فرش بیجار، سوغات فراموش شده کردستان

به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا، روزگاری فرش پولادین بیجار این هنر دست ظریفکاران فرش باف بیجاری ، در میان سایر فرش های ایران و جهان ارزش و اعتباری داشت و خودش به تنهایی زینت کاخ ها و منازل بود. هنر دستی که پول حاصل از فروش آن برکت اکثر سفره های خانواده های بیجاری بود.

در زمانهای نه چندان دور اقتصاد منطقه گروس که شهر بیجار مرکز آن بود متکی به کشاورزی ، دامپروری ، و هنر قالی بافی بود، هنر بافت قالی در این دیار ، دارای پیشینه دیرنیه ای است که به سال ۱۲۶۶ ه. ق باز می گردد و وجود قالی های قدیمی تاریخی خارج از کشور ایران سند محکمی برای درخشش این هنر است.

فرش پولادین بیجار، وسیله ای برای نمایش گذاشتن هنر طراحان و نقاشان برجسته این هنر است که با رنگ آمیزی بی بدیل خود و چیدن نقطه های که طرحهای آن از طبیعت بکر گرفته شده است می باشد.

فرش بیجار که به سوغات و افتخار بام ایران شهرت یافته است ، بافته شده دست بافندگان ماهری است که با آمیخته کردن هنر و احساس و همکاری چشم و دل و دست سرانگشتان خود آنچنان گره های ظریف و دل ربایی و در عین حال دارای استحکام بر تار و پود این چله نقش می زنند که ظرافت و زیبایی آن واستحکامش موجب شهرت جهانی فرش بیجار گردید.

فرش بیجار ، از فرش های است که شهرت جهانی خاصی برخوردار می باشد و هر ایرانی برای یکبار هم شده است نام آن را شنیده و آن را با تمامی زیبایی و داشتن نقشه های بی نظیر دوست دارند، علاوه برآن در خارج از کشور نیز افرادی هستند که از خریداران فرش بیجار هستند و علاقه وافری به آن دارند از جمله بازارهای فرانسه و آلمان.

طرح های مشهور قالی بیجار از قبیل اسلیمی ، دهن اژدر ، گل فرنگ ، شاه عباسی ، ربعی ، دار و گل و انواع ماهی در هم ، ماهی افشار ، ماهی میرک ، هنر دست استادان مشهوری مانند علی اصغر لک و قدرت الله گیچلو است که توانسته اند هنر خویش را به وسیله قلم و رنگ طبیعی بر روی کاغذهای بزرگ ارزانی دارند تا که بافندگان ماهر بیجاری با استفاده از این طرح ها و کمک سرانگشتان خود بتوانند فرش های ماندگار بیجار را ببافند.

در گذشته تمامی مصالح و ابزار کار فرش بافی در بیجار اعم از طراحی ، نقاشی ، چله اندازی یا برپاکردن دار قالی و تهیه خامه و تار و پود و رنگرزی آنها توسط خود اساتید بیجاری انجام می گرفت و خود طراحان از افرادی بودند که بافندگان را از همان ابتداء تا پائین آوردن قالی بافته شده از دار راهنمایی و کمک می کردند تا این فرش و هنر دست بافنده بیجاری بدون کمترین نقص و خسارت پائین بیاید و به بازار عرضه شود.

اما امروزه دیگر سراغی از رونق قبلی فرش بیجار ، فرشی که نگین خانه های بیجاری و موزه فرش ایران بود نیست ، دیگر نقاشان و طراحان برجسته به دلیل کسادی رونق بازار داخلی و خارجی و وجود رنگهای شیمایی غیر ثابت به جای رنگهای گیاهی و سنتی وجود طراحانی که فقط کپی ناشیانه ای از طرح و نقشه استادان قبلی را به دلیل عدم توانائی و نداشتن سلیقه ارائه می دهند، نمی توانن مانند سابق به فعالیت خود ادامه دهند.