اخبار نساجی

آینده درخشان منسوجات فنی و بی‌بافت در هندوستان

منسوجات فنی و بی‌بافت در هندوستان

ترجمه : فروغ امیر شیرزاد – تحریریه مجله کهن

طبق گفته Goldman Sachs، اقتصاد هند تا سال ۲۰۳۰ از اقتصاد اروپا و ژاپن و تا سال ۲۰۴۵ از اقتصاد ایالات متحده پیشی خواهد گرفت. چنین رشدی به دلیل افزایش درآمد خانوارها و رشد پیش بینی شده در بخش‌های کشاورزی، تولید و خدمات امکان پذیر است.

با در نظر گرفتن حکم شورای برنامه ریزی ملی، وزارت منسوجات هند، بخش منسوجات فنی و بی‌بافت را به عنوان یک بخش مهم برای حمایت و رشد در نظر گرفته است.

چندین طرح مثبت در سطح دولت برای حمایت از رشد صنعت منسوجات فنی و بی‌بافت در هند اجرا شده است. یک طرح مهم پشتیبانی، راه‌اندازی مأموریت ملی فناوری برای منسوجات فنی توسط نخست وزیر هند بوده است که طی برنامه پنج ساله یازدهم برای توسعه صنعت منسوجات فنی در هند با بودجه ۱۷۰ میلیون دلار آمریکا بوده است.

این ماموریت فناوری، علاوه بر گنجاندن بخش منسوجات فنی در طرح صندوق ارتقا فناوری بوده است. پیش‌بینی می‌شود اینگونه طرح‌های حمایتی دولت هند و همچنین رشد جمعیت طبقه متوسط ​​در ۵ تا ۱۰ سال آینده ماهیت صنعت منسوجات فنی را تغییر دهند.

این تغییر متناسب با چشم انداز رئیس جمهور سابق هند، دکتر عبدالکلام است که هند را قادر می‌سازد تا سال ۲۰۲۰ یک کشور صنعتی و توسعه یافته باشد. در این مقاله، برخی از اقدامات اخیر برای توسعه صنعت منسوجات فنی هند گزارش شده است.

علاوه بر این، پیش بینی می‌شود که سرانه مصرف منسوجات بی بافت در هند بیش از مصرف ایالات متحده با تولید ناخالص سرانه ۵۰ هزار دلار باشد. پیش بینی می‌شود  در دو دهه آینده، سرعت رشد منسوجات فنی و بی بافت در هند، از رشد ایالات متحده و اروپا طی سه دهه گذشته، بسیار بیشتر ‌باشد. از این رو، رشد این صنعت در هند قطعی است و از این رو مکان قابل توجهی برای فعالان بین المللی به شمار می‌رود.

با این حال، هیچ کس رشد صنعت بی بافت را بر اساس مصرف سرانه در هند، در رابطه با سطح درآمد سرانه هند برای چهار دهه آینده پیش بینی نکرده است. تجزیه و تحلیل پژوهشگرانی ازآزمایشگاه بی بافت و مواد پیشرفته و دانشگاه تگزاس با استفاده از سطح درآمد سرانه از بانک جهانی به نتایج جالب توجهی منجر شده است که مورد توجه صنعت جهانی منسوجات فنی و بی بافت قرار خواهد گرفت. برای این تجزیه و تحلیل، از داده‌های منتشر شده توسط بانک جهانی استفاده شده است.

ماسک صورت

آنها برآورد اصلی خود از سرانه مصرف منسوجات بی بافت هند را بر اساس برآورد درآمد بانک جهانی ارائه داده‌اند. طبق اطلاعات بانک جهانی برای سال ۲۰۰۷، سرانه تولید ناخالص داخلی ایالات متحده و هند به ترتیب ۴۵۸۱۷ دلار و ۱/۹۴۶ دلار آمریکا است.

