جای خالی برند در «تن‌پوش‌ها»

 

حراج فصلی، غیرفصلی، پایان سال، مناسبت‌های ویژه» همه و همه موقعیت‌هایی است که مردم را به سمت فروشگاه‌ها و مغازه‌های شهر می‌کشاند تا تن‌پوش‌هایی را انتخاب کنند که کمتر نام داخلی بر آن حک‌شده است.

به گزارش روزنامه گسترش صمت بیشتر لباس‌ها و پوشاکی که خودمان و اطرفیان‌مان می‌خریم نام کشورهای دیگر را برخود دارد، و اگر هم به واقع ساخت تولیدکنندگان خودمان باشد، نام خارجی بر آن می‌خورد. کارشناسان و مسئولان این حوزه جدا از پدیده شوم قاچاق، نبود برند در بخش پوشاک را از مهم‌ترین دلایل ضعف و عقب‌ماندگی می‌دانند. البته ناگفته نماند که قبل از برندینگ، به روز نبودن ماشین‌آلات تولیدی پوشاک نیز مزید بر علت است.

علیرضا حائری، عضو هیات‌مدیره جامعه متخصصان نساجی مهم‌ترین راه صادراتی شدن را داشتن برند و نام و نشان معروف دانست و گفت: باید جهانی شد و با تصاحب حجم قابل توجهی از تولید توان صادراتی و رقابت با دنیا را افزایش داد. وی به صمت گفت: سالیان متمادی است که میزان صادرات نساجی حدود ۹۰۰میلیون دلار تا یک‌میلیارد دلار است و تغییر محسوسی نداشته است. به گفته حائری، درحال‌حاضر بیشترین حجم صادرات کشورها در بخش نساجی را پوشاک دربردارد یعنی در واقع تجارت پوشاک در دنیا رونق بسیاری دارد و رقمی بین ۲۰ تا ۸۰درصد حجم صادرات کشورهای مختلف در پوشاک رقم می‌خورد. عضو هیات‌مدیره جامعه متخصصان نساجی تصریح کرد: متاسفانه بخش پوشاک ما عدد قابل توجهی در صادرات ندارد و درواقع هیچ کمکی به صنعت نساجی برای افزایش حجم تجارت نکرده است. این درحالی است که اگر بخواهیم رونقی به صادرات نساجی بدهیم، نخستین حوزه‌ای که باید هدفگذاری شود، بخش پوشاک است.

تشویق سرمایه‌گذاران

در همین رابطه گلناز نصراللهی، مدیرکل دفتر نساجی و پوشاک وزارت صنعت، معدن و تجارت اظهار کرد: بیشترین حجم واردات در مناطق آزاد، مربوط به کالاهای نساجی، پارچه و پوشاک است که به‌عنوان کالای همراه مسافر وارد ایران می‌شود نصراللهی چندی پیش در گفت‌وگو به صمت گفت: برای رقابت با واردات پوشاک باید هزینه‌ها را کاهش دهیم. محصول از زمان تولید تا زمانی که به‌دست مصرف‌کننده برسد، هزینه توزیع و هزینه تجاری را متحمل می‌شود و با این اوصاف ۵۰ درصد از قیمت را توزیع و هزینه‌های غیرتولیدی دربرمی‌گیرند. به گفته وی، یکی از دلایل مهم این امر هم نبود فروشگاه‌های تخصصی پوشاک و برند است. در این صورت است که پوشاک تولید داخل نسبت به پوشاک وارداتی قدرت رقابت خود را از دست می‌دهد. مدیرکل دفتر نساجی و پوشاک وزارت صنعت، معدن و تجارت با تاکید بر برگزاری جلسات متعدد در خصوص پوشاک و برندینگ آن، تصریح کرد: جلساتی با سرمایه‌گذاران این حوزه داشته‌ایم و در آینده نیز خواهیم داشت تا آنها را برای ورود به این عرصه تشویق کنیم.

قاچاق ربطی به کیفیت بد ندارد

از سویی دیگر، بیشترین حجم قاچاق را پوشاک در کشور دارد که اغلب به صورت کالای همراه مسافر نیز وارد می‌شود که این امر تاحدودی ضربه‌آفرینی به تولید و درآمدهای دولت است. در همین رابطه، رییس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان پوشاک ایران درباره این که بر اساس آمار منتشر شده، بیشتر میزان قاچاق در صنف پوشاک رخ می‌دهد، می‌گوید: به‌طور عمده قاچاق به خاطر اینکه به راحتی صورت می‌گیرد، حجم بالایی را به خود اختصاص داده است. محمود نبوی در گفت‌وگو با صمت افزود: متاسفانه درحال‌حاضر بیشتر فروشندگان داخلی محصولات مورد نیاز خود را خودشان از کشورهای دیگر وارد می‌کنند و این فرآیند به‌دست تاجر و بازرگان صورت نمی‌گیرد. به گفته وی، بالا بودن میزان واردات پوشاک ربطی به کیفیت تولیدات داخلی ندارد چرا که میزان بسیاری از کالاهای قاچاق نیز با کیفیت نیستند. با توجه به اینکه محصولات قاچاق به ۲ دسته بی‌کیفیت و با کیفیت تقسیم می‌شوند، ورود کالاهای با کیفیتی که به صورت قاچاق وارد کشور می‌شوند نیز به معنای این نیست که تولیدکننده داخل توان تولید ندارد بلکه قادر به تولید بهترین کیفیت‌ها هم است. نبوی با اشاره به اینکه در ایران برخی محدودیت‌ها دست و پای تولیدکننده را بسته است، تصریح کرد: باید از تولیدکننده حمایت منطقی شود، نه به معنای حمایتی که از خودروسازان می‌شود. باید ماشین‌آلات تولیدی به‌روز شوند که متاسفانه بیشتر واحدهای تولیدی مدت‌هاست بازسازی و نوسازی نشدند که حداقل بتوانند ۴۰درصد هزینه دوخت البسه را تامین کنند. ضمن اینکه ماشین‌آلات به‌روز در دوخت تمیز لباس نیز بسیار تاثیرگذار است.

