بیان دغدغه‌ها و مشکلات صنعت نساجی در کمیسیون صنایع اتاق ایران با حضور فعالان صنایع نساجی

ابوالفضل روغنی، رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران با اشاره به قدمت و سابقه طولانی صنعت نساجی در کشور، بررسی مشکلات این حوزه، یافتن راهکارهای لازم برای حل آنها را اقدامی ضروری دانست و تصریح کرد: این صنعت ظرفیت بالایی برای ایجاد اشتغال پایدار دارد. در سطح دنیا صنعت نساجی به عنوان یکی از صنایع پرسود و اشتغال‌زا شناخته می‌شود اما در ایران به ظرفیت‌های این صنعت توجه لازم نمی‌شود.

وی خواستار رسیدگی به چالش‌های موجود دراین بخش شد و گفت: با توجه به روابط سازنده‌ای که بین اتاق ایران و مجلس شورای اسلامی شکل گرفته است، می‌توان از پتانسیل‌های این بخش برای پیگیری و رفع موانع قانونی در صنعت نساجی استفاده کرد. این فعال اقتصادی، پارلمان بخش‌خصوصی را بهترین مکان برای طرح مشکلات حوزه‌های مختلف اقتصادی به ویژه صنعت نساجی دانست.

جمشید بصیری، رئیس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران در ادامه از تهیه بیانیه‌ای با امضای تعداد زیادی از فعالان این صنعت در راستای رسیدگی مسئولان دولتی به مشکلات صنعت و تقویب پایه‌های اصلی آن در اقتصاد، خبر داد و گفت: با وجود آنکه در کشورهای مختلف، صنعت نساجی به عنوان بخش اشتغالزا و ارزآور به شمار می‌آید، در ایران مورد بی‌مهری شدید قرار گرفته است. زمانی بود که پوشاک و برندهای فعال در عرصه نساجی ایران در بازارهای اروپایی، شناخته شده بودند اما امروز خبری از آنها نیست.

به اعتقاد این فعال اقتصادی، صنعت نساجی در ایران متناسب با مزیت‌های نسبی آن در کشور، مورد توجه قرار نگرفته است. نیروی کار ارزان، منابع ارزی ارزان قیمت، نیروی تحصیل کرده، موقعیت مکانی مناسب، بازار گسترده داخلی و منطقه‌ای و بسیاری موارد دیگر، همگی از مزیت‌های کشور در این وادی به شمار می‌آید که از آنها غافل هستیم.

وی در ادامه به برخی از مهم‌ترین معضلات حوزه نساجی که به شکل مانعی جدی در مسیر رشد این صنعت قرار گرفته است، اشاره کرد. بصیری از کمبود پنبه در کشور سخن گفت. بر اساس اظهارات وی میزان تولید این محصول در داخل کفاف نیاز تولید پارچه و دیگر منسوجات را نمی‌دهد و از طرفی برای واردات آن تعرفه ۱۰درصدی منظور شده که موجب افزایش بهای تمام شده و در نتیجه غیررقابتی شدن صنعت در بازارهای هدف می‌شود.

روند پرداخت مالیات بر ارزش افزوده توسط صنعت، معضل دیگری است که این بخش را نیز مانند سایر حوزه‌های تولیدی تحت تاثیر قرار داده و معضلاتی را به وجود آورده است. بصیری، تصریح کرد: دولت باید اجرای قانون مالیات ارزش افزوده را اصلاح کند چراکه در حال حاضر به جای مصرف کننده، تولیدکننده این مالیات را می‌پردازد.

این فعال اقتصادی در ادامه با تاکید بر این نکته که عدم عضویت کشور در سازمان جهانی تجارت(WTO)  نیز عامل مهمی در افزایش بهای تمام شده کالا و در نتیجه از بین رفتن مزیت رقابتی محصولات در سایر کشورها است، گفت: متاسفانه در ایران قاچاق پوشاک در سطح گسترده‌ای اتفاق می‌افتد، سوال اینجاست که چرا دستگاه های مسئول مانع این حرکت مخرب نمی‌شوند؟ بر اساس تجربه آموخته‌ایم که برخوردهای قهری و کنترلی در جلوگیری از قاچاق کارساز نیست اما همچنان از این روش‌های منسوخ شده برای مبارزه با قاچاق استفاده می‌شود.

بصیری عدم تخصیص ارز مبادلاتی به ماشین‌آلات صنعتی، اجرای نادرست قانون مشاغل سخت و زیان‌آور، بالا بودن نرخ سود تسهیلات بانکی و بی‌توجهی به مشوق‌های صادراتی را از دیگر معضلات این عرصه دانست.

رئیس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران با اشاره به آغاز اجرای طرح پوشاک در مناطق روستایی از اختصاص حدود ۶۸ میلیارد تومان برای هر استان و در مجموع ۲۱۰۰ میلیارد تومان برای اجرای این طرح خبر داد و ابراز نگرانی کرد که سرانجام این طرح هم مانند طرح بنگاه های زودبازده به شکست ختم شود.

در ادامه سایر فعالان این حوزه با تایید مسائلی که توسط بصیری مطرح شد، از روند فعالیت پتروشیمی‌ها در تامین مواد اولیه موردنیاز صنعت نساجی کشور انتقاد کردند و در عین حال وضعیت بازار داخلی را نامناسب خواندند