ضرورت تجهیز صنعت نساجی به دستگاه های نوین/ وقتی فرسودگی،بهره‌وری را تضعیف می‌کند

سابقه ۵ هزار ساله فعالیت ایرانیان در حوزه نساجی، موید عقبه دیرین و پشتوانه تاریخی این فعالیت در ایران زمین است.  فعالیت صنعتی در این حوزه، عمری به درازای یک قرن دارد و به واقع نساجی در زمره نخستین صنایعی است که بعد از پیشرفت روز افزون قاره سبز،مسیر ایران را در پیش گرفت.

به گزارش کهن به نقل از  باشگاه خبرنگاران جوان، نساجان ایرانی که تا پیش از آن، تجربه ای چندین هزار ساله در فعالیت مذکور را بر دوش می‌کشیدند، این بار، شاهد اختراع و ساخت تجهیزات، دستگاه ها و ادواتی جدید بودند که علاوه بر سرعت و شتاب فزآینده در تولید، روند فعالیتِ تولید را نیز به میزان قابل توجهی تسهیل کرده است.
صنعت نساجی، یکی از حوزه های اشتغالزا و سودآور در جهان به شمار می رود، فعالیتی که در طول سالیان اخیر به دلیل برخی بی برنامگی ها و رکود اقتصادی با مشکلات  عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند.
امروز، تنها چند کیلومتر آن‌سوی مرزهای ایران،کشور ترکیه دستی توانا در این صنعت پیدا کرده و محصولات ترکیه‌ای در حوزه پوشاک، بازارهای بسیاری از کشورهای جهان و بخصوص ایران را تسخیر کرده است.
علاقه ترک ها به پارچه ها و لباس و پوشاک مجلل، تاریخی دیرین دارد. تفاخر امپراتوری عثمانی و میل وافر آنها به پارچه های آن‌چنانی، موید میل و رغبت فرهنگ حاکم بر کشور ترکیه به این موضوع  است و همین علاقه و رغبت ، با توأم شدن برنامه ریزی، سرمایه‌گذاری و فناوری، به صنعتی مبدل شده که خوش می درخشد و در گردش مالی انبوه مرتبط با این عرصه، منافع و بهره های بسیاری را کسب می‌کند.
درخشش و موفقیتی که می توانست از آنِ ایران باشد، اما غفلت در این میدانِ رقابتِ نفس‌گیر، نتیجه ای جز عقب افتادن از کاروان پیشرفت در پی نخواهد داشت.
اگرچه از حیث کیفی و صنعتی و ظرافت دوخت، فاصله بسیار زیادی میان نساجی ایران با نساجی کشورهای صاحب نام در جهان احساس می شود، اما همچنان پارچه های ایرانی در نوع خود از کیفیت مطلوبی برخوردارند که شاید بخشی از این موفقیت، وامدار ریشه دیرین و کهن فعالیت مذکور در ایران دارد.
چندی پیش، محمد مهدی رییس زاده، دبیرکل سابق انجمن صنایع نساجی ایران، اظهار کرد: صنعت نساجی، زمانی برندی درخشان در میان صنایع ایران به شمار می رفت اما کم توجهی ها، صنعت مذکور را به گوشه نشینی در اقتصاد کشور مبدل کرد.
وی با اشاره به آماری تامل برانگیز و تاسف آور، بخشی از نارسایی های موجود در حوزه مذکور را به تصویر می‌کشد.
رییس زاده  می‌گوید: از مجموع ۲۷۰ هزار تن ظرفیت تولیدی در صنعت نساجی، تنها ۴۰ هزار تن فعال است و ما بقیِ نیاز داخلی که حدود ۱۰۰ هزار تن برآورد می شود نیز از طریق واردات تامین می‌گردد.

