بیزینس لباس های دست دوم آفریقا … شاید انقدر هم بد نیست…

مصرف لباس های دست دوم در آفریقا و تولید پایدار در اروپا

در چند سال اخیر بحث تولید پایدار و بازیافت در صنعت نساجی جهان بسیار داغ شده و به ویژه در کشورهای توسعه یافته اروپایی و آمریکا اهمیت آن به شدت از سمت خریداران نهایی احساس شده است و پروسه های تولید و خرید کالاهای نساجی و پوشاک در حال تغییر و پوست اندازی است.

برندهای بزرگ اروپایی حتی در سالهای اخیر اقدام به جمع آوری مرمت و فروش مجدد انواع پوشاک دست دوم، کیف، کفش و… کرده اند. این ترند جدید حتی در بخش مبلمان و لوازم منزل نیز توسط شرکت های بزرگی از جمله ایکیا رشد کرده و محصولات می توانند با کمی به روز رسانی و تعمیر به چرخه مصرف مجدد بازگردند.

در بسیاری از کشورها هم اپلیکیشن ها و وب سایت های متعددی برای خرید لباس های دست دوم و یا تعویض و فروش آنها ایجاد شده است

تحقیقات نشان داده که اگر لباس ها با کیفیت مناسب تولید شوند و صحیح استفاده و نگهداری شوند می توانند تا بیست سال در چرخه مصرف باقی بمانند.

با توجه به همه این مطالب به نظر میرسد باید نگاه دوباره ای به تجارت لباس های دست دوم در آفریقا داشت چرا که این تجارت در یک نگاه کلی مزایای زیادی هم دارد. شاید دولت های آفریقایی به جای مقابله با این پدیده بتوانند به شکلی آن را قانونمند کنند به طوری که هم تولید داخلی تشویق شود و از طرفی چرخه استفاده مجدد پوشاک حفظ شود.

سرمایه گذاری در بخش بازیافت پوشاک یک کلید طلایی برای آفریقا

تجارت البسه دست دوم و بازیافت یک مزیت واقعی برای آفریقا است. چرخه انتقال پوشاک دست دوم از اروپا به آفریقا و استفاده مجدد از آن، می تواند با یک استراتژی معقول به بازیافت و تولید محصولات بازیافتی ختم شود و با رشد استفاده از محصولات بازیافتی در جهان یک مزیت عالی برای آفریقاست.

تصور کنید پوشاک دست دوم از اروپا جمع آوری و به آفریقا منتقل می شود و پس از چند سال استفاده مجدد در یک واحد بازیافت در آفریقا جمع آوری می شود و پس از تبدیل شدن به نخ صد در صد بازیافتی مجدد به یک شرکت اروپایی تولید کننده پوشاک بازیافتی صادر شود. این چرخه فوق العاده تجارت پوشاک دست دوم در آفریقا را از یک تهدید به فرصت تبدیل خواهد کرد و دولت های آفریقایی می توانند به جای مقابله با واردات لباس دست دوم آنرا قانونمند کنند و از این حجم بالای لباس وارداتی به عنوان طلای سیاه در کارخانجات بازیافت استفاده کرده و با صادرات آن برای کشورشان ارز آوری کنند.

تجارت پوشاک دست دوم در آفریقا چندین جنبه مثبت دارد:

لباس‌های دست دوم که در آفریقا اغلب به آن «mitumba» می‌گویند، به صنعت مهم و بخش مهمی از اقتصاد در بسیاری از کشورهای آفریقایی تبدیل شده است. با این حال، پایداری این بخش، موضوعی پیچیده است که نیاز به تحلیلی جامع دارد.

۱. مزایای اقتصادی: لباس های دست دوم گزینه ای مقرون به صرفه و در دسترس را برای بسیاری از آفریقایی هایی که توانایی خرید لباس های جدید را ندارند، فراهم می کند. همچنین فرصت های شغلی را در طول زنجیره ارزش، از جمع آوری و مرتب سازی گرفته تا توزیع و فروش، ایجاد می کند. این تجارت همچنین با واردات پوشاک دست دوم برای کشورهای آفریقایی درآمدزایی میکند و به اقتصاد ملی کمک می کند.

۲. کاهش ضایعات: واردات لباس های دست دوم سبب مصرف لباس هایی میشود که در غیر این صورت دور ریز می شدند، بنابراین به کاهش ضایعات منسوجات کمک می کند. این امر بسیار مهم است زیرا صنعت مد به دلیل تأثیرات زیست محیطی و تولیدات بیش از حد بدنام است. با افزایش طول عمر پوشاک، صنعت به کاهش ضایعات و حفظ منابع کمک می کند.

