نساجی ایران توان تولید نیاز تمام اقشار جامعه را دارد

 

 

دبیر انجمن صنایع نساجی ایران گفت: به جز شاخه لباس‌های تجملی، نساجی‌های داخلی در شاخه‌های مختلف فعال هستند و کمبود پارچه‌های داخلی واقعیت ندارد.

مهندس علیرضا حائری، دبیر انجمن صنایع نساجی ایران درباره اظهارات طراحان لباس مبنی بر نبود پارچه داخلی برای طراحی لباس گفت: صنعت نساجی بسیار گسترده است و شاخه های متنوعی را در بر می گیرد. در بخش پارچه‌های لباس شب که عموما با قیمت های هنگفتی به فروش می رسند و بیشتر جنبه تجملاتی دارند تولید داخلی نداریم و عمده نیاز بازار از طریق قاچاق یا واردات قانونی تامین می شود اما در بحث لباس هایی نظیر مانتو و جین عمده تولیدات داخلی است اما مشکل اصلی در اینگونه ادعاها مساله ای است که به فرهنگ مصرف کننده باز می گردد. اما این موضوع که پارچه های ایرانی در بازار وجود ندارند قابل قبول نیست.

وی در ادامه افزود: در حال حاضر بخش عمده ای از تولیدات جین کشور در داخل تولید می شود اما متاسفانه با نام کشور ترکیه به فروش می رسد حتی به جرات می توان گفت در بخش پارچه های خاص و تجملاتی نیز ما در داخل قابلیت تولید را داریم اما به دلیل برخی از هنجارها و نوع درخواست مردم چنین بخشی فعال نیست.

دبیر انجمن نساجی ایران در پاسخ به اینکه عمده تولیدات داخلی کشور در پاسخ به نیاز کدام قشر است، گفت: صنعت نساجی ما توان تولید نیازهای مربوط به تمام اقشار جامعه را دارد اما مساله اینجاست که تولید در هر کجای دنیا ابتدا با انگیزه سودآوری و تجارت انجام می شود. در واقع قشر تولیدکننده به دنبال فرهنگسازی نیست بلکه فروش اولین هدف تولید محسوب می شود بنابراین عمده درخواست هایی که با هنجارهای جامعه پذیرفته شده است و مربوط به بخش هایی از جامعه سنتی ما محسوب می شود به نساجی ها سفارش داده می شود و در نتیجه طراحان بخش عمده ای از طرح ها و پارچه های مورد نظر خود را در کالاهای وارداتی می یابند.

حائری کیفیت را یک امر نسبی دانست و بیان کرد: هر کسی ممکن است از کیفیت یک تعریف ارائه دهد اما از نظر من کیفیت یعنی خواسته و نظر مشتری که بخشی از آن مربوط به ظاهر پارچه و طراحی به کار رفته در آن است. بخش دیگری از خواسته مشتری مربوط به جنس و کیفیت است اما واقعیت این است که عنصر قیمت که در مرحله نهایی قرار دارد بر دو عامل قبلی تاثیر مستقیم دارد لذا در اغلب موارد افراد به دلیل عدم توانایی مالی حاضر به خرید همان مدل کالا با کیفیت پایین تر و جعلی هستند.

وی درباره واردات پارچه های بی کیفیت چینی به داخل کشور گفت: چین در سال گذشته بالغ بر ۱۲۰۰ میلیارد دلار صادرات به کشورهای مختلف دنیا داشته است که بخش اعظمی از این صادرات به آمریکا و اتحادیه اروپا تخصیص یافته است. حال این سوال مطرح است که آیا کالاهای وارد شده به این کشورها نیز از کیفیت پایین برخوردار است؟ قطعا چنین نیست چرا که چینی ها استاد کپی کاری هستند و برای هر کشوری بر اساس خواسته و نیاز آنان تولید می کنند. در واقع این واردکنندگان هستند که علاقمند به سفارش جنس های چینی ارزان هستند.

دبیر انجمن نساجی ایران تصریح کرد: عده ای تاجر بر اساس سلیقه و نیاز بازار اقدام به واردات می کنند که به دلیل نوع خواسته جامعه ارزان بودن را در اولویت اول قرار می دهند به همین خاطر شاهد واردات اجناس بی کیفیت هستیم.

حائری شناخت بازار هدف را برای تولید ضروری دانست و بیان کرد: ایران و کشورهای عربی بیشترین میزان استفاده از پارچه های چادری را دارند اما تمام تولید چادر مشکی این بخش ها بر عهده کره، چین، تایوان و ژاپن است. در واقع این کشورها به خوبی فرهنگ و تقاضای مردم ما را شناخته اند به نحوی که سالانه ۱۵۰ میلیون متر مربع پارچه چادر مشکی در کشور ما به فروش می‌رسانند.

وی ادامه داد: به طور حتم شناخت بازار هدف و سلیقه مخاطب و تولید بر اساس تقاضا از اصول مهم فروش کالا محسوب می‌شود که ما در کشور به آن چندان اهمیت نداده ایم.

دبیر انجمن نساجی ایران تولید پارچه های داخلی با طرح های سنتی را امکانپذیر خواند و بیان کرد: قطعا انجام این کار از لحاظ فنی امکانپذیر است اما بحث اصلی این است که چه تعداد مخاطب در ایران خواهان پارچه های سنتی ما هستند. در واقع برای تولید چنین طرح هایی باید به حداقل ۳ میلیون متر مربع فروش فکر کرد و این امر مستلزم برنامه ریزی و تعیین سلیقه مردم است.

حائری ادامه داد: در تمام کشورهای دنیا طراحان سطح سلیقه مردم و بازار را تعیین می کنند و در واقع با سوق دادن جامعه به سمت الگویی خاص به تجاری سازی و ایجاد بازار می پردازند. به همین خاطر برای طراحی پارچه یا لباس به حرکت در این بخش نیز نیازمندیم.