صادرات ۱٫۵ میلیاردی؛ آرزو یا واقعیت

حرف‌ها و صحبتهای مسئولان صنعت نساجی تا چندی پیش حاکی از این بود که امسال صادرات نساجی با رشدی قابل توجه به ۱٫۵ میلیارد دلار خواهد رسید.

به گزارش دنیای صنعت، از اول سال جاری کاهش صادرات در بخش نساجی ملموس و قابل مشاهده بود. روند صادرات رو به کاهش خود را در امار گمرک برای سه ماهه اول سال نشان داد که با مجموع ۴۱ درصد کاهش صادرات نسبت به سال گذشته حاکی از آن بود که نساجی سال سختی را پیش رو دارد.

امیدها بر آن بود که با ورود به ۶ ماهه دوم سال طبق تجربه صادرات نساجی رشد یابد و این کمبود به شکلی جبران شود. آمار ۵ ماهه نیز اما بوی بهبود نمی‌داد و همچنان با ۳۸ درصد مجموع کاهش صادرات نسبت به مشابه سال قبل همچنان نگرانیها افزایش یافت. اما حال آمار ۶ ماهه گمرک نشان می‌دهد که انگار قرار نیست امسال سال میمونی برای نساجی و صاحبان آن باشد.

در ۶ ماهه نیز هرچند صادرات شاخصی از رشد را نشان می‌دهد اما همچنان رشد منفی ۲۸ درصدی اولین چیزی است که جلب توجه می‌کند. نگرانیها با حل نشدن مشکل بورس پتروشیمی و از آن سوی با رفتن محصول پنبه به بورس افزایش یافته و حتی بالا بودن تعرفه واردات پنبه نیز بیش از گذشته تبعات خود را نشان می‌دهد.

حال با همه این احوال یک سوال اساسی مطرح است. اینکه آیا صحبتهای مسئولان دولتی برای رسیدن به شاخص ۱٫۵ میلیارد دلار صادرات نساجی در پایان امسال محلی از اعراب دارد یا خیر؟ با توجه به اینکه سال گذشته صادرات ما در حدود ۸۰۰ تا ۱ میلیارد دلار بوده (با توجه به آمار متفاوت ارائه شده)، آیا با رشد منفی ۲۸ درصد تا ۶ ماهه اول سال هدف قابل تحقق است؟ بعید به نظر می‌رسد.

آنچه به نظر می‌رسد این است که مسئولان باید قبل از تعیین هدف برای رشد صادرات باید به فکر برداشتن سنگها از پیش پای تولید باشند. شاید ما اولویت در اهداف را رعایت نکرده‌ایم و شاید نشانه را اشتباه گرفته‌ایم. اما به هرحال آنچه مشخص است اینکه رسیدن به مرز ۱٫۵ میلیارد صادرات بیش از واقعیت شبیه به رویا می‌ماند.