نمایشگاه نساجی از چین تا تهران

نظر شما در رابطه با نمایشگاههای نساجی ایران و نمونه های خارجی آن چیست؟ همچنین لطفا راجع به نمایشگاه ایتما آسیا به عنوان مدیر یکی از تورهای نمایشگاهی چیست؟ ‏
حضور ایرانیان در نمایشگاه چین ر خوب بود به طوری که ایران رتبه پنجم را از نظرتعداد بازدید کننده در بین ۹۳ کشور به خود اختصاص داد. به طور تخمینی بیش از ۵۰۰ نفر ایرانی (طبق آمارهای غیررسمی) به نمایشگاه آمدند که البته غیر از اشخاصی که از ایران با تورهای مختلف و با هدف بازدید از نمایشگاه وارد چین شده بودند تعدادی نیز از کشورهای دیگر مانند آمریکا- کانادا- تایلند و … به این جمع اضافه شدند.
گروه ما نیز در قالب تور تخصصی نمایشگاه، شرایط مناسبی را از هر جهت پشت سر گذاشت. سعی ما در این گروه بر این بود تا بهترین امکانات را از نظر هتل، پرواز، تورهای داخل شهری، مشاوره های تخصصی و … برای همسفران خود مهیا کنیم که خوشبختانه این امر محقق گرد ید .
اما یکی از بزرگترین مشکلات ایرانی ها در چین مشکل زبان و برقراری ارتباط بود. البته این مشکل به عقیده من بیشتر متوجه چینی ها می شد به طوری که حتی مد یران فروش شرکت های چینی که به زبان انگلیسی مسلط بودند به دلیل لهجه خاص و عدم توانایی در برقراری ارتباط، ما را دچار مشکل کرده بودند.
همچنین راهنماهای انگلیسی زبان تور نیز به دلیل پراکنده شدن افراد در سالنها و اینکه برخی از مدیران دوست دارند خریدشان محرمانه بماند نتوانستند چندان این مشکل را حل کنند.
از جمله عواملی که این نمایشگاه را حائز اهمیت می کرد می توان به نکات زیر اشاره کرد:
نخست اینکه این اولین ایتما آسیایی بود که در کشور چین به عنوان یک قطب صنعتی و اقتصادی و البته نساجی حال حاضر جهان برگزار می شد. نکته بعدی ادغام این نمایشگاه و نمایشگاه ‏CITME‏ چین برای اولین بار بود که باعث رشد چشمگیری در میزان غرفه گذاران و بازدید کنندگان آن شد و حتی شرکت های زیادی چند ماه قبل از شروع نمایشگاه با درب های بسته مواجه و موفق به گرفتن غرفه نشدند.
دلیل بعدی نیز گوشه گیری و به نوعی پنهان کاری چینی ها در نمایشگاههای خارج از چین است چرا که ماشین سازان چینی که با کپی صد در صد ماشین آلات اروپایی حاضر به شرکت در نمایشگاههای بین المللی مانند ایتما مونیخ نمی شدند در اینجا فرصت ارز اندام پیدا کردند. هر چند که برخی از شرکت های چینی نیز نوآوری هایی روی ماشین آلات خود که پایه کپی دارند، انجام دادند و با تغییر کاربری یا افزایش سرعت، ماشین آلات خود را با شکلی نو ارائه کردند که اگر هم قبلاً وجود داشته به دلایلی که عرض کردم ما آنها را در نمایشگاه ایتما مونیخ رویت نکرده بودیم. البته این ترس چینی ها به دلیل بروز مشکلات قانونی نیست و تنها ترس آنها قرار گرفتن در مقام مقایسه با ماشین آلات اروپایی است که موجب تضعیف آنها خواهد شد.
اما طبعاً از نظر نوآوری و تکنولوژی های جدید نمی توانستیم از این نمایشگاه انتظار بالایی داشته باشیم این به دلیل فاصله زمانی کم با نمایشگاه ایتما مونیخ عملاً امکان نوآوری را از تولیدکنندگان گرفته بود.
ایشان اعتقاد دارند نمایشگاه به دلیل نزدیکی آن به زمان برگزاری المپیک ۲۰۰۸ در پکن تا حدی تحت تاثیر این رویداد قرار گرفته بود؛

از نکات جانبی دیگر می توان به تحت تاثیر قرار گرفتن نمایشگاه توسط بازی های المپیک اشاره کرد. برگزاری رخداد مهمی در ابعاد المپیک حتی برای کشوری مانند چین نیز دشواری های خاصی را داشت که به طور طبیعی توجه بیشتر چینی ها را به خود جلب کرده بود. از مواردی که بیشتر ملموس بود حضور نیروهای سرویس دهنده چینی بود. مثلا اغلب اتوبوس های خوب و آبرومند چینی ها و بسیاری از پرسنل خدماتی آنها که به زبان انگلیسی تسلط کامل داشتند عازم پکن شده بودند.
اما به طور کلی، مشکل خاصی نبود و چینی ها نشان دادند که توانایی برگزاری رخدادهای بزرگ را پیدا کرده اند ودر این موارد  فاصله زیادی با اروپایی ها ندارند. ضمن اینکه چین محیط مناسبی برای توریست هاست و دولت چین امکانات بسیار مناسبی را برای آنها در نظر گرفته است به ویژه در شهر شانگهای که بسیار زیبا و دیدنی است و جاذبه های توریستی بسیاری را در خود جای داده .
روز آخر نمایشگاه عملاً غیر قابل استفاده بود چرا که از ساعت ۱۲ ظهر اکثریت غرفه گذاران شروع به جمع آوری غرفه ها نمودند که غیر معقول  و البته عجیب بود.‏

