صنعت نساجی در گرداب ندانم کاری های مدیران بی کفایت!!

 

 

:: اختصاصی مجله نساجی کهن ::

 

به نام خالق زیباییها

 

چرا تا حالا این جوری نبوده؟؟!!

نگارش : هادی مهر آبادی

 

خوب یادم هست که داشتم مجله زیبا و وزین کهن را ورق می زدم که سرمقاله آن توجه مرا به خود جلب کرد یا بهتر بگویم داغ دلم را تازه کرد . آقای سر دبیر نوشته بودند:

” همه ما میدانیم  بسیاری از مدیران و صنعتگران ایرانی با اتکا به دلارهای نفتی در اوج سازندگی از ابتکار در تولید و صادرات دور افتاده اند و اکنون با حسرت به رقیبان خارجی خود که بدون اتکا و فقط با مدیریت صحیح پیش رفته اند وبازارهای جهانی را در کنترل دارند ،می نگرند. به زمین وزمان بد می گوییم و عدم مدیریت صحیح خود را گردن این وآن ،عدم حمایت دولت و… می اندازیم.”

سرمقاله آشوبی در دلم به پا کرد بی اختیار گوشی را برداشتم و با دفتر مجله تماس گرفتم. خواستم با آقای سر دبیر صحبت کنم ، خواستم به ایشان بگویم سخن از درد دل ما گفتی، سخنانتان داغ دلمان را تازه کرد … ولی ایشان تشریف نداشتند. شماره تماسم را به دفتر مجله دادم و خداحافظی کردم. چند ساعت بعد ایشان تماس گرفتند و یک باره سر درد دلها باز شد از سرمقاله گفتیم و از واقعیت های پنهان در صنعت که باعث شده امروز اینجا باشیم و….  گفتم آقای سردبیر شما که این بحث رو شروع کردید بد نیست یک صفحه اختصاص بدیم به بیان مشکلات از دبد همکاران نساج، اصلا” دوستانمان فقط خاطرات خودشان را بنویسند و تجربیات را به اشتراک بگذاریم و بعد از اساتید مربوطه خواهش کنیم این مسایل را تجزیه تحلیل کنند تا ببینیم راه درست کدام است؟  آمار های تولید را با هم مقایسه کنیم و دنبال دلیل باشیم. حتی خود را با سایر کشورها مقایسه کنیم و …

 

قبل از اینکه قلم در دست بگیرم و بخواهم چیزی بنویسم لحظه ای تردید داشتم. اگر نوشتن مقاله باعث ناراحتی بزرگان صنعت شود چه خواهد شد. آخه تجربه آن را داشتم ، برای اینکه یک بار کمر بستند تا من دیگر در هیچ کارخانه ای کار نکنم ! تهدید شدم و… چرا؟ چون جور دیگری فکر کرده بودم و بر خلاف روال قبلی کار کرده بودم. با تغییراتم در  خط تولیدموفق شدم در خط زیگزاگ زنی راندمان دستگاه را تا ۷۰ درصد افزایش دهم. مصرف رزین پشت فرش را ۳۰ درصد کم کنم بدون کاهش استحکام پایل فرش! با کارگرها محترمانه و دوستانه برخورد می کردم   و داد نمیزدم ! سیستم پاداش طراحی کردم و افسردگی و مردگی را از سالن تولید جمع کردم و از پیشنهادات اپراتورها استقبال کردم. برا ی کارگرها تعاونی مسکن تاسیس کردم و… کارگران از من نمی ترسیدند ولی با تمام وجود کارمی کردند. به موقع هم تنبیه می کردم هم اخراج. فکر می کنم مدیریت با ….

 

 

مشاهده متن کامل این مقاله …

 

تحریریه مجله نساجی کهن ۷۷۲۴۵۷۸۰