صنعت نساجی و پوشاک ویتنام؛ سرشار از موفقیت

ویتنام یکی از ۱۰ کشور برتر جهان در صادرات انواع پوشاک و محصولات نساجی است. صنعت نساجی و پوشاک ویتنام دومین منبع بزرگ درآمدهای ارزی و خارجی این کشور است. رشد صادرات نساجی و پوشاک ویتنام در ده ساله اخیر به طرز شگفت آوری زیاد بوده است به طوری که میزان صادرات این کشور از ۹/۱ میلیارد در سال ۲۰۰۰ میلادی به ۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۷ افزایش یافت. کارشناسان میزان صادرات پوشاک و نساجی ویتنام در سال ۲۰۱۳ را بیش از ۱۰ میلیارد دلار پیش بینی می کنند و برآوردها نشان می دهد که صادرات نساجی و پوشاک ویتنام در سال ۲۰۲۰ از مرز ۲۵ میلیارد دلار هم خواهد گذشت. جالب است بدانید که آمریکا بزرگترین و اولین بازار صادرات پوشاک ویتنام است و حدود ۵۴ درصد تولیدات صادرات ویتنام راهی بازارهای آمریکا می شود. صادرات پوشاک ویتنام در افزایش سطح رفاه و درآمد مردم فقیر ویتنام نیز تاثیر به سزایی داشته است. در حال حاضر ۲ میلیون نفر در صنعت تولید پوشاک ویتنام مشغول به فعالیت هستند که ۸۰ درصد آن ها را زنان تشکیل می دهند. رونق صنعت پوشاک در ویتنام خانواده های فقیر زیادی را نجات داده است و در واقع ده ها میلیون نفر به طور مستقیم و غیر مستقیم از این صنعت ارتزاق می کنند. طبق آمار اتحادیه صادرکنندگان پوشاک ویتنام در حال حاضر بالغ بر ۲۰۰۰ واحد تولید پوشاک در ویتنام فعال هستند که از این تعداد ۵۰ کارخانه دولتی، ۱۴۰۰ واحد مربوط به بخش خصوصی و ۴۵۰ واحد نیز از طریق سرمایه گذاری های مستقیم خارجی شرکت ها و برندهای بزرگ پوشاک جهان در ویتنام اداره می شوند.

حدود ۱۳۰۰ کارخانه از ۲۰۰۰ کارخانه و واحد تولیدی موجود در شهر هوشی مینه و حواشی آن قرار دارند.

علاوه بر اینها ۱۲۸۰ شرکت وابسته به صنعت پوشاک نیز در زمینه تولید پارچه، ریسندگی و تکمیل شرکت های بازرگانی صادراتی، واردکنندگان مواد اولیه و … نیز مشغول فعالیت هستند. در سال های اخیر به موازات رشد صادرات پوشاک، واردات انواع پارچه، نخ، ملزومات پوشاک مانند زیپ، دکمه و… نیز به ویتنام رشد زیادی داشته است. همچنین ویتنام به محلی برای صادرات مجدد بسیاری از کالاهای وارداتی نساجی نیز بدل شده است. دولت ویتنام تصمیم دارد تا میزان واردات مواد اولیه صنعت پوشاک را با راه اندازی کارخانجات تولیدی داخلی به شدت کاهش دهد. مقاصد صادرات ویتنام بعد از آمریکا، کشورهای اروپایی و ژاپن می باشد.

در حال حاضر تولیدکنندگان پوشاک ویتنام با بازارهای متفاوتی مواجه هستند. خریداران و تاجران آمریکایی اغلب سفارش های در حجم بسیار بالایی را ارائه می دهند (بالغ بر ۱۰۰ هزار قطعه پوشاک در هر سفارش) در مقابل اروپایی ها به دنبال سفارش های چند هزار تایی هستند.