در این سطح درآمد سرانه، مصرف سرانه منسوجات بی بافت هند، ۸۰ گرم فرض شده و از نرخ رشد سالانه اقتصاد ایالات متحده و هند به ترتیب به مقدار ۶/۴٪ و ۲۷/۱۳٪ استفاده شده است. این ارقام میانگین نرخ رشد دو کشور ایالات متحده و هند به ترتیب از سال ۲۰۰۷-۲۰۰۳ هستند. از این نرخ‌های رشد برای محاسبه سرانه مصرف منسوجات بی بافت برای هند و آمریکا در سال‌های ۲۰۵۰-۲۰۰۵ استفاده شده است. جداول ۱ و ۲ سطح درآمد سرانه و مصرف منسوجات بی بافت در سال‌های ۲۰۵۰-۲۰۰۵ را ارائه می‌دهند.

جدول ۱: مصرف منسوجات بی بافت در هند در برابر سرانه GDP (با فرض افزایش سالانه ۲۷/۱۳٪)

Year GDP Per Capita (US$) Consumption of Nonwovens (Kg)
۲۰۰۵ ۷۳۳ ۰.۰۸
۲۰۱۰ ۱۳۷۴ ۰.۱۵
۲۰۱۵ ۲۵۶۳ ۰.۲۷
۲۰۲۰ ۴۷۸۰ ۰.۵۱
۲۰۲۵ ۸۹۱۲ ۰.۹۵
۲۰۳۰ ۱۶۶۱۸ ۱.۷۷
۲۰۳۵ ۳۰۹۸۵ ۳.۳۱
۲۰۴۰ ۵۷۷۷۳ ۶.۱۶
۲۰۴۵ ۱۰۷۷۲۰ ۱۱.۴۹
۲۰۵۰ ۲۰۰۸۵۰ ۲۱.۴۳

 

جدول ۲: مصرف منسوجات بی بافت در ایالات متحده در برابر سرانه GDP (با فرض افزایش سالانه ۶/۴٪)

Year GDP Per Capita (US$) Consumption of Nonwovens (Kg)
۲۰۰۵ ۴۲۴۹۹ ۳.۵
۲۰۱۰ ۵۲۴۳۵ ۴.۳۲
۲۰۱۵ ۶۵۶۵۶ ۵.۴۱
۲۰۲۰ ۸۲۲۱۳ ۶.۷۷
۲۰۲۵ ۱۰۲۹۴۳ ۸.۴۸
۲۰۳۰ ۱۲۸۹۰۱ ۱۰.۶۲
۲۰۳۵ ۱۶۱۴۰۴ ۱۳.۲۹
۲۰۴۰ ۲۰۲۱۰۳ ۱۶.۶۴
۲۰۴۵ ۲۶۴۷۰۵ ۲۰.۸۴
۲۰۵۰ ۳۳۱۴۵۲ ۲۶.۱۰
کاربردهای منسوجات بی بافت به عنوان ژیوتکستایل

همانطور که از جداول قابل مشاهده است، سرانه GDP مورد استفاده برای مصرف منسوجات بی بافت همان نرخ رشد فرض شده برای اقتصاد است. این امر با توجه به رابطه میان سرانه GDP و رشد مصرف منسوجات بی بافتً یک نظریه پذیرفته شده در صنعت است. این صنعت آماده است تا در دو دهه آینده با رشد دو رقمی سالانه در حدود ۱۵-۱۳٪ روبرو شود و این امر منجر به مرحله توسعه یافته در سال ۲۰۳۵ خواهد شد. در این دوره، بازارهای توسعه یافته مانند ایالات متحده آمریکا و اروپای غربی با سرعت بسیار کمتری در حدود ۵ درصد رشد می‌کنند. بنابراین، برای صنعت جهانی بسیار ارزشمند است که هند را جدی بگیرد و در رشد آن و امکان توسعه خود شرکت کند.

