تنگناهای صنعت نساجی قرقیزستان در مسیر جاده ابریشم

به عقیده کارشناسان صنعت نساجی قرقیزستان در صورتی که بخواهد به حیات خود ادامه دهد نیازمند تغییرات بنیادی و اساسی است. صنعت نساجی در حال حاضر یکی از بزرگترین بخش های صنعت این کشور به شمار می رود اما اصلاحات کند انجام شده در این کشور اگر به همین منوال پیش برود توان مقابله با سیل کالاهای چینی که در مسیر جاده ابریشم جدید سرازیر خواهد شد را ندارد.

یکی از بازارهای مهم قرقیزستان برای صادارت محصولات نساجی خود به ویژه پوشاک، بازار روسیه و قزاقستان می باشد اما بازار داخلی این کشور با حجم زیادی از محصولات چینی پر شده است. همچنین در بازار صادرات روسیه و قزاقستان نیز به شدت با صادرات مجدد کالاهای چینی از قرقیزستان به آن ها با خطرات جدی مواجه شده است. در گذشته کالاهای تولیدی قرقیزستان از نظر کیفیت به کالاهای چینی برتری داشت و چینی ها نمی توانستند به بازارهای صادراتی مانند روسیه و قزاقستان را تصرف کنند اما چین توانست با سرمایه گذاری های جدید در منطقه xing jang در منظقه غربی چین و افزایش کیفیت کالاهای خود به بازار نساجی آسیای میانه ورود پیدا کند. همچنین قرقیزستان برای رقابت در بازار آسیای میانه رقبای سرسخت دیگری همچون ترکیه و هندوستان را نیز در مقابل دارد.

 

طبق آمارها حدود ۶۰ درصد پوشاک تولید شده در قرقیزستان صادر می شود اما این صادرات اغلب به صورت چمدانی و مسافری به سایر کشورهاست و بخش کوچکی از آن در مبادی گمرک ثبت و ضبط می شود. در قرقیزستان صنایع نساجی بر پایه واحدهای بسیار کوچک صنعتی شکل گرفته اند و این یکی از سیاست های دولت برای توسعه این صنعت بوده است. در خوشه صنعتی نساجی و پوشاک بیشک (Bishek) 740 واحد تولیدی ثبت شده اند که حدود ۹۶ درصد کل واحدهای کشور قرقیزستان هستند.

۷۰ درصد این واحدها دارای کمتر از ۳۰ نفر کارگر هستند.
پس از اصلاحات اقتصادی قرقیزستان در سال ۲۰۱۰ میلادی سرمایه گذاری های خارجی نیز به این کشور ورود پیدا کردند اما به دلیل کند بودن اصلاحات اقتصادی و توسعه نیافتن زیرساخت های مالی و اقتصادی این سرمایه گذاری ها به خوبی شکل نگرفت. در قرقیزستان سیستم مالیاتی تنها واحدهای کوچک را حمایت می کند و سرمایه گذاران بزرگ چندان از سیستم مالیاتی این کشور احساس امنیت نمی کنند به همین دلیل سرمایه گذاری های خارجی در سال های اخیر کاهش یافته و موجب شده به دلیل قراردادهای کوتاه مدت و دستمزدهای پایین واحدهای نساجی مجبور به استخدام نیروهای با کیفیت کاری و تجربه پایین تر برای واحدهای تولیدی خود شدند که قطعا بر روی کیفیت نهایی کالاهای تولیدی قرقیزستان اثر گذاشته است. در گذشته وام های بانکی هم در قرقیزستان حامی تولید نبود و بین ۲۰ تا ۳۰ درصد بهره های بانکی وجود داشته است.

از سال ۲۰۱۴ به این طرف دولت مجددا دست به اصلاحاتی زده است و سرمایه گذاری های خارجی که به ویژه از طرف کشور ترکیه در قرقیزستان انجام شده موجب رشد ۱۰۰۰ درصدی نساجی و تولید پوشاک در سال های اخیر در قرقیزستان شده است. همچنین در چند سال گذشته دولت سعی کرده است صادرات از طریق باز ارچه ها و به شکل مسافرتی را به صادرات قانونی و رسمی و به صورت کاملاً منظم سازماندهی می کند و این ناظران را به شدت به آینده این صنعت در قرقیزستان امیدوار کرده است و از دولت این انتظار می رود که سرعت این اصلاحات را سریعتر کنند.

در فوریه ۲۰۱۷ شرکت ترکیه ای Tekstil Trans یک واحد بزرگ تولید پارچه به ارزش ده میلیون دلار در قرقیزستان افتتاح کرد. این پروژه باعث شده است تا مقدار بسیار زیادی از پارچه مصرفی در واحدهای پوشاک قرقیزستان در خود این کشور تولید شود و نیازی به واردات آن برای تولیدکنندگان پوشاک احساس نشود.