تجارت فرش با طعم کباب و پیاز !!!!

 

می گویند خوب است که همیشه انسانها اصالت و هویت خود را حفظ کنند و در هر شرایط و موقعیتی آنرا فراموش نکنند. حتی در طول تاریخ دیده شده ملت ها هزینه های زیادی برای حفظ آداب و رسوم خود پرداخته اند.  اما اینکه حد و مرز این عادات و رفتارها کجاست و اهمیت  حفظ آنها چقدر است بحثی جداست. قطعا در موقعیت های خاصی به ویژه در مورد آداب و رسوم تجارت و کسب و کار در سطح جهان استانداردهایی وجود دارد که از تاجر و یا به اصطلاح فرنگی آن بیزینس من  انتظار می رود در سطح بین المللی آنرا رعایت کند.

 

وقتی در نمایشگاه های داخلی ایران به ساعات ناهار نزدیک می شویم همه میدانیم چه اتفاقی می افتد. کم کم رفت و آمد ویزیتورهای غذا زیاد می شود و غرفه گذاران نیز از بین منوهای متعددی که از صبح به جای کارت های ویزیت!! دریافت کرده اند مشغول انتخاب می شوند !!

چند دقیقه بعد ظرف های غذا در راهرو ها روانه می شوند و میزها پر از غذاهای خوش عطر و بوی ایرانی !!

خوب به هر حال همه به این منوال عادت کرده ایم و شاید در آن ساعت های عذاب آور وکسادی کار کاری هم بهتر از خوردن یک غذای خوشمزه نباشد! اما شاید انتظار نداشته باشید با چنین صحنه هایی در نمایشگاه  بزرگی مانند دموتکس هانوفر مواجه شوید. اما می شوید چرا که اصولا ما علاقه خاصی به حفظ عادات و علاقه خود داریم و هر جا باشیم کار خودمان را می کنیم.

 

در نمایشگاه دموتکس هانوفر شاهد آن بودیم که در زمان ناهار سفره های کباب روی فرش ها پهن می شد و بوی اشتها آور کباب ایرانی ساخت آلمان فضای سالن و مشام بازدید کنندگان را پر می کند. در حالی که اصولا ساخت اتاق های کوچک در فضاهای مرده غرفه علاوه بر مخفی کردن وسائل غیر ضروری کاربردهایی مانند صرف غذا را هم می تواند داشته باشد!!  تازه اگر از همه این ها عبور کنیم چگونه می توان سرو پیاز را توجیه کرد؟؟!!

متاسفانه به دلایل مختلفی نمی توانم عکس هایی از این صحنه های کم نظیر را برای شما در این گزارش قرار دهم اما می توانید آنچه روی می دهد را در ذهن خود تصور کنید.

همانطور که گفته شد تجارت در ابعاد مختلف دارای اصول است. هرچند این مطلب بسیار ریز و شاید در وهله اول بی اهمیت است اما نشان می دهد چرا نتوانسته ایم تا به حال آنطور که باید در تجارت موفق باشیم. قطعا اگر دانش ما در اصل و فرع تجارت از این بیشتر بود حالا وضع دیگری داشتیم.

حتی شرکت در یک نمایشگاه خارجی از لحظه شروع تا پایان آن هم آداب و اصول خاصی دارد. چند سال پیش با شرکتی برخورد کردم که از حضور خود در نمایشگاه اصلا راضی نبود وقتی علت را جویا شدم پس از شنیدن گلایه از زمین و زمان توسط مدیر شرکت متوجه شدم نه تنها ایشان و همکارانشان هیچ زبان خارجی نمی دانند بلکه مترجم آلمانی آنها هم در ساعات پایانی نمایشگاه به آنها ملحق شده!!!

در مقاله ای که در شماره قبلی مجله با عنوان ” تجارت به سبک قاجار و انتظارات قرن بیست و یکمی ” به چاپ رسید به بخش هایی از ضعف ها اشاره کردیم.

گاهی اوقات بهتر است همه چیز را کنار بگذاریم و فکر کنیم هیچ نمی دانیم شاید این طور چیزهای بهتری یاد بگیریم. به قول سهراب چشم ها را هم میشود شست و جور دیگر هم می شود دید.

 

By: Behnam Ghasemi

kohanjournal.com