شکل ۱: مصرف سرانه هند در برابر ایالات متحده

در شکل ۱، رشد صنعت بی بافت در ایالات متحده و هند، با توجه به رشد سرانه مصرف ترسیم شده است. همانطور که از شکل ۱ مشخص است، صنعت نوپای هند طی دو دهه آینده به طور پیوسته رشد خواهد کرد و به آستانه ۳ کیلوگرم در سال ۲۰۳۵ می‌رسد. جالب اینجاست که در این سطح، صنعت هند رفتاری متفاوت از ایالات متحده و اروپای غربی دارد و رشد خود را به صورت نمایی آغاز می‌کند و فرصت عظیمی برای صنعت فراهم می‌کند. در حالیکه، صنعت ایالات متحده با آهستگی و با سرعتی حدود ۵٪ بیش از آستانه مصرف سرانه ۳ کیلوگرم رشد خواهد کرد. چین نیز در سال‌های آینده رفتار مشابه اما در مرحله دیگری خواهد داشت. بنابراین، رشد پایدار قطعاً در هند و با نرخ ۱۳ درصد از سال جاری تا سال ۲۰۵۰ است.

ماسک صورت سه لایه

محرک‌های رشد در هند

افزایش جمعیت طبقه متوسط و افزایش سطح درآمد نیمی از جمعیت هند، مهم‌ترین عامل رشد صنعت منسوجات فنی و بی‌بافت در هند است. علاوه بر این، در بخش‌های دولتی و خصوصی، علاقه زیادی به جستجوی فرصت‌هایی فراتر از زنجیره منسوجات معمولی، یعنی الیاف تا پوشاک وجود دارد. این وضعیت با آنچه در ایالات متحده و دیگر اقتصادهای پیشرفته در حال اتفاق است، کاملا متضاد است.

از جهت هر دو بخش خصوصی و دولتی در هند، زمان سرمایه گذاری در صنعت نساجی منسوجات فنی و بی بافت فرا رسیده است. دولت هند تحت فشار قرار گرفته است تا طرح‌های تشویقی برای حفظ و توسعه صنعت نساجی را فراهم کند که از طریق صادرات تقریباً به یک سوم درآمد ارزی کمک می‌کند. علاوه بر این، صنعت نساجی پس از کشاورزی، دومین سهم اشتغال زایی را دارد. بنابراین، هم از نظر اقتصادی و هم از نظر سیاسی، دولت مجبور است با بهره‌گیری از بخش‌های بکر مانند منسوجات فنی و بی بافت، از رشد صنعت نساجی حمایت کند.

صنعت نساجی موقعیت مهمی در بخش تولید در هند دارد و از این رو مورد توجه رده‌های بالای دولت هند قرار می‌گیرد. این وضعیت با کاهش فعلی صادرات منسوجات به دلیل افزایش قیمت روپیه در برابر دلار، بیشتر شده است. مزایای مقایسه‌ای صنعت نساجی مانند هزینه کم نیروی کار ماهر و نسبت روپیه به دلار در سال گذشته شروع به کاهش کرده است. به عنوان مثال، روپیه طی یک سال ۱۲ درصد در برابر دلار قوی شد و منجر به کاهش چشمگیر هجوم ارز از طریق صادرات شد.

علاوه بر این، مزیت نیروی کار هندوستان در حال رقابت با کشورهایی مانند ویتنام، کامبوج و بنگلادش است که توانایی تأمین نیروی کار ماهر و کم هزینه در بخش‌های نساجی را دارند. از این رو، گزینه مطلوب برای صنعت نساجی، ارتقای آن در زمینه‌هایی مانند منسوجات فنی و بی بافت است. صنعت منسوجات فنی و بی بافت، پناهگاهی امن برای شما فراهم می‌کند، بدین ترتیب که می‌تواند بازارهای داخلی و صادراتی رو به رشد را تأمین کند.

شکل۲: مصرف سرانه هند در برابر سطح درآمد

 

شکل ۲ رشد خارق العاده صنعت هند را از مرحله جنینی (۲۰۰۷) تا زمان نوزادی (۲۰۳۵ – ۲۰۱۰) و سپس تا مرحله توسعه یافته (۲۰۳۵ و بالاتر) نشان می‌دهد. ترسیم سطح درآمد سرانه برای سال‌های ۲۰۵۰-۲۰۰۵ در برابر مصرف منسوجات بی بافت، حاکی از رشد چشمگیر با تغییر فاز در سال ۲۰۳۵ است که امکان رشد نمایی از این مرحله را فراهم می‌کند. این ارقام برای صنعت هند و جهان برای برنامه ریزی فعالیت‌های خود در چند دهه آینده بسیار ارزشمند خواهد بود.