۳. مقرون به صرفه بودن و دسترسی: لباس های دست دوم گزینه های مقرون به صرفه ای را برای بسیاری از مردم آفریقا که توانایی خرید لباس های جدید را ندارند، فراهم می کند. این به افراد اجازه می دهد تا به طیف وسیع تری از سبک ها و گزینه های لباس دسترسی داشته باشند که در غیر این صورت ممکن است در دسترس یا مقرون به صرفه نباشند.

۴. تأثیر اجتماعی: لباس های دست دوم از نظر تأثیر اجتماعی نیز مفید بوده است. این موضوع افراد را قادر می سازد تا خود را از طریق مد بیان کنند و به ایجاد حس هویت و تعلق کمک می کند. همچنین می تواند تأثیرات مثبتی بر عزت نفس و اعتماد به نفس داشته باشد.

۵. حفاظت از محیط زیست: با استفاده مجدد و افزایش طول عمر لباس، این تجارت به کاهش ضایعات نساجی کمک می کند و سبب کاهش ضایعات و زباله ها در محل های دفن زباله می شود. به طور غیرمستقیم به صرفه جویی در منابعی مانند آب و انرژی که برای تولید لباس های جدید مورد نیاز است کمک می کند.

۶. روند مد و نوآوری: تجارت لباس های دست دوم می تواند خلاقیت و نوآوری در مد را تحریک کند. این موضوع افراد را قادر می‌سازد تا سبک‌های مختلف را آزمایش کنند، قطعات قدیمی و مدرن را ترکیب کنند و استایل هایی مناسب شخصیتشان خلق کنند. این می تواند به ظهور روندهای مد منحصر به فرد کمک کند و بیان فردی را افزایش دهد.

۷. محرک اقتصادی: واردات و تجارت لباس های دست دوم نیز از طریق مالیات و عوارض برای کشورهای آفریقایی درآمد ایجاد می کند. این می تواند به تقویت اقتصاد محلی و توسعه ملی کمک کند.

۸. حمایت بشردوستانه: برخی سازمان ها و موسسات خیریه به عنوان بخشی از تلاش های کمک های بشردوستانه، لباس های دست دوم را جمع آوری کرده و به کشورهای آفریقایی اهدا می کنند. این کمک می تواند اقلام ضروری پوشاک را برای افراد نیازمند در مواقع بحران یا بلایای طبیعی فراهم کند.

معایب تجارت پوشاک دست دوم در آفریقا

۱. صنایع نساجی محلی: تسلط بر بازار پوشاک دست دوم اغلب به دلیل ممانعت از رشد صنایع نساجی محلی در آفریقا مورد انتقاد قرار گرفته است. از آنجایی که واردات ارزان بازار را فرا گرفته است، رقابت برای تولیدکنندگان داخلی چالش برانگیز می شود. حمایت از تولید محلی می تواند با ارتقای خودکفایی، ایجاد شغل و کاهش انتشار کربن مرتبط با حمل و نقل از راه دور، پایداری را افزایش دهد.

۲. وابستگی و استعمار نو : منتقدان استدلال می کنند که اتکا به لباس های دست دوم سیستم وابستگی به کشورهای غربی را تداوم می بخشد. واردات پوشاک دست دوم بازاری برای محصولات ارزان خارجی ایجاد می کند و مانع از توسعه صنایع داخلی می شود و خلاقیت و کارآفرینی داخلی را از بین میبرد.

۳. نگرانی های کیفیت و سلامت: لباس های دست دوم ممکن است همیشه استانداردهای ایمنی و کیفیت را رعایت نکنند. برخی از لباس‌های وارداتی ممکن است حاوی مواد شیمیایی مضر باشند یا به دلیل فرسودگی آسیب ببینند و سلامتی مصرف‌کنندگان را به خطر بیندازند. اطمینان از اقدامات کنترل کیفیت دقیق می تواند این نگرانی ها را کاهش دهد و ایمنی و رضایت خریداران را ارتقا دهد.

۴. برای تقویت پایداری صنعت پوشاک دست دوم در آفریقا، یک رویکرد متعادل مورد نیاز است. این می تواند شامل حمایت از صنایع نساجی محلی، تشویق شیوه های تجارت منصفانه، ترویج کنترل کیفیت و مقررات مناسب، و سرمایه گذاری در آموزش و پرورش برای توسعه نیروی کار ماهر باشد. علاوه بر این، ابتکاراتی که بر بازیافت و کاهش ضایعات در صنعت مد تمرکز دارند، می‌توانند مکمل بازار لباس‌های دست دوم باشند و به اکوسیستم مد پایدارتر در آفریقا کمک کنند.