نساجی سنتی با ارزش تولید سالانه ۲۰۰ میلیارد ریال جان دوباره می گیرد

فریدون میرزالو افزود: از سال گذشته که در صنایع دستی ایران، سال نساجی نامگذاری شد، تلاش جانانه ای کردیم تا کارگاه های تولیدات سنتی صنایع دستی را تجهیز کنیم و جان دوباره ای به نساجی کم رمق و ضعیف شده در دهه اخیر بدهیم.
وی ادامه داد: کارگاه های سنتی را در استان ها و اماکن تاریخی با تجهیزات جدیدتر مجهز کردیم، بطور مثال برای تولید پارچه زری در اصفهان حدود هشت کارگاه را فعال کردیم، در حالیکه تولید آن بنا به دلایلی رونق خود را از دست داده و در حال فراموشی بود.
میرزالو افزود: مدتهاست که بطور جدی همه تولید کنندگان نساجی سنتی را که کارگاه های آن به نوسازی تجهیزات، توسعه کارگاه و کمک به تهیه و تامین مواد اولیه داشت حمایت می کنیم. حمایت ها هم بدین گونه است که وام هایی با بهره های نسبتا پایین در اختیار آنها قرار می دهیم که بتوانند رونق بیشتری بگیرند.
وی درباره چگونگی کمک به این کارگاه ها افزود: همه رشته هایی که در حوزه صنایع دستی کار می کنند برای ما قابل احترام هستند، بنابراین وظیفه حمایت از همه را داریم اما صنایع دستی بنا به نیاز مبرمی که به احیا و رونق داشت در اولویت های سازمان قرار گرفت.
مدیرکل حمایت از تولید صنایع دستی کشور تاکید کرد: نساجی سنتی ایران در خیلی از استان ها پراکنده است. بر اساس شناسایی صورت گرفته، حدود ۱۷ استان که در آنها فعالیت نساجی سنتی صورت می گرفت مورد حمایت واقع شدند و در حال انجام کارهای مطالعاتی دقیق تر روی این مساله هستیم.
وی گفت: بانک اطلاعات صنایع دستی در حال انتقال اطلاعات به نرم افزار به روزتر و جدیدتر است و امیدواریم در این بانک اطلاعاتی جدید، اطلاعات فنی مربوط به تولید، دقیق تر درج شود چون در گذشته اطلاعات دقیقی وجود نداشت و ظرفیت تولید در آن مشخص نبود.
میرزالو اضافه کرد: بسیاری از آمارها، دفتری و ذهنی ثبت شده بود و واحدهایی که برای ثبت در نظر گرفته بودند واحدهای متریک نبود. برای تهیه آمار واحدهای مختلف برای یک نوع تولید درنظر گرفته می شد مثلا برای پارچه از عدد، کیلو و متر استفاده می شد که کار غلطی بود.
وی درباره ویژگی های این بانک اطلاعاتی نیز تصریح کرد: در بانک اطلاعاتی جدید برای ثبت آمار و اطلاعات هر صنعت و رشته ای واحد مخصوص به آن صنعت را در نظر می گیریم. مثلا وقتی درباره پارچه است از مترمربع استفاده می کنیم با این کار برنامه ریزی های آینده هم سهل تر انجام می شود.
میزالو ادامه داد: پارچه های ایران از تنوع خاصی برخوردار هستند مثلا در ورزنه اصفهان یک نوع پارچه تولید می شود به اسم کرباس بافی یا کاربافی؛ در بیرجند به آن حوله بافی و در سمنان کاربافی می گویند، اینها پارچه های معمولی هستند که نقش های خشتی دارند یا مثلا یک پارچه ای داریم مثل عبا که در نقاط خاصی در ایران هست با نام های مختلف. یک سری پارچه ها موسوم به موج هستند که در نواحی مثل لرستان و کردستان بافته می شوند. یک پارچه ای در قاسم آباد گیلان داریم که به اسم چادرشب از آن استفاده می شود.یا در گلستان شاهد ابریشم بافی هستیم.
مدیرکل حمایت از تولید صنایع دستی کشور به تشریح راه های برون رفت تولیدات سنتی صنایع دستی از برخی مشکلات پرداخت و تصریح کرد: صرفه اقتصادی در صنایع دستی جایی معنا پیدا می کند که تفاوت آن با تولید صنعتی مشهود باشد. اگر تفاوت وجود نداشته باشد صد در صد صرفه اقتصادی ندارد، بنابراین تمام صنایعی که تاکنون توانسته اند ادامه حیات بدهند حتما تفاوت هایی با تولید صنعتی آن کالا داشته اند.
وی افزود: یکی از مزیت های تولیدات دستی این است که یک فرایند تکمیلی همیشه در آن صورت می گیرد. مثلا در ریشه های پارچه ممکن است کارهایی صورت گیرد که در تولیدات صنعتی به هیچوجه آن را نمی بینید. یا اینکه بتوانند تزییناتی دور پارچه اضافه کنند مثل کرباس بافی که در ورزنه اصفهان است که در آن منگوله هایی اضافه می کنند که به عنوان سفره می توان از آن استفاده کرد. یا اینکه از دیگر حسن های صنایع دستی نسبت به صنایع صنعتی این است که در آن از الیاف طبیعی استفاده می شود، این در صنعت خیلی رواج ندارد مگر آنکه استثنایی صورت گیرد. پس شما هرگز پارچه عبا ساخته شده از پشم شتر را در صنایع صنعتی هرگز پیدا نمی کنید.
وی درباره موانع رشد و استفاده بهینه از ظرفیت بالقوه صنایع دستی که نتوانسته بالفعل شود نیز گفت: مهمترین عامل بازار است. دوم اینکه مواد اولیه به راحتی در اختیار تولیدکنندگان قرار نمی گیرد و سوم اینکه وقتی سفارش تولید ندارید بلافاصله درآمدتان را از محل و کار دیگری غیر از صنایع دستی تامین می کنید.