نقشه راه صنعت نساجی اندونزی

نقشه راه صنعت نساجی اندونزی

به گزارش دفتر مطالعات آماری و راهبردی انجمن صنایع نساجی ایران به نقل از انجمن نساجی اندونزی، طبق اظهارات وزیر صنایع اندونزی، حدود ۸/۱% از تقاضای جهانی برای محصولات نساجی، توسط کشور اندونزی تامین می گردد. ارزش صادرات نساجی این کشور نیز حدود ۶/۱۲ میلیارد دلار تخمین زده شده است. با این وجود و در راستای بهبود اقتصاد اندونزی، وزیر صنایع این کشور قصد دارد سهم این کشور در تامین تقاضای جهانی محصولات نساجی و پوشاک را به ۴ الی ۵ درصد برساند. بدین ترتیب، وزیرصنایع از انجمن نساجی (API) اندونزی خواست تا نقشه راهی برای این منظور تدوین نماید.

صادرات محصولات نساجی اندونزی دارای رشد سالانه حدود ۵ الی ۶ درصد بوده و با اینکه این کشور در بین ده کشور بزرگ تولید کننده محصولات نساجی قرار دارد، لازم است تا بهره وری و رقابت پذیری خود را در مجمع اقتصادی کشورهای آسیای جنوب شرقی (AEC)[1] که در اواخر سال ۲۰۱۵ تاسیس خواهد شد، افزایش دهد.در این راستا اندونزی باید وضعیت بسیاری از صنایع خود (از جمله نساجی) را بهبود بخشد تا به جای مصرف محصولات نساجی، در مقام تولید کننده آنها باشد.

در حال حاضر، بخش اعظم ماشین آلات و قطعات مورد استفاده در تولید محصولات نساجی، از طریق واردات تامین می گردد. به نقل از وزیر صنایع، از ۲۹۰۰ واحد نساجی مشغول به کار در این کشور، بیش از ۵۰۰ واحد به مواد اولیه وارداتی وابسته هستند که این امر موجب کم شدن رقابت پذیری کشور شده و به همین دلیل، وزارت صنایع اندونزی درصدد رفع این معضل برآمده و برای تولیدکنندگان ماشین آلات و تجهیزات این صنعت، تخفیف های مالیاتی در نظر گرفته است.

مهم ترین محصولات در صادرات نساجی اندونزی شامل پوشاک، پارچه و نخ می شود. اینها روی هم رفته ۹۰% از صادرات نساجی کشور را به خود اختصاص می دهند. مهم ترین کشورهای واردکننده این محصولات نیز ایالات متحده، ژاپن، آلمان و ترکیه می باشند.

به واسطه ی افزایش تعرفه های برق، قیمت گاز و حقوق کارگران (هرچند که در مقایسه با ژاپن و مالزی و سنگاپور نسبتا ارزان تر است)،طی چند هفته پیش API اهداف تعیین شده برای صادرات اندونزی را مورد تجدید نظر قرار داد. به منظور کاهش هزینه‌های تولید واحدهای نساجی نیز، اغلب این واحدها در حاشیه شهرها احداث شدند.

وضعیت صنعت نساجی در اندونزی