تتلو و فاجعه در طراحی فرش ماشینی!

تتلو برای همه ما نمادی از یک رپر بدون اصول و قاعده و چهارچوب است که از قضا هواداران زیادی هم دارد.

گاهی برای نظام شعر هسته‌ای  می‌خواند و با حاج اقا رییسی عکس یادگاری می‌اندازد و گی هم همه را با کمپین بغ بغو سورپرایز می‌کند!

تتوهایش گاهی زیباست و گاهی از هر چه تتو هست بیزارت می‌کند. آهنگ‌هایش و رفتارش هم همچنین. عده‌ای هم می‌گویند اینکه تتلوها اینقدر در جامعه محبوب می‌شوند به دلیل اینست که هنر فاخر و اصیل خواسته یا ناخواسته به حاشیه رفته است!

همه این تضادها و ساختار شکنی‌ها و بالا و پایین ها خیلی به طراحی نقشه فرش ماشینی در صنعت فرش ماشینی ما شباهت دارد.

در صنعت فرش ماشینی نیز تضادهای این چنینی از سوی افراد مختلف دیده می‌شود.

طراحی فرش ماشینی در این سال‌ها درگیر مشکلات متعددی بوده است و به عقیده کارشناسان طراحی فرش ماشینی، آنقدر طرح فرش بدون رعایت اصول هنری به بازار ارائه و بافته شده که حتی سلیقه مشتری به سمت قبول طرح‌های ناموزون و غیر هنری عادت پیدا کرده و امروز مصرف‌کننده فرشی را می پسندد که کمتر آثاری از هنر اصیل طراحی فرش ایرانی دارد.

در واقع می‌توان گفت سلیقه مشتری در فرش ماشینی به دلیل فقدان طرح و نقشه‌های زیبای هنری، اصولی و چشم‌نواز به سمت نقشه‌های فرش بی قواره و در هم و برهم رفته چرا که هر کسی خود را طراح فرش می‌داند و به خود اجازه می‌دهد با چسباندن بته و جقه از یک طرح و حاشیه و لچک ترنج از یک فرش دیگر طرحی من درآوردی ایجاد کند که با هیچ سبک هنری و منطقی همخوانی ندارد.

امروز مسئله‌ای که بسیاری از طراحان به آن اذعان دارند حضور آقازاده‌های روسای کارخانه‌های تولید فرش ماشینی در سطوح مختلف مدیریتی است.

برخی از این عزیزان به واسطه ریاست پدر یا طراح شده‌اند یا مدیر فروش و یا در یک بخش مدیریتی دیگر در مجموعه پدر مشغول به فعالیت هستند.

متأسفانه در سال‌های گذشته پایبندی به اصول اخلاقی و هنری در میان طراحان و نیز برخی شرکت‌ها کمرنگ شده است.

در واقع این مسئله یکی از اثرات سیستم نادرستی است که از بالا به پایین اکثر بخش‌های تولید کشور را به خود درگیر کرده و نتیجه آن از بین رفتن انگیزه لازم برای انجام کار درست توسط افرادی است که وجدان کاری دارند.

نظر شما در این باره چیست؟