صنعت نساجی، به تنهایی قادر است تحولی عظیم در اشتغال کشور ایجاد کند

علیرضا نوریِ کیاسری، یکی از فعالان سابق در حوزه نساجی ، با اشاره به معضل بیکاری به عنوان یکی از جدی ترین دغدغه های اقتصادی و اجتماعی فعلی کشور، اظهار کرد: تجربه کشورهای صاحب نام و تحولاتی که صنعت مذکور در جوامع توسعه یافته، پشت سر گذاشته و همچنین نیاز بازار منطقه به پارچه و البسه و جمعیت انبوه و متراکمِ مستقر در قاره آسیا و محدوده جغرافیایی خاورمیانه، این واقعیت را به اثبات می رساند که در صورت توسعه فعالیت های کشور در بخش نساجی، بسیاری از مشکلات مربوطه  رفع خواهد شد.
وی افزود: ظرفیت های بالقوه موجود در این صنعت به میزانی است که بصورت مستقیم و غیرمستقیم، مستعد توسعه فرصت های شغلی بسیاری است ، اما با وجود استعدادها و فرصت های ویژه ای که در این ارتباط در کشور وجود دارد، شاهد از دست رفتن سرمایه ها و فرصت سوزی های بسیاری بوده ایم و متاسفانه همچنان مشکلات بسیاری را در این خصوص شاهد و ناظر هستیم.
نوریِ کیاسری گفت:کشورهای بسیاری همچون ویتنام، انگلستان، ترکیه، چین و…با سرمایه‌گذاری ویژه در این حوزه، به توفیقات اقتصادی بسیاری نائل شده اند و در صورت اتخاذ تدابیر هوشمندانه با اتکای به این صنعت قادر خواهیم بود، ضریب توسعه صادرات غیرنفتی را به میزان قابل توجهی افزایش دهیم.
فرسودگی، معضلی چالش برانگیز در صنعت نساجی
 ناصر موسوی لارکانی، نماینده مردم فلاورجان در مجلس شورای اسلامی و رییس کمیسیون فراکسیون حمایت از صنعت نساجی، در تشریح برخی مشکلات  حوزه مذکور می‌گوید: قریب به ۵۰ درصد از مشکلات موجود در این بخش، ریشه در فرسودگی تجهیزات و ادوات صنعتی فعال در این بخش دارد.
وی بیان می‌کند: واردات بی رویه و قاچاق و مالیات بر ارزش افزوده ۹ درصدی، از دیگر موارد چالش برانگیز در این عرصه به شمار می رود که با لحاظ کردن عزمی جدی در راستای حل و فصل آن، قادر به کسب موفقیتها و توسعه فرصت های شغلی فزاینده ای خواهیم بود.
موسوی لارگانی در ادامه می افزاید: پنبه تولید داخل، توان پاسخگویی به نیاز صنعت نساجی کشور را ندارد و برای واردات پنبه، تعرفه بسیار بالایی قرار داده شده که به اعتقاد بنده باید دولت خود، عهده دار تامین پنبه مورد نیاز صنعت نساجی شود.
دستور العملی که در پیچ و خم های اداری گیر کرده است
صنعت پوشاک یکی از تاثیرگذارترین حوزه ها در توسعه و شکوفایی صنعت نساجی به شمار می رود،  تأثیرپذیری و تأثیرگذاری حوزه پوشاک بر این صنعت، به میزانی قابل توجه و ویژه است که برخی از فعالان این عرصه،کلید توسعه و رونق هر چه بیشتر در نساجی را در حوزه پوشاک جستجو می کنند.
عرصه ای که مدت هاست با آفت قاچاق روبرو است و پیش از این از طریق همین خبرگزاری،گزارشات متعدد و مبسوط بسیاری در این خصوص منتشر شده است.
مسعود شاه بختی، عضو اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به لزوم مقابله و مبارزه حداکثری با معضل و پدیده قاچاق در بخش پوشاک می‌گوید: صنعت مذکور از ویژگی های بسیاری برخوردار است که فعالیت پاک (در بخش زیست محیطی) و اشتغال پایدار از نمونه های آن به شمار می رود که به طور قطع با افزایش قاچاق، مزایای فعالیت در این حوزه تا حدود بسیاری تحت الشعاع قرار گرفته است.
آنچنان که وی عنوان داشته، دستورالعملی از سوی وزارت صنعت،معدن و تجارت برای مقابله با پدیده قاچاق تعریف و طراحی شده که در ظاهر اجرای آن همچنان عملیاتی نشده و در پیچ و خم‌های بروکراسیِ اداری گیر کرده است.
امید آن می‌رود با تسریع فرآیند اجرایی دستورالعمل اشاره شده، مقابله حداکثری با قاچاق و حمایت مضاعف از تولید داخلی و همچنین تعریف بسته های ویژه در راستای پشتیبانی و حمایت از صنعت نساجی شاهد حصول تحولی برجسته در صنعت مذکور باشیم که با تحقق این امر، دستیابی به موفقیت های چشمگیر اقتصادی در بخش مذکور، دور از انتظار نخواهد بود.