مقایسه ترکیه و چین در صنعت ماشین سازی نساجی؟
ببینید صنعت ماشین سازی نساجی در دنیا دچار تحولاتی شده است. در حال حاضر شرکت های اروپایی که مشتریان زیادی در چین و آسیا دارند اقدام به ایجاد یک واحد تولیدی در چین کرده اند. امروز اروپایی ها تنها ماشین  آلات با تکنولوژی بالا (‏Hightech‏) را تولید می کنند و ساخت سایر ماشین آلات معمولی به هند و ترکیه و چین منتقل شده است.
اگر این موضوع را به ۲ بخش تقسیم کنیم، در یک بخش چین و در بخش دیگر ترکیه برنده است. چین در قسمت تولید ماشین آلات با سفارش بالا و سنگین در دنیا مانند خطوط ریسندگی موفق است و ترکیه علاوه بر این توانایی ساخت ماشین آلات پیچیده تر را دارد و خریدار می تواند بعد از اروپا، ترکیه را برای خرید این نوع ماشین ها انتخاب کند. 
خوشبختانه یا بدبختانه در نمایشگاه ایتما چین گروه های ایرانی، خریدهای زیادی از ماشین سازان چینی کردند که البته به نظر من از لحاز ایجاد کار در ایران این امر مثبتی است.
این نمایشگاه اولین نمایشگاه در چین بود که  برای ورود به آن بلیط فروخته شد . این امر مزایای متعددی را در برداشت که ایشان به برخی از آنها اشاره می کنند.
معمولاً بلیط فروشی باعث می شود نمایشگاه از کلاس خاصی برخوردار شود و خریداران و تصمیم گیرندگان اصلی آن صنعت به نمایشگاه مراجعه نمایند  و در آرامش بیشتری بازدید می کنند. هر چند که بهای نسبتاً کم بلیط ورودی نمایشگاه شانگهای (در حدود ۲۰ دلار) موجب این امر نشد و روز اول ورودی نمایشگاه به طرز عجیبی شلوغ بود. اما نمایشگاه ایتما مونیخ با قراردادن ورودی ۷۰ یورویی برای بازدید کنندگان موجب شد افراد متخصص و طالب نوآوری  از بازدید کننده بدون هدف  جدا شود.
بر خلاف تعدادی از  نمایشگاههای ایران که بیشتر به یک تفریحگاه شبیه است تا نمایشگاه تخصصی!! بازدید کنندگان متخصص بسیار نادرند و حتی برخی افراد تنها برای گرفتن هدایای تبلیغاتی و یا کاتالوگ به نمایشگاه می آیند. برگزار کنندگان این عمل را با هدف شلوغ تر کردن نمایشگاه انجام می دهند که جای تاسف دارد. چند سالی است که در نمایشگاه تهران هم اقدام به بلیط فروشی می شود اما این بها بسیار ناچیز (یک دلار ) است.

آقای مهندس نوایی در  رابطه با نمایشگاه بین المللی نساجی تهران نیز نظرات جالبی دارند.
متاسفانه نمایشگاه تهران هر سال ضعیف و ضعیف تر و البته بین المللی تر می شود!!!
کشورهای اروپایی که هر سال نمایشگاه را بازدید می کنند، ناامیدتر شده و دیگر همین تعداد معدود نیز به تهران نخواهند آمد کما اینکه این امر در سالهای گذشته به وضوح دیده شده است.
این مشکل اساسی بیشتر متوجه برگزار کنندگان نمایشگاه است که حتی بعضاً بابت اجاره غرفه هزینه بالاتری از نمایشگاه های معتبر اروپایی اخذ می کنند!! و این علامت سوال بزرگی برای صنایع نساجی است. جالب اینکه من در سایر نمایشگاههای تخصصی مانند مواد غذائی، ساختمان، کشاورزی و …. به هیچ وجه چنین مساله ای را مشاهده نکردم و این امر مختص برگزار کنندگان نساجی است. حضور خارجی ها (در بخش ماشین آلات) در نمایشگاه تهران در حد صفر است و حضور شرکت های ایرانی نیز به جز تعداد معدودی که مشتریان همیشگی نمایشگاه در ایران هستند بسیار ضعیف است.‏‎ ‎متاسفانه اگر کل نمایشگاههای نساجی که در ایران در طول یک سال گذشته برگزار شده (تهران- اصفهان- یزد  و … ) را با هم جمع کنیم به اندازه یک سالن نمایشگاهای خارجی نخواهند شد