اولویت های بخش خصوصی در تدوین سند توسعه صنعت پوشاک

قاچاق، عقب ماندگی تکنولوژیکی و تغییر فرهنگ مردم در انتخاب لباس از مهم ترین چالش های صنعت پوشاک است.

وزیر کار روز گذشته در نشست توسعه کسب و کار در اشتغال صنعت پوشاک تهران که با حضور انجمن‌های تخصصی و نمایندگان یونیدو (سازمان توسعه صنعتی ملل متحد) برگزار شد، از تصویب سند توسعه صنعت پوشاک در شورای عالی اشتغال برای هماهنگی دستگاه ها و حمایت از صنعت پوشاک خبر داد. قرار است با همکاری سازمان های دست اندرکار در صنعت پوشاک، در اولین قدم ۲۰۰ تا ۳۰۰ شغل در این صنعت ایجاد شود.

صنعتی که ظرفیت ایجاد یک ونیم میلیون شغل را دارد. ربیعی در ادامه برای افزایش اشتغال در صنعت پوشاک از افزایش سطح زیر کشت پنبه و ایجاد شهرک پوشاک خبر داده است و معتقد است می توان در یک برنامه ۵ ساله عقب ماندگی های صنعت پوشاک ایران را جبران کرد.

کیمیایی اسدی فعال صنعت نساجی معتقد است دولت باید در تدوین هر سندی برای توسعه صنعت پوشاک حل این چالش ها را در اولویت قرار دهد.

احمد کیمیایی اسدی، عضو هیئت نمایندگان اتاق تهران قاچاق، عقب ماندگی تکنولوژیکی صنعت نساجی و تغییر فرهنگ و ذائقه مردم در انتخاب لباس را از چالش های بخش پوشاک می داند.

او در این باره گفت: چالش اصلی و اولین مشکل ما در بخش پوشاک قاچاق گسترده پوشاک از کشورهای همسایه است. بیشتر صنایع ایرانی از قاچاق رنج می برند اما صنعت پوشاک از قاچاق بیشتر آسیب دیده است. ۹۰ درصد از پوشاک موجود در بازار از مبادی غیررسمی وارد شده است. تفاوت آمار وزارت صنعت از واردات پوشاک و آمار کشورهای صادرکننده پوشاک به ایران نشان دهنده قاچاق گسترده پوشاک به ایران است. دولت برنامه هایی را در این زمینه اجرایی کرده است که امیدواریم در ماه های آینده به نتیجه برسد.

 عضو هیئت نمایندگان اتاق تهران گفت: تحریم باعث شده است صنعت گران حوزه نساجی فرصت هماهنگی با تکنولوژی روز دنیا را پیدا نکنند. ماشین آلات مورد استفاده در صنعت نساجی قدیمی است و هزینه تمام شده ساخت یک واحد کالا در ایران بالاتر از دیگر کشورها از جمله رقبایی مثل ترکیه است. عقب ماندن از تکنولوژی روز دنیا تولید محصول با کیفیت و قابل رقابت با تولیدات دیگر رقبا در منطقه را مشکل کرده است.

این فعال صنعت نساجی با اشاره به تغییر فرهنگ مردم در خرید پوشاک گفت: چالش سوم صنعت پوشاک ذائقه و ترجیح مردم است. مردم ترجیح می دهند از پوشاک خارجی و تولیدات برندهای معروف استفاده کنند تا پوشاک داخلی.

کیمیایی اسدی در واکنش به صحبت های وزیر کار درباره رشد اشتغال در بخش های پایین دست صنعت نساجی با افزایش سطح زیر کشت پنبه گفت: کشت پنبه اولویت بخش پوشاک کشور به نظر نمی رسد. می توان پنبه را با هزینه کمتر وارد کرد. بهتر است در سند توسعه صنعت پوشاک بیش از هرچیز به مراحلی در زنجیره تولید پوشاک توجه کرد که منجر به افزایش ارزش افزوده می شود. پنبه در چرخه ریسندگی و بافندگی و پس از تبدیل شدن به نخ و پارچه چندین برابر افزایش قیمت پیدا کند. از سوی دیگر کشت پنبه در استان های پربارش کشور ممکن است و با توجه به مشکلاتی که در حوزه تامین آب در بخش کشاورزی داریم توسعه سطح زیر کشت پنبه اولویت صنعت پوشاک به نظر نمی رسد.

عضو هیئت نمایندگان اتاق تهران درباره ایجاد شهرک پوشاک و اجتماع تولید کنندگان گفت: ریشه مشکلات صنعت پوشاک در اجتماع تولید کنندگان نیست. صنعت پوشاک در حال حاضر بیش از هرچیز به همکاری ارگان های دست اندرکار برای جلوگیری از واردات کالاهای مشابه نیاز دارد تا سرمایه گذار داخلی رغبت کافی برای تولید را داشته باشد. در شرایط فعلی با توجه به منابع محدود دولت، حمایت های دولتی از واحدهای تولیدی پوشاک چشم گیر نیست. با توجه به محدودیت ها بهتر است دولت با در نظر گرفتن اولویت های صنعت پوشاک از منابع استفاده کند و با به روز کردن فناوری مورد استفاده در این صنعت، قدرت واحدهای تولیدکننده برای رقابت با تولیدات دیگر کشورها را افزایش دهد.