جایگاه فرش در سطح معاونت ریاست جمهوری

رضی میری در گفتگو با مهر گفت: فرش دستباف ایران در ادغام دو وزارتخانه بازرگانی و صنایع باید در وزارت جدید تجارت و صنایع و البته در جایگاه بالاتری نسبت به جایگاه فعلی ارتقا یابد.

نایب رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف افزود: ذی نفعان به هیچ وجه با اینکه فرش، زیر مجموعه صنایع دستی قرار بگیرد موافق نیستند و اعتقاد دارند سازمان صنایع دستی فضای محدود و کوچکی در سازمان میراث فرهنگی دارد و چنانچه فرش وارد سازمان صنایع دستی شود، دستخوش مشکلات دیرینه صنایع دستی خواهد شد.

رضی میری با تاکید بر جایگاه تشکیلاتی متولی کنونی فرش در وزارت بازرگانی گفت: مرکز ملی فرش ایران در طی این چند سال به کمک بخش خصوصی و مشاوره با اهل فن، سروسامانی گرفته است که تغییر دادن جایگاه سازمانی چنین تشکیلاتی، به طور قطع بر پایه این تشکیلات صدمه زده و سازماندهی آن را ویران می کند که درست کردن دوباره آن، کاری دشوار و زمانبر است.

نایب رئیس اتحادیه تولید کنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف ایران افزود: به هیچ وجه نباید تشکیلات فرش را برهم زد؛ چراکه اگر قرار باشد، مرکز فرش وارد سازمان صنایع دستی شود، نه تنها کوچک شده؛ بلکه نگاه ها در این سازمان صرفاً به میراث فرهنگی بودن فرش معطوف می شود و این در حالی است که فرش مقوله ای چند بعدی است.

میری ادامه داد: فرش دستباف ایران یک میراث فرهنگی، هنری و هویتی ایرانیان است؛ ولی ابعاد اقتصادی، ارزآوری و اشتغال زایی فرش مقوله ای است که نمی توان از آن به سادگی گذشت و به آن توجه چندانی نداشت.

وی با تاکید بر فرمایش مقام معظم رهبری در سال جهاد اقتصادی تصریح کرد: ابعاد اقتصادی فرش مقوله بسیار قابل تأمل و خاصی است که باید به آن توجه ویژه ای مبذول داشت که توجه به این مهم، تنها در وزارت ادغام شده تجارت و صنایع امکان پذیر خواهد بود.

وی در مورد توجه به ابعاد هنری خاطرنشان کرد:  نمی خواهم از وزارت بازرگانی در خصوص پرداختن به ابعاد هنری فرش حمایت کنم یا اینکه بگویم تعاملات فعلی در خصوص فرش، تا به همین حد کافیست. می دانم که آنطور که باید به بعد هنری فرش پرداخته نشده است؛ ولی باید دید، که پرداختن به ابعاد اقتصادی است که می تواند ابعاد هنری را حمایت کند یا برعکس ابعاد هنری است که می تواند پاسخگوی ابعاد اقتصادی فرش باشد.

میری گفت: در پاسخ به این پرسش باید گفت که در مجموعه کار هنر، در تمامی مقوله ها و نه تنها در مقوله فرش دستباف ایران، همیشه ابعاد اقتصادی یک کالا بوده که توانسته به هنر، امکان رشد را بدهد؛ یعنی اگر به مسائل اقتصادی یک مقوله هنری نپردازیم، به مسئله هنری آن کالا امکان رشد را نداده ایم.

وی با اشاره به تاریخچه فرش دستباف ایران اظهار داشت: با گذری بر تاریخ می توان دید که اوج شکوفایی فرش ایران در دوره صفویه بوده است. در این دوره به غیر از اینکه دربار صفویه توانست به فرش دستباف ایران بها و امکان مالی در جهت رشد فرش دهد؛ به طریق دیگری امکان رشد فرش دستباف وجود نداشت. در حال حاضر نیز وضع بر همین منوال است و اگر به ابعاد اقتصادی فرش توجه نشود ناگزیر باید به بودجه دولتی متکی شد که متاسفانه امروزه شاهد وضع هنرهایی هستیم که به بودجه دولتی متکی اند؛ آیا به واقع می توان از بخش دولتی هنرهای این مرز و بوم را حمایت کنیم.

میری ادامه داد: هنرهایی را که شاهد رشد آنها هستیم فقط در بخش خصوصی توانسته اند رشد کنند و آن هم به دلیل حمایت مالی فراوان بوده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که کسی منکر پرداختن به ابعاد هنری فرش نیست؛ بلکه معتقدیم که این ابعاد اقتصادی است که می تواند بعد هنری یک کالا را پوشش دهد.

نایب رئیس اتحادیه تولید کنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف ایران با تاکید بر ضرورت بازگشت سازمان صنایع دستی به جایگاه اصلی خود تصریح کرد: در این میان بهتر است سازمان صنایع دستی به جایگاه اصلی خود یعنی وزارت صنایع بازگردد و در کنار فرش معاونت فرش و صنایع دستی را تشکیل دهد تا صنایع دستی بتواند تحت حمایت فرش که بسیار بزرگتر از صنایع دستی است، قرار گیرد و از آن استفاده کند.

وی تاکید کرد: انتظار ما از جایگاه فرش در حد معاونت ریاست جمهوری یا یک وزارتخانه بود نه اینکه در حد یک مرکز قرار بگیرد. صنایع دستی نیز می تواند زیرمجموعه فرش قرار گرفته و موجب رشد و ارتقای خود شود. میری افزود : به واقع در ایران کدام صنعت دستی را می توان به بزرگی فرش دید و با استفاده از آن ارزآوری داشت.