صنعت منسوجات فنی و بی بافت هند، دو برابر سریع‌تر از رشد بازارهای توسعه یافته فعلی در مرحله ارتقا خود رشد می‌کند. اگرچه، در حال حاضر صنعت هند با تولید کل سالانه ۶۰۰۰۰ تن بسیار ناچیز است، دو دهه آینده قرار است ماهیت صنعت منسوجات فنی هند تغییر کند و فرصت رشد کافی بیش از ۱۳٪ در سال را فراهم کند.

برخی از نکات قابل توجه مربوط به صنعت منسوجات فنی در هند:

  • هند در تامین مواد اولیه منسوجات بی بافت کاملاً متکی به خود است
  • هند دارای بزرگترین تولید کننده پلی استر (Reliance Industries Limited) است.
  • گروه Lenzing و Modi هند در ساخت کارخانه ویسکوز با ظرفیت ۸۰۰۰۰ تن در سال همکاری خواهند کرد.
  • زیرساخت تحقیق و توسعه
  • بر اساس منابع دفتر نساجی هند، دولت طی ۵ سال آینده در ۲۰ مرکز عالی تحقیقاتی در خصوص منسوجات فنی و بی بافت سرمایه گذاری خواهد کرد.
  • برنامه‌های آگاهی ‌رسانی
  • دولت برای ۵ سال آینده حداقل ۱۰ میلیون روپیه هند برای ایجاد آگاهی در میان کارآفرینان برای رشد صنعت هزینه خواهد کرد.
  • شورای ارزیابی اطلاعات و پیش بینی فناوری (TIFAC)
کاربرد منسوجات بی بافت در کشاورزی

یک نهاد مستقل تحت وزارت علوم و فناوری هند است که در حدود ۱۸ میلیون روپیه برای ایجاد یک مرکز منسوجات فنی به عنوان یک مشارکت خصوصی و عمومی در کالج DKTE مهندسی در Ichalkaranji در ایالت  Maharashtraسرمایه گذاری می‌کند. این برنامه از این نظر بی نظیر است که از مشارکت شرکای موسسه و صنعتی به ارزش ۳۶ میلیون روپیه هند برای انجام پروژه‌های مرتبط با ارتقای صنعت منسوجات فنی و بی بافت، برخوردار است. TIFAC در حال حاضر مرکزی را در دانشکده فناوری Kumaraguru در جنوب هند ایجاد کرده است که هدف آن ارتقا تحقیق و توسعه در ماشین آلات نساجی و بخش‌های متحد آن است.

بهنام قاسمی

فارغ التحصیل رشته تکنولوژی نساجی

Recent Posts

سفارش قطعه در واحد فنی

نویسنده: قاسم حیدری، فوق لیسانس تکنولوژی نساجی کمپانی های سازنده ماشین آلات ریسندگی نیز در…

2 روز ago

شماره ۹۰ مجله نساجی کهن ویژه نامه آبان ماه منتشر شد

تبلیغات روی جلد: کاوان شیمی فهرست مطالب شماره 90 مجله نساجی کهن نمایشگاه پیشرفته‌ترین فناوری‌های…

6 روز ago

Heimtextil 2025: گسترش نوآورانه در صنعت فرش و کفپوش

در نمایشگاه Heimtextil 2025، بخش فرش و کفپوش به سطح جدیدی از گسترش و نوآوری…

7 روز ago

درباره رخدادی خوب در هنر فرش ایران

نویسنده:سیامک عیقرلو آری، تیتر این نوشتار درست نوشته شده است و به درستی آن را…

1 هفته ago

فناوری در عصر هوش مصنوعی

فناوری‌های نوظهور و هوش مصنوعی با وجود همه اثرات مثبت و غیرقابل انکاری که برای…

1 هفته ago

ایتما آسیا ۲۰۲۴؛ بررسی حضور پررنگ چینی‌ها و چالش‌های صنعت نساجی ایران (ویدیو)

ایتما آسیا ۲۰۲۴ فرصتی برای نمایش پیشرفت‌های چشمگیر صنعت نساجی چین بود، جایی که شرکت‌های…

2 هفته ago