مشکل پنبه در ایران و جهان

مدتهاست که تمام پنبه کاران کشور با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم می کنند و حمایت دولتی لازم برای نجات آنان صورت نمی گیرد. در عین حال خسارت هایی چون سرما زدگی نیز گریبان گیر آنهاست. از آنجایی که کشورهای اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا از مهمترین صادر کنندگان پنبه جهان هستند، با وضع تعرفه های تجاری و کاهش قیمت آن در بازارهای مصرف بین المللی باعث کاهش سهم تولید کشورهای دیگر شده اند.

مسئولین در استان های تولید کننده ای چون گلستان و خراسان خاطر نشان کرده اند که کاشت پنبه به دلیل بالا بودن هزینه آن و افزایش نیافتن قیمت، مقرون به صرفه نیست. عمده مشکلاتی که پنبه با آن رو به رو است به سیاست های بخش کشاورزی بر می گردد زیرا گندم از محصولات تحت حمایت دولت است ولی پنبه این حمایت را ندارد و بسیاری از کشاورزان ترجیح می دهند گندم بکارند.

یکی دیگر از عمده مشکلات پیش روی پنبه کاران بحث واردات پنبه است، نظام اجرای کشور باید تعرفه واردات  پنبه را از ۵ درصد به کمتر از ۲۰ درصد برسانند تا رقابت برای پنبه کاران داخلی مهیا شود. ادعای واحدهای نساجی مبنی بر کیفی بودن پنبه وارداتی در مقایسه با تولید داخل تنها دلیل واردات نیست و تمایل به پنبه وارداتی به علت ارزان قیمت بودن آن می باشد و این دلایل سبب کاهش سطح زیر کشت پنبه در کشور می شود. در سال ۸۶ ، نسبت به دو سال گذشته سطح زیر کشت پنبه ۵۰ درصد کاهش یافته است. یکی دیگر از عوامل خرید پنبه وارداتی نحوه ی فروش است زیرا پنبه داخلی به صورت نقدی به فروش می رسد و در صورت فروش اقساط دارای کارمزد ۱۸ درصدی خواهد بود در حالی که پنبه وارداتی  با LC و سودی پایین تر از ۱۰ درصد فروخته می شود.

اما مشکلات پنبه فقط شامل ایران نیست و اخیراً جهانی شده است خودداری آمریکا از کوتاه آمدن در مورد یارانه های دولتی محصول پنبه یکی از دلایل اصلی شکست مذاکرات تجاری جهانی در ژنو بوده است. یارانه سنگین آمریکا برای محصول پنبه خسارت زیادی برای زارعان این محصول در کشورهای در حال توسعه از جمله آفریقا و ۱۵۰ میلیون کشاورز پنبه در چین به بار آورده است. مقدار زیاد یارانه سبب کاهش بهای پنبه در بازارهای جهانی می شود و دود آن به چشم کشورهای فقیر می رود.