نگاهی به بورس بزاز ان

پارچه از کجا بخریم

گروه اقتصادی| گزارش پیش رو قصد دارد تصویری از بازار پرنقش و نگار بزازان به شما ارائه دهد. در ا ین گزارش به مراکز فروش، پاساژهای معروف و خیابان هایی که راسته بزازان است، اشاره می شود. راسته عمده فروشان پارچه در انتهای بازار و در سرایی به نام امیرکبیر قرار دارد.
در این سرا انواع و اقسام پارچه ها از پارچه های مجلسی تا پارچه های فاستونی طاقه چینی شده اند و عمده به فروش می روند. اما در سطح شهر علاوه بر بزازی هایی که در محله ها قرار دارد، چند خیابان به عنوان بورس پارچه مطرح است. خیابان های مولوی، زرتشت به همراه محله عبدل آباد و پاساژ میری تجریش مهم ترین بازارهای فروش خرده پارچه هستند که مختصات و شرایط خود را دارند.
در این اماکن بازار مولوی از جامعیت بیشتری برخوردار است و به قولی از شیر مرغ تا جان آدمیزاد در پاساژ چندین طبقه مولوی یافت می شود. تنوع پارچه در این بازار به گونه یی است که تقریبا هر نوع سلیقه یی را ارضا می کند.
از پارچه های پرده یی و ملحفه یی گرفته تا پارچه های دانتل و گیپور و انواع مجلسی، چادری و… با وجود وسعت و تنوع زیاد این پاساژ اکثر مردم ترجیح می دهند از اینجا خرید کنند. این سیل متقاضی باعث شده گاهی بزازان این پاساژ ترفندهایی را برای فروش در نظر بگیرند که خریداران باید به آن توجه کنند و حواس شان به قیمت ها باشد.
ته طاقه فروشی یکی از سیاست های بزازان ساکن این پاساژ است که باید هنگام مراجعه به آن توجه کرد. در پاساژ مولوی مرسوم است که پارچه ها را در قواره های مختلف برش می دهند و به عنوان ته طاقه و ظاهرا ارزان تر به فروش می رسانند در صورتی که این شگرد فروشنده ها برای به وسوسه انداختن خریداران به خرید ارزان است.
بزازان مولوی سبدهایی را جلوی مغازه های خود می گذارند و پارچه های بریده شده را با نام ته طاقه در آنجا می دهند. این ته طاقه ها گاهی به معنی واقعی خود نیست و بزازان برای فروش پارچه غیرفصل یا پارچه هایی که به خاطر از مد افتادن دیگر مشتری ندارد از این سیاست استفاده می کنند. به این معنی که به جای به اتمام رسیدن طاقه با خرید مشتریان، خودشان پارچه ها را در قواره های مختلف می برند و به عنوان ته طاقه در سبد می گذارند.
با وجود شرایط خاصی که بازاریان درباره ته طاقه ها اعمال می کنند و آنها را با قیمت های ارزان تر می فروشند اما گاهی ته طاقه ها به قیمت کامل به فروش می روند و تخفیفی روی آنها اعمال نمی شود.
با این وجود قیمت های این پاساژ نسبت به قیمت های گاندی و زرتشت بسیار پایین تر است و این تفاوت قیمت هم دلیل دیگری است برای افزایش مشتریان این محله قدیمی. پارچه های کارشده (ملیله دوزی، سنگ دوزی، منجوق دوزی و…) که از پارچه های مجلسی لباس شب خانم ها محسوب می شود، در پاساژ مولوی حداقل متری ۲۵ هزار تومان تا ۳۰۰ تا ۴۰۰ تومان است.
اما قیمت این پارچه ها در خیابان هایی مثل زرتشت و گاندی بسیار بالاتر است. با وجودی که بزازان این دو خیابان صرفا برای فروش پارچه های مجلسی فعال هستند، قیمت پارچه های کارشده در اینجا حداقل متری ۱۰۰ هزار تومان است و در برخی مواقع حتی شما با قیمت های یک میلیون تومانی هم مواجه می شوید. بازار بعدی که مشتریان آن بیشتر به دنبال پارچه هایی از جنس متقال و ملحفه یی هستند، عبدل آباد است. این محله که زمانی به کیلویی فروشی های بزازان معروف بود، همچنان فعال و پابرجا به کار خود ادامه می دهد. خیابان زرتشت بیشتر بازار فروش لباس های شب مجلسی است.
بزازان این خیابان با سلیقه خاصی مانکن هایی را پشت ویترین گذاشته اند و پارچه ها را مدل داده و به تن آنها کرده اند تا به مشتریان خود نشان دهند که هر پارچه یی برای چه مدلی مناسب است. اگر تمایل دارید از این خیابان خرید کنید، با جیب پرپول تری در زرتشت پا بگذارید. قیمت های بزازان زرتشت نسبت به قیمت های مولوی دو برابر است و به همین دلیل باید هزینه بیشتری برای خرید در این بازار کرد. وضع پارچه فروشی های ساکن گاندی نیز به مثابه زرتشت است، هرچند در این خیابان تعداد بزازی ها کمتر از زرتشت است اما قیمت ها تقریبا در یک رنج تعیین شده اند.
بزازان عبدل آباد بیشتر به سبک و سیاق عمده فروشان کار می کنند و پارچه ها را حداقل کیلویی دو تومان به بالامی فروشند. دراین بازار نباید دنبال پارچه های مجلسی، زیبا یا رنگارنگ بود. دراین خیابان بیشتر پارچه هایی که کیلویی به فروش می روند، از کیفیت لازم برخوردار نیستند و تنها می توان در این محله دنبال پارچه هایی برای قاب دستمال و نهایتا ملحفه بود. اما یک نکته درباره واردات گسترده پارچه به کشور در این بازار پارچه ایرانی به حاشیه رانده شده و بازار گسترده یی برای پارچه های وارداتی از چین، هند، پاکستان، افغانستان، ایتالیا، فرانسه و… به وجود آمده است.

روزنامه اعتماد، شماره ۲۳۳۵ به تاریخ ۱/۱۲/۹۰، صفحه ۶ (چهارسوق)