صنعت فرش ماشینی و به حاشیه رفتن برندهای یزد و مشهد

چند سالی است که شکوه و جلال برندهای فرش ماشینی مشهد و یزد به حاشیه رفته و دیگر نه نامی از آن‌ها در نمایشگاه‌های داخلی و خارجی شنیده می‌شود و نه آگهی‌های تبلیغاتی آنچنانی در تلویزیون دارند و نه خبری از نصب دستگاه‌های جدید و رقابت در بازار محصولات و نوآوری‌های جدید توسط این شرکت‌ها به گوش می‌رسد.

برندهای فرش ماشینی یزد و مشهد که هنوز هم باید نام آن‌ها را با احترام به زبان آورد و از آن‌ها به عنوان لوکوموتیوهای قدرتمندی که سال‌ها صنعت فرش ماشینی را با قدرت به دنبال خود کشیدند و در زمان خود بسیار خلاق و نوآور بودند یاد کرد.

شاید اگر این برندها و زحمات آن‌ها نبود صنعت فرش ماشینی ایران هم وجود خارجی نداشت و مثل خیلی از کالاهای دیگر در فرش ماشینی هم به یک واردکننده تبدیل می‌شدیم.

اما سوال اینجاست که این برندهای قدرتمند سال‌های نه چندان دور چرا و چگونه خود را به حاشیه بردند. می‌گویم خود را به حاشیه بردند چون تصور اینکه آن‌ها در میدان رقابت به حاشیه رفته باشند کمی دور از ذهن می‌نماید.

شرکت‌هایی که هم برند داشتند و هم تخصص بالا در تولید و صادرات، کادر فنی با کیفیت و قدرت سرمایه‌گذاری و ریسک بالا و همه این‌ شرایط، آن‌ها را به یک ماشین تولید قدرتمند تبدیل کرده بود اما چه شد که حالا خبرها حاکی از فروش و واگذاری دستگاه‌هایشان است و تصور نمی‌شود با این وضعیت بتوانند شکوه و قدرت گذشته خود را احیا کنند.

عده‌ای اعتقاد دارند این شرکت‌ها سودهای کلانی که باید در زمان مقتضی می‌بردند را برده‌اند و دیگر در این بازار آشفته، انگیزه‌ای برای رقابت سخت با شرکت‌های با انگیزه و پیشرو کاشانی که خود را تا دندان به ماشین‌آلات روز مجهز کرده‌اند و تشنه صادرات و توسعه هستند، ندارند.

عده‌ای دیگر اعتقاد دارند این شرکت‌ها می‌توانند با توجه به تجربیات و ارتباطات خود در سایر بخش‌های تجاری و بازرگانی به سودهای کلان‌تری برسند و دیگر از ورود به عرصه سخت تولید ابا دارند.

شما در این مورد چه فکر میکنید؟ لطفا نظرات خود را برای ما از طریق فرم زیر ارسال کنید