صنعت نساجی به سمت اتوماسیون برود

عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان با اعتقاد بر اینکه در شرایطی که اتوماسیون در صنعت نساجی دنیا راه یافته، ایران دیگر نمی‌تواند در راه قبلی خود دوام آورد، گفت: صنعت نساجی ایران باید به سمت شبکه فروش بزرگ برود و بعد از استفاده ماشین، به سمت تولید مکانیزه پوشاک برود؛ متاسفانه در حالیکه دنیا در حال تغییر است، ما چشم خود را بسته‌ایم.

جمشید پرویزیان در نشست هم‌اندیشی که با حضور فعالان صنعت مد و پوشاک در اتاق بازرگانی اصفهان برگزار شد، نیز در این نشست با بیان اینکه گردش مالی پوشاک در دنیا ۲۰۰۰ هزار میلیارد دلار است و سهم ایران ۱۵ تا ۲۰ میلیارد دلار است و سهم نساجی ترکیه ۲۸ میلیون دلار است.

وی با بیان اینکه اگر ما ایران را از صنعت نساجی دنیا حذف کنیم اتفاقی نمی‌افتد، توضیح داد: اقتصاد ایران یک درصد اقتصاد دنیا در تمام زمینه هاست و اقتصادی درون‌زا است و توان تولید بالایی ندارد و به نوعی اقتصادی که دور خود بچرخد نمی‌تواند کاری از پیش ببرد.

به گزارش ایسنا، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان با اشاره به اینکه بعد انقلاب صنعتی تمام تولیدات ماشینی شد و بعد از آن در انقلابی دیگر آنچه با ماشین تولید می‌شد، به سمت تولید انبوه رفت و همزمان ما با آن چرخ خیاطی وارد شد و در دوره بیست سال تولید چرخ خیاطی بیش از دو هزار چرخ رسید.

وی ادامه داد: در سال ۱۹۰۸ کارخانه فورد خط تولید خود را مکانیزه می‌کند و طی سه سال تولید به ۵ میلیون می‌رسد و بهای تولید از ۱۲۰۰ دلار به ۳۰۰ دلار رسید.

پرویزیان اضافه کرد: به موازات این تغییرات صنعت نساجی در بخش ریسندگی رشد می‌کند و ایران نیز وارد کار می‌شود و همزمان با تحولات بین‌المللی پیش می‌رود و بعد از جنگ جهانی اتوماسیون وارد دنیای تولید می‌شود و مجموعه ماشین‌ها با ترتیب خاصی کنار هم می‌آید و اینجا آغاز فاصله گرفتن نساجی با دیگر صنایع است.

وی گفت: این استانداردسازی یکی از مهم‌ترین آیتم‌ها بود که سایز افراد را مشخص کنیم، اما متاسفانه هنوز سایز اندازه‌های ایرانی مشخص نیست و از این دنیا فاصله گرفته‌ایم.

عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان با بیان اینکه در دهه ۶۰ توسعه اتوماسیون و کنار هم قرار گرفتن دستگاه‌ها در تولید پررنگ شد، اما متاسفانه تا حدود پنج سال سال صنعت نساجی همچنان برای خود کار می‌کرد، افزود: آنچه به دست انسان انجام می‌شد در توسعه صنعتی، توسط ربات‌ها انجام می‌شود، کاری که ربات‌ها قبلا نمی‌توانستند انجام دهند.

وی با اعتقاد بر اینکه در شرایطی که اتوماسیون در صنعت نساجی دنیا راه یافته، ایران دیگر نمی‌تواند در راه قبلی خود دوام آورد، گفت: صنعت نساجی ایران باید به سمت شبکه فروش بزرگ برود و بعد از استفاده ماشین، به سمت تولید مکانیزه پوشاک برود؛ متاسفانه در حالیکه دنیا در حال تغییر است، ما چشم خود را بسته‌ایم.

پرویزیان با طرح این سوال که چطور وارد دنیای جدید شویم، اظهار کرد: مهم است بدانیم برای کدام بازار کار می‌کنیم و چقدر از آن شناخت داریم؛ ما در اصفهان برند پوشاک نداریم، اما می‌توان برند ایجاد کنیم. باید به بازار و نیاز آن و به طراحی خود فکر کنیم.

وی با تاکید بر اینکه در صنعت نساجی باید به سمت اتوماسیون برویم و ایده‌های ربات‌ها را ببنیم و برای برندسازی شبکه ایجاد کنیم، گفت: با تولید ۵ هزار پیراهن نمی‌توانید وارد بازارهای دنیا شوید.