صنعت پوشاک در بریتانیا از گذشته تا کنون

ترجمه و گردآوری : مهندس فروغ امیر شیرزاد – تحریریه مجله نساجی کهن

بریتانیا در زمینه تولید به ویژه در بخش پوشاک، شهرت چشمگیری دارد. صنعت پوشاک انگلستان با تولید بیش از ۹.۱ میلیارد پوند در سال، یکی از بزرگترین صنایع جهان است. این شهرت بیشتر به دلیل توجه به جزئیات و کیفیت باورنکردنی محصولات تولیدی بریتانیا است.

بریتانیا در سراسر جهان با پوشاک با کیفیت بالا شناخته شده است. برای قرن‌ها صنعت نساجی بخش مهمی از اقتصاد انگلیس بوده است. ریشه‌های صنعت نساجی در بریتانیای کبیر به چوپانان در مناطق میانی اسکاتلند باز می‌گردد.

پیش از انقلاب صنعتی، پشم اولین کالای نساجی تولید شده در بریتانیای کبیر بود. در طول انقلاب صنعتی نیز فرآوری پنبه به یک صنعت اصلی در اقتصاد بریتانیا تبدیل شد.

از زمان انقلاب صنعتی در دهه ۱۸۴۰، بریتانیا مملو از از کارخانه‌های نساجی شده است که بخش عمده‌ای از آنها در لنکشایر و مناطق اطراف آن یافت می‌شوند. با ورود به قرن بیستم و به ویژه در سال‌های پس از جنگ جهانی اول، لباس‌های تولید شده توسط بریتانیا به طور فزاینده‌ای محبوب شد. با این حال، صنعت تولید در طول و پس از جنگ جهانی دوم دچار سقوط شد، زیرا شرایط اقتصادی بسیاری از شرکت‌ها را تحت فشار قرار داد. این رکود چند دهه پس از پایان جنگ ادامه یافت و تنها در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ شروع به بهبود کرد، زیرا برندهای پوشاک بریتانیایی دوباره در فرهنگ عامه ظاهر شدند.

با رفتن به دهه ۹۰ و فراتر از آن، نمادهای مد مانند الکساندر مک کوئین و استلا مک کارتنی به احیای لباس‌های ساخته شده در انگلستان کمک کردند. این امر به نوبه خود به تبدیل لندن به یکی از پایتخت‌های مد در جهان کمک کرد. بسیاری از برندهای طراحی در شهر مستقر هستند تا از مزایای طراحی و تولید در انگلستان بهره‌مند شوند.

با نگاهی به تاریخ تولید لباس در انگلستان، می‌توان متوجه شد که چشم انداز این صنعت در دو قرن گذشته، از آغاز متواضعانه در کارخانه‌های نساجی لنکشایر تا طراحان مشهور جهان در لندن، دستخوش تغییرات زیادی بوده است. صنعت پوشاک انگلستان به عنوان یکی از بخش‌های پیشرو پوشاک در سراسر جهان محسوب می‌شود.

اما اکنون تولید لباس در انگلیس در سال ۲۰۲۱ چگونه است؟ با خواندن بخش قبل، احتمالاً بخش پررونق پوشاک را در بریتانیا امروزی تصور می‌کنید. در صورتی که در حال حاضر اینطور نیست و یکی از دلایلی که تولید پوشاک از انگلستان دور شده است مقرون به صرفه بودن برون سپاری تولید به کشورهای دیگر است.

طی یکی دو دهه گذشته، بسیاری از شرکت‌های پوشاک مستقر در بریتانیا تصمیم گرفته‌اند خطوط تولید خود را در کشورهایی راه‌اندازی کنند که نیروی کار ارزان‌تر است. این امر آنها را قادر می‌سازد تا فعالیت‌های خود را افزایش دهند. از این رو، کشورهایی مانند تایوان، اندونزی و چین فرآیندهای تولیدی را ارائه می‌دهند که بسیار ارزان‌تر از کشورهای بریتانیا است. به این ترتیب، مشاغل فعال در انگلستان به یکی از این کشورهای تولید کننده سفارش می‌دهند. سپس آنها اقلام را تولید کرده و برای فروش به انگلستان ارسال می‌کنند.

این شیوه کسب و کار بر لباس‌های ساخت بریتانیا به شدت تأثیر گذاشته است. به این صورت که تنها درصد کمی از خرده فروشان یا تولید کنندگان پوشاک وجود دارند که هنوز کل زنجیره تامین آنها در بریتانیا واقع شده است. اگرچه برون‌سپاری تولید در نهایت مقرون به صرفه است، اما مشکلات خاص خود را دارد. این موارد می‌تواند از معضل اخلاقی شرایط بد کارگران، مسائل مربوط به کیفیت محصول و حتی نگرانی در مورد انتشار CO2 ناشی از حمل و نقل اقلام به بریتانیا، متغیر باشد.