موریانه واردات به جان صنعت نساجی افتاده/مزارع پنبه و نوغان در پیله فراموشی

 

موریانه واردات بی رویه صنعت کهن نساجی را در کشورمان ازبین برده و ضربه سنگینی به پیکره این صنعت وارد کرده است.

به گزارش خبرگزاری خانه ملت؛صنایع نساجی جزو اولین صنایع کارخانه ای در ایران بشمار می رود که نخستین کارخانه های بافت چلوار و حریر توسط میرزا تقی خان امیرکبیر درتهران و کاشان دایر شد . پس ازچند سرمایه گذاری ناموفق ، اولین کارخانه نساجی ایران که توانست دوام یابد تنها دارای یک دستگاه ماشین ریسندگی ١٢٠٠ دوکی بود که توسط صنیع الدوله از سوییس خریداری و درسال ۱۲۸۰ در تهران (در خیابان مفتح فعلی ) نصب شد. دومین کارخانه ریسندگی نیز در سال ۱۲۸۹ در تبریز دایر شد که با ١۵٠٠ واحد دوک ریسندگی تعداد ۴٠ تا ۵٠ نفر کارگر در آن مشغول به کار شدند و از بزرگترین کارخانه های زمان خود در شرایط دشوار سیاسی و اقتصادی آن زمان بشمار می رفت.

به دنبال تحولاتی اجتماعی که از سال ١٣٠٠ به بعد در ایران به وقوع پیوست احیا و ایجاد صنایع نیز مورد توجه واقع قرار گرفت و از جمله اقداماتی اساسی برای توسعه و تکمیل صنعت نساجی به عمل آمد. یکی از نتایج این اقدامات تاسیس اولین کارخانه نساجی پشمی به نام وطن در سال ١٣٠۴ در اصفهان بود که در شرایط آن زمان که دولت از نظر درآمد ارزی مشکل داشت توانست با جلوگیری از واردات مشابه صرفه جویی ارزی زیادی برای کشور فراهم کند. پس از تاسیس این کارخانه دولت در سال ١٣٠٩ اولین کارخانه نساجی نخی را نیز درقائمشهردایر کرد.

این صنعت در مقطعی بعد ازصنعت نفت حرف های برای گفتن داشت اما امروزه حتی قادر به تولید داخلی نیست،چه برسد به رقابت دربازارهای بین المللی چراکه کشورهای صاحب نام با برنامه بلندمت در این عرصه حرکت می کنند.وکلای مردم در مجلس در این باره می گویند:

 

عضو کمیسیون صنایع ومعادن مجلس با بیان اینکه عدم مدیریت مناسب صنعت نساجی را به بیراهه می برد، گفت:واردات بی رویه در صنعت به نفع اقتصاد نیست.

محسن بیگلری،به خبرنگار خبرگزاری خانه ملت افزود: وام های صنعتی و اقتصادی باید دراختیارصنعتگران نساجی قرار بگیرد تا دوباره این صنعت جان بگیرد؛زیرا با این اوصاف و با بها ندادن به تولیدات داخلی در عرصه صنعت نساجی ما اسیر واردات خواهیم شد.

نماینده مردم بانه درمجلش شورای اسلامی با بیان اینکه بی توجهی به صنعت نساجی موجب شد کالاهای خارجی جای خود را با کالاهای داخلی عوض کنند، گفت: فارغ التحصیلان رشته نساجی در حالی بیکار هستند که این صنعت تشنه منابع انسانی کارامد است.

وی ادامه داد: عدم اتخاذ سیاست های کلان در مدیرت صنعت نساجی این صنعترا وارد بحران کرده است تا جایی که ما درصنعتی که درآن به عنوان یکی از شاخص های اقتصادی حساب کنیم هم اکنون به عنوان یک صنعت وارداتی به آن نگاه می کنیم.

بیگلری، افزود: سرمایه گردشی باید جمع آوری شود و به جای اینکه به سمت نقدینگی حرکت کند به سمت توسعه و تولید حرکت کند واز همین رو در اقتصاد نساجی هرچه نقدینگی کاهش پیدا کند و به سمت تولید و کارآفرینی حرکت کند بیش از هرموضوعی می تواند شاخص اقتصادی کشور را تحت تاثیر قرار دهد.

 

صنعت نساجی نیازمند بازنگری است

عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس با بیان اینکه درمقطعی پارچه های ایرانی به خارج کشور صادر می شد، گفت: برای فروش درصنعت نساجی کمبود مشترینداریم؛ بنابراین اگر خواستار توسعه این صنعت در کشور هستیم باید بازسازی دراین صنعت را در اولویت قراربدهیم.

سیدهادی حسینی ،در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت،افزود:همزمان با شرایط پس از جنگ تحمیلی و اقتصادی کشور نیازمند بازسازی صنعت نساجی بودیم اما متاسفانه این مهم عملیاتی نشد.

