مصاحبه اختصاصی مصطفی حکیمی (عضو هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران)

 

تولید ثروت بجای توزیع ثروت

مصطفی حکیمی عضو هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران در گفتگو با نساجی نیوز ، در ارتباط با وضع فعلی اقتصاد کشور گفت: این بر هیچ کس پوشیده نیست که در حال حاضر در شرایط بحرانی شدید به سر می بریم و قدرت خرید مردم به شدت کاهش یافته است و کارخانجات تولیدی در بخشهای مختلف با ظرفیت بسیار پایین و زیان آور مشغول به فعالیت هستند و تعداد زیادی از کارخانجات متوقف شده اند و برخی به صورت کج دار و مریز به تولید ادامه می دهند تا فقط در این عرصه، باقی بمانند.

وی سپس واحد تولیدی خود را مثال زد و گفت: ما در حال حاضر با ظرفیتی کمتر از ۵۰ درصد مشغول به تولید هستیم و تولید با ظرفیت پایین تا مدت زمان محدودی ادامه می یابد و اگر این وضع ادامه یابد، گام بعدی اعلام ورشکستگی یا تعطیلی کارخانه است. بنابراین مسئولین اقتصادی کشور باید هرچه سریعتر اقدامات لازم را انجام دهند. زیرا هر چه مدت زمان قرار گرفتن در این وضع به طول انجامد لطمات جبران ناپذیر بیشتری به کشور وارد می شود.

مهندس حکیمی در بخش دیگری از سخنانش گفت: در حال حاضر بزرگترین دغدغه دولت در جهت انجام امور جاری و عمرانی کشور و ایجاد اشتغال، چگونگی پرداخت یارانه است. تامین و توزیع ماهانه بیش از ۳۰۰۰ میلیارد تومان میان مردم کشور براستی کار آسانی نیست. هرچند که این ثروت هنگفت زمانی که میان مردم توزیع می شود مبلغ ناچیزی است. اما تامین این سرمایه عظیم در شرایط فعلی کار آسانی نیست. بنابراین بخش عمده ای از دغدغه دولتمردان تامین و توزیع یارانه است. درحالیکه اگر این پولی که به صورت ماهیانه میان مردم توزیع می شود و احتمالا صدماتی را هم به بدنه اقتصاد کشور وارد می کند در بخش تولید سرمایه گذاری شود، اشتغال ایجاد می شود و تولید ناخالص ملی افزایش می یابد که این امر موجب افزایش صادرات و ورود ارز به کشور می شود. بنابراین سرمایه گذاری در تولید علاوه بر اینکه موجب رشد صنعت داخلی می شود، ایجاد اشتغال و افزایش سطح رفاه عمومی کل کشور را به دنبال خواهد داشت. بنابراین به جای آنکه به تک تک افراد داروی مسکن تزریق کنیم، با یک نگاه ملی کل کشور را درمان کنیم. از جمله سرمایه گذاری های زیربنایی که دولت باید بیشتر روی آنها متمرکز شود می توان به بازسازی و نوسازی صنایع و جاده سازی و راه آهن اشاره کرد. اما این کار باید با نظارت دقیق انجام شود تا مردم در قبال عدم دریافت یارانه، آثار سرمایه گذاری را در کشور مشاهده کنند و به آینده کشور خود و فرزندان خود امیدوار باشند. زمانیکه یک کشور از لحاظ اقتصادی کمی رونق یابد سرمایه گذار خارجی هم امنیت اقتصادی را مشاهده می کند و می تواند با خاطری آسوده در این کشور سرمایه گذاری کند.

وی در ارتباط با تحرکات پسابرجام و رفت و آمدهای هیئت های کشورهای خارجی به ایران به نساجی نیوز گفت: اینها تنها بازار ایران را برای فروش تولیدات خود جذاب و مناسب می بینند و درحال حاضر فضا را برای سرمایه گذاری نامناسب می دانند. چرا که تکلیف برجام هنوز مشخص نیست و همچنان برجام در فضای داخلی و خارجی مخالفانی دارد.

وی که پیش از این نیز در جلسات انجمن صنایع نساجی به تک نرخی شدن ارز اشاره داشت باز هم در این باره تاکید کرد و گفت: باید روزی در ایران نرخ ارز مشخص و معین شود و یک نرخ ثابت داشته باشد. تا زمانیکه ارز با نرخهای متفاوت وجود داشته باشد شکی نیست که در این میان فرصتی هم برای رانت خواران بوجود خواهد آمد و سوء استفاده هایی صورت خواهد گرفت. اما اگر ارز تک نرخی وجود داشته باشد بسیاری از مشکلات برطرف خواهد شد و مردم تکلیف خود را بهتر می دانند و تصمیمات سنجیده تری اتخاذ خواهند کرد.

