راز قرارداد موقت کارگران از زبان مهندس مروج

 

راز قرارداد موقت کارگران از زبان یک کارفرما؛ مجبوریم

قراردادهای موقت در حالی یکی از معضلات اصلی کارگران است که محمد مروج، دبیرکل کانون عالی انجمن های صنفی کارفرمایی ایران علت شیوع این قراردادها را اوضاع نا مناسب اقتصادی و ترس و نگرانی کارفرمایان از سرپا نبودن واحد تولیدی می داند.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، معضل قرارداد موقت را شاید بتوان بزرگترین مشکل در کنار حقوق و دستمزد پایین کارگران دانست. در شرایطی که اقتصاد کشور دچار رکود است و هزینه بیشتر از درآمدهاست، بسیاری از کارگران نگران از دست دادن شغل و آینده شغلی خود هستند. اتفاقی که باعث شده حس ناامنی و بی ثباتی شغلی در بسیاری از کارگاه ها و کارخانه ها در بین کارگران حاکم شود، کارگرانی که درصد بالایی از آنها قرار داد های کوتاه مدت دارند.

قرارداد کار آن گونه که از متن ماده ۷ قانون کار مصوب ۱۳۶۹ برمی آید قراردادی کتبی یا شفایی است که به موجب آن رابطه ی “کارگری- کارفرمایی” محرز می شود و معین می کند که کارگر به عنوان یک “طرف” قرارداد در ازای دریافت مزد(حق السعی) معین کار معینی را برای مدت موقت یا غیر موقت و دایم در محل تعیین شده برای “طرف ” دوم یعنی کارفرما(حقیقی یا حقوقی) انجام دهد.

اما مسئله اینجاست که با وجود تأکیدات بسیار از سوی مقامات کارگری، هنوز قرارداد موقت در جامعه رواج دارد. تا جایی که بحث قرارداد موقت به یک عادت برای برخی کارفرمایان تبدیل شده و بسیاری از واحدهای تولیدی جز قرارداد موقت قرارداد دیگری با نیروی کار خود منعقد نمی کنند.

به شهادت مسئولان وزارت کار بیش از ۹۰ درصد قرارداد های کاری موقت است. رحمت الله پورموسی، دبیرکل کانون عالی شورای اسلامی کار کشور در این باره در گفت وگو با خبرنگار تسنیم با بیان اینکه ۹۳ درصد کارگران قراردادی هستند می گوید: هم اکنون بسیاری از بنگاه ها تمایلی به بستن قراردادهای دائمی ندارند و با این ابزار، امکان هر گونه تصمیم یک جانبه برای کارفرمایان در مورد کارگر وجود دارد.

وی بیان می کند: در صورت ادامه این روند تا چهار سال آینده تعداد کارگرانی که با قراردادهای موقت کار می کنند به ۹۸ درصد خواهد رسید.

تاکنون کمتر مقام کارفرمایی بوده که درباره تمایل آنها به قراردادهای موقت توضیح دهد. اما مهندس محمد مروج، دبیرکل کانون عالی انجمن های صنفی کارفرمایی ایران درباره قراردادهای موقت می گوید: فکر می کنید چرا کارفرمایان قراردادها را سه ماهه می بندند؟ فردی که یک کاری را راه انداخته و آرزو دارد ۳۰ سال کارخانه اش کار کند و کارگری را هم که آموزش داده است، نگه دارد، چرا سه ماهه قرارداد می بندد؟

وی ادامه می دهد: امضای قرارداد موقت به دلیل این است که کارفرما نمی داند سه ماه دیگر در کارخانه اش باز است یا بسته؟ مشتری از او کالا را می خرد یا خیر؟ همین نوسان نرخ ارز تاکنون خیلی به ما آسیب زده است. در حال حاضر نزدیک به ۷۰ درصد صنایع متوقف هستند و شیفت های خود را تعطیل کردند. اغلب کارخانه هایی که سه شیفت باید کار کنند، فعالیت های خود را به دو شیفت تبدیل کردند.

مروج بیان می کند: کارفرما به مجرد این که بازار فروش یک مقدار فروکش کرد، ناچار است ساعت کاری را دو شیفت ۸ ساعته کند تا کارگری اخراج نشود. یعنی همان افراد قبلی دیگر اضافه کاری نکنند. این مسائل را کارگران به خوبی می دانند. تنها موردی که سه جانبه گرایی جدی صورت گرفته می شود، پایان سال است که وزارت کار، کارفرمایان را صدا می زند و می گوید بر سر مزد با کارگران توافق کنید.