررات داخلی نیز بشرح زیر است.

به موجب آئین نامه نحوه انتخابات نمایندگان کارفرمایان در مجامع داخلی و بین المللی مصوب (۱۱ اردیبهشت ۱۳۷۰)

۱ – هیأت مدیره کانون عالی انجمن های صنفی کارفرمایان باید حداقل یک ماه قبل از انجام انتخابات مراجع مورد بحث ضمن دعوت کتبی از هیأت مدیره کانون انجمن های صنفی کارفرمایان کلیه استانها و اعلام آگهی در یکی از روزنامه های کثیرالانتشار زمینه انتخابات را فراهم کند.

۲ – کاندیداهای عضویت درمراجع مذکور، مؤظف اند در فرجه قانونی کاندیداتوری خود را کتباً اعلام کنند.

۳ – هیأت مدیره کانون عالی کارفرمائی مؤظف است ضمن تطبیق شرایط کاندیداها با مقررات اسامی کاندیداها را برای انتخابات درمجمع عالی نمایندگان از طریق یکی از روزنامه های کثیرالانتشار منتشر کند.

۴ – بعد از انجام انتخابات به صورت قانونی نمایندگان کارفرمایان در مجامع داخلی و خارجی از جمله سازمان بین المللی کار تعیین می‌شوند، بنابر اطلاع، کانون عالی انجمن های صنفی کارفرمائی ایران برای انتخاب اعضای هیأت مدیره خود در تاریخ ۵/۸/۸۹ مجمعی برگزار کرد که از نزدیک به ۱۷۰۰ تشکل کارفرمائی (ماده ۱۳۱ قانون کار) فقط نزدیک به ۱۴۰ انجمن صنفی (به دلیل آنکه اساسنامه فعلی کانون مذکور مطابق مقررات داخلی نیست) شرکت کردند که از این ۱۴۰ انجمن نیز نزدیک به ۱۲۰ انجمن از سه صنف پیمانکاران ساختمانی، انجمنهای حمل و نقل (کامیون داران) و انجمن های جایگاه داران پمپ بنزین بودند که به موقع در این باره اعتراضاتی صورت گرفت و ترتیب اثری داده نشد.

لذا با توضیحات بیان شده می‌توان گفت چون اکثریت قریب به اتفاق تشکل های کارفرمائی به لحاظ ضعف اساسنامه کانون عالی انجمن های صنفی کارفرمائی ایران عضو کانون مذکور نیستند و چون در انتخاب نمایندگان کارفرمایان در مراجع داخلی و خارجی مطابق مقررات داخلی عمل نشده است لذا انتظاری نیست که نمایندگان اینگونه کارفرمایان حتی در مراجع داخلی و قانونی بتوانند از حقوق صنفی کارفرمایان دفاع کنند چه برسد در اجلاسی بین المللی که برای نماینده دانستن یک زبان خارجی حداقل نیاز است.

انجمن صنایع نساجی ایران امیدوار است با اصلاح اساسنامه کانون عالی انجمن های صنفی کارفرمائی ایران و سپس برگزاری مجمع برای انتخاب اعضای هیأت مدیره جدید کانون عالی، این قبیل مشکلات برطرف شود و نمایندگانی واقعی، مطلع و صاحب صلاحیت از هر جهت از طریق انتخاباتی صحیح در مراجع داخلی و خارجی حضور یافته و حقوق قانونی کارفرمایان و توسعه بیشتر اقتصاد کشورمان را خواستار شوند.