حکیمی با بیان اینکه در حال حاضر کل صنایع کشور در رکود به سر می برند در ارتباط با وضعیت صنعت نساجی بطور خاص گفت: درحال حاضر وضعیت صنعت نساجی بحرانی تر از دیگر صنایع است زیرا محصولات صنعت نساجی به شکلی است که واردات قاچاق در آن بیشتر از صنایع دیگر است و منسوجات در حجم بسیار بالایی به صورت قاچاق وارد کشور می شوند. طبق آمار گمرک جمهوری اسلامی ایران، واردات رسمی پوشاک در ۶ ماهه اول سال ۹۴، ۵/۵ میلیون دلار بوده است در حالیکه طبق آمار گمرک کشور ترکیه ۶۰۰ میلیون دلار پوشاک وارد کشور ما شده است. اختلاف این دو آمار نشان دهنده ورود حجم بالای کالای قاچاق به کشور ما است.

وی در ادامه افزود عمده قاچاق کالا در این صنعت مربوط به بخش پوشاک است چرا که حمل و نقل پوشاک آسان است و حجم کمتری را اشغال می کند. همچنین شرایط اقتصادی موجود در کشور موجب شده است تا قیمت تمام شده محصولات این بخش در کارخانجات داخلی بالا تر ازمحصول تولیدکنندگان خارجی باشد و تولید کننده داخلی توان رقابت با تولیدکننده خارجی را نداشته باشد. بنابراین محصولات بی کیفیت، با قیمت ارزان وارد کشور می شود و مردم هم که توان خرید کالای گران قیمت را ندارند از این محصولات خارجی استقبال می کنند.

وی در ارتباط با راهکارهای وزارت صنعت و معدن و تجارت برای مبارزه با قاچاق کالا، از جمله طرح GS1 و تغییر تعرفه های گمرکی گفت: آن تصمیماتی که در وزارت صنعت و معدن و تجارت گرفته می شود تا به حال کمکی به وضعیت صنعت این کشور نکرده است. جزئیات قرارداد تعرفه ترجیحی میان ایران و ترکیه نشان دهنده این موضوع است که این قرار داد از سوی مسئولین کشور ما بصورت کاملا ناشیانه ای تنظیم شده است و کاملا یک طرفه به نفع کشور ترکیه است. بنابراین تا زمانی که یک حمایت همه جانبه از دولت و یک برنامه ریزی دقیق از سوی وزارت صنعت و معدن و تجارت برای رشد صنایع صورت نگیرد نمی توان صنایع این کشور را نجات داد و همچنان خطر رکود و بیکاری کشور را تهدید خواهد کرد.

این عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران، وزارت صنعت و معدن و تجارت را متولی صنایع برای خروج از مشکلات موجود دانست و اضافه کرد: سیاست های کلی دولت و مجلس را هم باید در این مسئله دخیل دانست. انجمن صنایع نساجی ایران هم کما فی السابق فعالیت های خود را در جهت برون رفت از وضعیت فعلی انجام می دهد. ازجمله این فعالیت ها جلسات و نامه نگاری های پیاپی با ارگان ها و سازمان های ذیربط بوده است. اما متاسفانه مسئولین به مشکلاتی که انجمن عنوان می کند و راهکارهایی که برای آن پیشنهاد می دهد توجهی نمی کنند. به عنوان مثال: در حال حاضر انجمن ۳ ماه است که پیاپی برای یکی از وزرا نامه ارسال میکند تا در ملاقاتی حضوری برخی از مشکلات این صنعت را با وی در میان بگذارد اما هنوز پاسخی از سوی وزیر داده نشده است.

وی در پایان درخواست کرد که تمهیداتی از سوی دولت و مسئولین کشور و نمایندگان مجلس اندیشیده شود و به وضعیت موجود توجه بیشتری شود. زیرا برای خروج از این بحران نیاز به یک عزم ملی است و از یک فرد و یا یک ارگان ساخته نیست. آحاد ملت باید کمک کنند تا کشور از این بحران اقتصادی که زمان آنهم بسیار طولانی شده است رهایی یابد. کشور ما پیش از این هم در مقاطعی با بحران اقتصادی ربرو بوده است.اما به زودی آن را پشت سر گذاشته است و رونق جای رکود را گرفته است. اما بحران کنونی کمی طولانی شده و عده ای را نا امید کرده است. اما با ایجاد یک عزم ملی می توانیم اقتصاد کشور را از این بحران نجات دهیم.