گران‌فروشی نداریم

مولفه تاثیرگذار دیگری که در بخش پوشاک وجود دارد، قیمت آن است که گاهی بسیاری از محصولات خارجی بسیار گران‌تر از تولیدات داخلی است اما چون برند داخلی شناخته نشده، آنچنان موفق نبوده است.

رییس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران دراین باره معتقد است: حدود ۱۷ هزار واحد فروش در شهر تهران به جز شهر ری و شمیرانات داریم و رقابت شدیدی در بازار وجود دارد. هیچ‌وقت در رقابت، گران‌فروشی اتفاق نمی‌افتد و می‌توان گفت آنقدر عرضه‌کننده زیاد است که این واحدها برای رقابت با یکدیگر اقدام به فروش فوق‌العاده می‌کنند. ابوالقاسم شیرازی با بیان اینکه گرانی را واردات غیرقانونی پوشاک رقم می‌زند، تصریح کرد: در پوشاک گران‌فروشی نداریم چون عرضه کم نیست و پوشاک به وفور در کشور عرضه می‌شود. وی تصریح کرد: تولیدکننده باید با واردات قانونی رقابت کند، کسی که به صورت قانونی کار واردات را انجام می‌دهد تعرفه هم پرداخت می‌کند و با این کار تولیدکننده احساس می‌کند که از حقوق او محافظت می‌شود و رقابت نیز در فضای عادلانه خواهد بود.

هیچ برندی در ایران نمایندگی ندارد!

دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با بیان اینکه لازمه تحول صنعت نساجی مدیریت قاچاق کالا به کشور است، گفت: واردات ارزان محصولات چینی و ترکیه قدرت رقابت را از تولیدکننده داخلی گرفته است.

محمد یکتا در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم تصریح کرد: اگر توجه بیشتری به صنعت نساجی صورت می‌گرفت به‌طور حتم هم‌اکنون ۱۰۰ برند مطرح در کشور وجود داشت اما بی‌مهری‌ها به این صنعت مانع از توسعه و برندسازی شده است.وی با اشاره به اینکه اگر برندی در بازار وجود دارد مربوط به ۲۵ سال پیش است، تصریح کرد: حدود ۲ تا ۳ درصد بازار پوشاک ایران در اختیار برندها و مابقی در اختیار اجناس وارداتی قرار دارد، چون در ایران هر مغازه‌دار خود یک واردکننده است درحالی که چنین سیستم وارداتی در هیچ کجای دنیا دیده نمی‌شود. دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران افزود: در حوزه پوشاک به غیراز دو یا سه برند شناخته شده هیچ برندی در ایران نمایندگی ندارد. بزرگترین مانع برندسازی محصولات پوشاکی در کشور نهادهای نظارتی هستند که با اقدامات خود مشکلاتی را برای تولیدکنندگان به وجود می‌آوردند.به گفته یکتا، باید در ابتدا تدبیری برای تولیدکنندگان داخلی که درگیر قاچاق هستند اتخاذ شود و واردات قاچاق به گونه‌ای سازماندهی شود که نیازی به بسته شدن مرزها هم نباشد. در واقع می‌توان با ثبت اطلاعات هر پوشاک وارداتی به کشور از طریق تولیدکنندگان آنها در گمرکات نظارت لازم را بر حجم واردات پوشاک انجام داد.وی صادرات پوشاک را بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون دلار عنوان کرد و ادامه داد: با ظرفیت نصب شده می‌توان به ظرفیت ۲ تا ۳ میلیارد دلار در سال هم رسید و این درحالی است که بیش از ۸۰ درصد مراودات تجاری ما فقط با ۶ کشور انجام می‌شود. دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران گفت: هنوز در بخش پوشاک نتوانسته‌ایم بازار داخل را اشباع کنیم چه برسد به آنکه در حوزه صادرات حرفی برای گفتن داشته باشیم. در مجموع اگر بتوانیم بازار داخل را تامین کنیم از خروج ارز هم جلوگیری خواهیم کرد. به گفته یکتا، باید تفکر حمایت از تولید و صادرات در کشور نهادینه شود که در همین راستا وزارت صنعت، معدن و تجارت هم با حذف بخشنامه‌های زائد فضای امنی را برای سرمایه‌گذار خارجی ایجاد کرده که این امر برای صنعتگر داخلی و جذب سرمایه خارجی بسیار مفید است. وی با اشاره به اینکه در ۴ سال گذشته هیچ حمایتی از صادرکنندگان بخش نساجی نشده، گفت: حمایت از صادرات فقط جایزه صادراتی نیست چون در بسیاری از کشورها قراردادهای ترجیحی هم برای تسهیل صادرات منعقد می‌شود که تجربه موفق آن را می‌توان در ترکیه و چین مشاهده کرد که توانسته صادرات ۲۵ میلیارد دلاری نساجی ترکیه را رقم بزند.