حضورمدیران غیرمتخصص عاملی برای توسعه نیافتگی صنعت نساجی

نماینده مردم قائمشهر درمجلس شورای اسلامی با بیان اینکه استفاده ازمدیران غیرمتخصص در صنعت نساجی خود عاملی برای توسعه نیافتگی این صنعت به شمار می آید،ادامه داد:عدم توجه به ایجاد فرصت های شغلی در این صنعت دوره افول را استارت زد.

وی ادامه داد: مردم مجبور شدند نیازهای داخل از جنس نساجی را به طریق واردات تامین کنند و ازهمین رو تولیدکنندگان مجبور شدند برای تولید از نخ و پارچه خارجی استفاده کنند؛بنابراین حوزه بازرگانی در بخش خصوصی و دیگری حوزه قاچاق با شرایط درصنعت نساجی فعال شد.

بسیاری از مزارع پنبه درمازندران ازبین رفته اند

حسینی افزود:عدم توسعه و خمودگی صنعت نساجی و مدیران غیرتخصصی و عدم نوسازی بدنه صنعت نساجی از یک طرف و همچنین ذائقه ی مردم به سمت پارچه با مدل های متنوع وپرهیز از پارچه های سنتی سبب شد که صنعت نساجی از روزهای اوج فاصله بگیرند.

عضوکمیسیون صنایع ومعادن مجلس،یادآورشد:استان های شمالی مرکز تولید پنبه هستند،اما بسیاری از مزارع پنبه دراین مناطق ازبین رفتند و ما ناچارهستیم از دیگر الیاف استفاده کنیم

بازاریابی حلقه مفقوده صنعت نساجی کشور

عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس با با بیان اینکه بازاریابی حلقه مفقوده صنعت نساجی درکشور است،گفت: بی توجهی به مقوله بازاریابی کارخانجات نساجی را در بحران فرو برده است.

حسین گروسی به خبرنگار خبرگزاری خانه ملت خاطرنشان کرد:صنعت فرش ایران درجهان تنها شناخته شده است؛بلکه حرف اول را می زند اما متاسفانه با توجهی به مقوله بازاریابی داریم ،توسعه این صنعت پردرآمد را کند می کنیم.

ثبت برند ایرانی بر روی فرش بومی امری اجتناب ناپذیر است

نماینده مردم شهریار درمجلس شورای اسلامی با بیان اینکه بازاریابی باید برمبنای پارامترهای اقتصادی صنعت فرش فعال شود، یاد آورشد: ثبت برند ایرانی بر روی فرش بومی امری اجتناب ناپذیر است.

وی ادامه داد: صنایع دستی ایران درعرصه بین الملل شهرت دارد،اما متاسفانه این صنعت در بی توجهی به سرمی برد و این امر موجب می شود که دراین عرصه نه تنها بازارجهانی این صنعت را از دست بدهیم بلکه با بی توجهی انگیزه سرمایه گذران داخلی را نیز برای حضور دراین صنعت پردرآمد کاهش می دهیم.

 صنایع دستی کشورمان به نحو کارشناسی ثبت نشده است

گروسی افزود: یکی ازمشکلات صنعت گردشگری ما این است صنایع دستی کشورمان به نحو کارشناسی شده ای ثبت نشده و ازهمین رو اگر بخواهیم بدون برند محصولات خود را صادر کنیم به سادگی راه را برای سواستفاده برخی از کشورها بازمی گذاریم تا محصولاتمان را به نام خودشان ثبت کنند.

وی، یادآورشد: صنعت بسته بندی ازمنظر پیشبرد اقتصادی در ساختار صنعتی برای افزایش ارزش کالا بسیار حائز اهمیت است؛چراکه بسته بندی اولین رکن اقتصاد درهر کالای استراتژیک به شمار می آید.بنابراین اگر دراین راستا استانداردهای صادارات انجام شود،نه تنها می توانیم بازارجهانی را بدست بگیریم،بلکه می توانیم برای بسیاری از افراد فرصت های اشتغال ایجاد کنیم.

عضوکمیسیون صنایع و معادن مجلس،خاطرنشان کرد: رای توسعه صنعت گردشگری باید سه مرحله اساسی طراحی درگام بعدی اجرایی و عملیاتی شود،در گام دوم ثبت برند و در گام های بعدی برندسازی صنایع دستی درکشور باید در اولویت قرارگیرد

احیای دوباره صنعت نوغانداری نیازمند توجه به طرح انتزاع جهاد کشاورزی است

همچنین عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با بیان اینکه برای تامین نهال و بذر مناسب درصنعت نوغانداری باید گام های اساسی برداشت، گفت: وزیر جهاد کشاورزی می تواند برای احیای دوباره صنعت نوغانداری کشور کمک کند و با توجه به طرح انتزاع جهاد کشاورزی اقدامات مناسبی انجام دهد.