تولیدکنندگان ویتنامی رقبای سرسختی هم در اروپا دارند. در واقع تولیدکنندگان اروپای شرقی در حال حاضر دارای مزایای بسیار ویژه و رقابتی در بازار اروپا هستند. هرچند دستمزدها و هزینه های تولید در کشورهای شرق اروپا به مراتب بالاتر از آسیا و کشورهایی مانند چین و ویتنام است اما معمولاً آن ها دارای استودیوهای طراحی بسیار قدرتمند و آشنا به سلیقه مشتریان اروپایی هستند. همچنین آن ها از پرداخت تعرفه های گمرکی واردات به اروپا معاف هستند و علاوه بر این توانایی بسیار بالایی در تامین به موقع نیاز بازار و تحویل سریع سفارشات در اروپا دارند. به همین دلیل در حال حاضر تولیدکنندگان شرق اروپا موقعیت مناسبی را برای تولید و صادرات احساس می کنند.

روی دیگر سکه؛

حاشیه سود صنعت پوشاک ویتنام واقعاً چقدر است؟

واقعیت این است که صادرات پوشاک کشور ویتنام ارزش افزوده چندان زیادی برای این کشور ندارد. در واقع اگر کمی عمیق تر به موضوع نگاه کنیم متوجه می شویم که چرا اروپایی ها امروزه تولید کالاهای نساجی و پوشاک که متداول را به آسیا و کشورهای نظیر ویتنام، بنگلادش و … واگذار کرده اند. در شماره های قبلی مجله نساجی کهن نیز در این باره صحبت کرده ایم. همان طور که می دانید امروزه کشورهایی مانند آلمان، آمریکا، ژاپن و… بر روی تولیدات با تکنولوژی بالا، منسوجات فنی و تکنیکی و کاربری های خاص تمرکز کرده اند که با تکیه بر علم و دانش روز دارای حاشیه سود بسیار بالایی است.

طبق برآوردهای کارشناسی در سال ۲۰۰۸ از ۸/۷ میلیارد دلار صادرات پوشاک ویتنام ۶ میلیارد دلار بابت خرید مواد اولیه هزینه شده است. قطعاً این ۶ میلیارد دلار جنبشی را در صنایع پایین دستی پوشاک این کشور هم ایجاد می کند اما اتحادیه های صادرات و تولید پوشاک در ویتنام قصد دارند با برند سازی و تقویت برندهای بومی در بازارهای جهانی ارزش افزوده بیشتری را نصیب این کشور کنند. در حال حاضر بسیاری از کارخانجات تولیدی ویتنام تولید کننده بدون برند هستند و از مارک های برندهای معتبر برای ورود به بازارهای خود استفاده می کنند. در حال حاضر چندین شرکت ویتنامی با استفاده از طراحان لباس اروپایی حرفه ای و نیز تاسیس کارخانجات مواد اولیه و همچنین ایجاد برند، توانسته اند به خوبی ارزش افزوده صادرات خود را افزایش دهند و به الگوهایی مناسب برای دیگر کارخانجات ویتنامی تبدیل شوند.

دولت ویتنام سال گذشته ۳ میلیارد دلار برای توسعه و تقویت صنعت پوشاک این کشور سرمایه گذاری کرد و یک میلیارد دلار نیز در بخش برند سازی و ایجاد حلقه های توزیع و فروش، سرمایه گذاری نمود. همچنین در شهرشمالی هایفونگ یک کارخانه تولید الیاف مصنوعی به ارزش ۲۰۰ میلیون دلار راه اندازی شده است. به نظر می رسد ویتنام بتواند با توسعه همه جانبه داخلی، حمایت های دولتی و سرمایه گذاری های مستقیم خارجی تا سال ۲۰۲۰ به هدف ۲۵ میلیارد دلار صادرات پوشاک در سال دست پیدا کند.

نگارش: بهنام قاسمی

منبع : شماره ۱۹ مجله کهن

شماره اشتراک : ۷۷۲۴۵۷۸۰-۰۲۱