چند توصیه و پیشنهاد به اعضای جدید انجمن نساجی ایران

نگارش : مهندس ناصر زجاجی مجرد – کارشناس دادگستری در صنعت نساجی و مشاور شرکت آوا کتان قشم (جین وست)

انتخابات انجمن نساجی ایران که به دلیل محدودیت های کرونایی به تعویق افتاده بود با تاخیر زیادی بالاخره برگزار گردید که به عقیده کارشناسان با ایجاد تحولی در اعضا و ساختار خود همراه بود.

متاسفانه در این دوره از انتخابات فرصتی برای اخذ گزارش عملکرد از  اعضایی که سال های سال در انجمن حضور دارند و گزارش روشنی از عملکرد و نقش خود ارایه نداده اند فراهم نشد اما به هرحال می توان انتخاب چهره های جدید را در این دوره به فال نیک گرفت.

اما بد نیست توصیه ها و پیشنهادات فعالین صنعت نساجی کشور به اعضای جدید انجمن نساجی ایران ارایه داده شود تا شاید دید بهتر و جامع تری را در نقشه راه خود در انجمن در نظر بگیرند.

۱ – هیات مدیره جدید سعی کند از ورود به مسایل پیش پا افتاده پرهیز کرده و بیشتر به موارد عام و اساسی تمرکز کند.

۲- هر ماه از معاونت نساجی وزارت صمت برای حضور در  یکی از جلسات انجمن دعوت شود تا در جریان امور قرار گرفته و تعامل سازنده تری شکل گیرد.

۳- تمرکز بر تامین مواد اولیه صنایع نساجی با قیمت مناسب و رقابتی

۴- جلوگیری از رانت و سو استفاده به ویژه در بخش واردات پنبه

متاسفانه در سالهای گذشته دیده شده برخی از دوستان که خود در بخش ریسندگی فعال هستند و رابطه های خاص دارند توانسته اند با واردات چند برابر نیاز کارخانه خود در منوپول کردن بازار و کنترل و افزایش قیمت علاوه بر به هم ریختن بازار سود های کلانی را به جیب بزنند.

انجمن باید با قدرت در برابر این زیاده خواهی ها ایستاده و با یک برنامه نظارتی دقیق میزان واردات پنبه هر تولید کننده را با توجه به ظرفیت تولید و نیاز او کنترل نماید.

آنچه در حال حاضر و آینده گریبانگیر صنایع نساجی ایران است تامین مواد اولیه این صنعت مانند پنبه است.

بعضی از کشورها مانند ازبکستان که قبلا یکی از منابع اصلی تامین الیاف پنبه ایران بود با هدف تمرکز بر صادرات کالاهای نهایی و تکمیل شده به سرمایه ‌گذاری ‌های کلان در زمینه تولید پنبه و نخ پنبه ای با ماشین آلات روز دنیا می‌پردازند و  خام فروشی را به طور کامل حذف خواهند کرد و این خبر خوبی برای کارخانجات ریسندگی ایران نیست.

در حوزه تولید الیاف پنبه کشور ایران به دلیل فقدان سرمایه‌گذاری مناسب در بخش کشاورزی، کم‌توجهی نسبت به بازسازی و نوسازی کارخانه‌های قدیمی پنبه پاک کنی و روغن کشی و عدم حمایت مسئولان از پنبه‌کاران با کاهش چشمگیر تولید مواجه است. ایران در گذشته ای نه چندان دور علاوه بر تامین نیاز داخلی خود به پنبه به عنوان یک صادر کننده نیز مطرح بود. در ایران مناطق متعددی برای کاشت پنبه مساعد هستند که در سالهای گذشته به دلیل بی رغبتی کشاورزان به کاشت پنبه به زمین های صیفی کاری تبدیل شدند.

همچنین انجمن باید سعی کند در قیمت ها ثبات ایجاد کرده و بر آن نظارت داشته باشد.

نتایج آرا منتخبین مجمع هیئت مدیره انجمن نساجی ایران