ابوذرندیمی درگفت وگو باخبرنگارخبرگزاری خانه ملت درخصوص توسعه و رونق دوباره صنعت نوغانداری(تولید کرم ابریشم) درکشور،گفت:برای رونق دوباره صنعت نوغانداری و تولید وپرورش کرم ابریشم جلساتی با مسئولان نوغانداری برگزارکردیم و به نتایج مطلوبی دراین زمینه دست پیدا کردیم.

نماینده مردم سیاهکل درمجلس شورای اسلامی با بیان اینکه برای تامین نهال و بذرمناسب درصنعت نوغانداری گام های اساسی برداشته شود،افزود: برخی ازمنابع را می توان تامین کرد ،ولی بخشی از آن باحمایت دولت وسازمان های تابعه همچون وزارت جهادکشاورزی باید تامین شود.

 

تارابریشم چرخ های نساجی کشور را دوباره به حرکت در می آورد

وی ادامه داد:پیله جعبه های نوغان در نوع ژاپنی و کره ای و ایرانی تفاوت هایی با یکدیگر دارند و باید توجه داشت که کدام یک ازاین جعبه های نوغان میزان برداشت بیشتری را به همراه دارد، با ارایه تسهیلات و توجه به کشاورزان می توان تبدیل پیله به تارابریشم را توسعه داد و چرخ های نساجی کشور را دوباره به حرکت در آورد.

ندیمی خاطرنشان کرد: واردات ازکشورهای آسیای میانه و رکود اقتصاد باعث شد تا میزان تقاضا دراین عرصه کاهش یابد و با توجه به عوامل بیرون بخشی و درون بخشی می توان مشکلات صنعت نوغانداری را حل کرده و کسب و کار کشاورزانی که دراین عرصه فعال هستند را رونق بخشید.

نماینده مردم سیاهکل درمجلس،تصریح کرد:وزیرجهاد کشاورزی می تواند برای احیای دوباره صنعت نوغانداری کشور کمک کند و باتوجه به شناخت موضوع اقدامات مناسبی درراستای طرح انتزاعی جهاد کشاورزی انجام دهد
 
به گزارش خانه ملت؛مسیر صنعتی شدن کشورهای پیشرفته از رشد و توسعه صنایع نساجی آن ها نشأت گرفته و در واقع تولید منسوجات مختلف راه را برای صنعتی شدن آن ها هموار کرده است

نقش صنایع در اقتصاد کنونی بر هیچ کس پوشیده نیست و در اقتصاد جمهوری اسلامی ایران نیز علی رغم وجود منابع عظیم نفتی و فرآورده های تولیدی از آن، هم چنان بیش از ۲۰ درصد از سهم ارزش افزوده تولید شده در کشور به صنعت تعلق دارد.در این میان، صنایع تولید منسوجات و پوشاک از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده بطوری که می توان اذعان کرد مسیر صنعتی شدن کشورهای پیشرفته از رشد و توسعه صنایع نساجی آن ها نشأت گرفته و در واقع تولید منسوجات مختلف راه را برای صنعتی شدن آن ها هموار کرده است.

تغییر فضای اقتصادی جهان و ظهور پدیده هایی همچون ترکیه و چین که در نساجی قدرتهای برتر بشمار می رفتند عرصه را بیش از پیش بر صنایع داخلی تنگ کرد . قانون نوسازی و بازسازی نساجی که با اعتباری حدود ۵۰۰ میلیون یورو از صندوق ذخیره ارزی اجرا شد توانست حیات مجددی به صنایع کشور بدهدکه البته قسمت عمده این اعتبار صرف بدون توجه به لزوم واردات مواداولیه صرف راه اندازی واحدهای ریسندگی گردید. اما مشکل اینجا بود که این واحدها قرار بود برای کدام بخش تولید کنند ؟ در واقع واحدهایی ایجاد شدند که بدلیل پایین بودن میزان تقاضای موثر و البته ارزان تمام شدن واردات ( بدلیل تثبیت نرخ ارز ) با مشکلی بنام تولید با حداقل ظرفیت مواجه شدند . سیاستگزاران وقت صنعت مولد و محرک پوشاک را که می توانست کل صنایع نساجی اعم از ریسندگی،بافندگی،رنگرزی ،چاپ و تکمیل و …. را بحرکت درآورد کلا فراموش کردند و حتی به غلط جایگاه پوشاک را نه بعنوان صنعت بلکه در حد کارگاههای زیرپله ای پایین آوردند

تولید ابریشم درشهرهای شمالی کشور در گذشته از رونق بالایی برخوردار بود؛ولی متاسفانه به دلایل مختلف از جمله بی توجهی به این محصول مهم و راهبردی تا حدودی، صنعت نوغانداری منسوخ شده ،اما این روند در سال های اخیر با کمک مسئولان مربوطه در حال بازگشت به چرخه تولید انبوه است