نیاز اروپا به ارتباط تجاری و سیاسی با ایران

 

کشورهای اروپایی برای رسیدن به بازار ایران سر و دست می شکنند و تلاش می کنند گوی سبقت را از یکدیگر در این رقابت بدزدند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم ،عشرت شایق کارشناس ارشد روابط بین الملل در یادداشتی به موضوع  سر و دست شکستن کشورهای اروپایی برای رسیدن به بازار ایران پرداخته است:

هفته گذشته بود که بعد از گذشت ۲۲ ماه مذاکرات هسته ای ایران و کشورهای ۱+۵ و  صدور قطعنامه ۲۲۳۱ در سازمان ملل همگان شاهد یک توافق و جمع بندی نهایی در خصوص مذاکرات هسته‌ای ایران بودند و به دنبال آن بود که در خواست های مکرر و پیاپی از سوی مقامات بلندپایه اروپایی برای حضور هیئت های عالی رتبه به سمت ایران سرازیر شد.

سفر هیئت‌های سیاسی و اقتصادی آلمان به ایران بعد از توافق هسته ای ایران با کشورهای ۱+۵ به ریاست زیگمار گابریل معاون صدراعظم آلمان و وزیر اقتصاد و انرژی آلمان در صدر هیاتی بلند پایه و متشکل از ۲۰ تا ۳۰ نفر از مدیران شرکت های برتر آلمانی به منظور گسترش روابط سیاسی، تجاری و اقتصادی به تهران نمونه ای از این درخواست ها به ایران بوده است و در این میان زمزمه هایی مبنی بر درخواست حضور فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و دیگر مقامات ارشد اروپایی در ایران در هفته های آتی نیز به گوش می رسد.

در این میان حضور لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه به دعوت محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران یکی از بحث برانگیزترین سفرها تا به امروز بوده است و حرف و حدیث های زیادی را نیز به دنبال داشته است.

درست یک  روز بعد از تصویب توافق هسته ای در شورای امنیت سازمان ملل، لوران فابیوس، وزیر خارجه فرانسه، اعلام کرد به دعوت محمد جواد ظریف همتای ایرانی خود هفته آینده به تهران سفر خواهد کرد، هرچند تاریخ دقیق این سفر مشخص نشده است اما سفر فابیوس وزیر خارجه فرانسه به ایران که همواره مواضع سفت و سختی در طی مذاکرات هسته‌ای علیه کشورمان اتخاذ می‌کرد و به عنوان نماینده حکومت‌های عربی و رژیم غاصب صهیونیستی در مذاکرات حضور داشت، بسیار جالب به نظر می رسد.

چرا که فابیوس اولین وزیر خارجه گروه ۱ +۵ محسوب می شود که بعد از دستیابی به توافق جامع قصد سفر
به ایران را کرده است، در حالیکه کشور فرانسه در طول مذاکرات، یکی از سرسخت ترین کشورها برای دریافت تضمینات بیشتر از جمهوری اسلامی ایران در مورد پرونده هسته ای بوده است.

شنیده ها حاکی از این است که دولت فرانسه از شرکت های فرانسوی درخواست کرده برای بازگشت به ایران پس از حصول توافق احتمالی هسته ای میان ایران و گروه ۱+۵ آماده شوند؛ اما از سوی دیگر، موضع سرسختانه پاریس در قبال مذاکرات هسته ای بیانگر این مطلب است که دولت فرانسه یک سیاست دوگانه را در قبال ایران در پیش گرفته است. فرانسه از جمله کشورهایی است که قبل از دستیابی به توافق هسته ای موضعی سختگیرانه در برابر ایران داشت و قبل از آن نیز حضور پررنگی در بازار ایران بخصوص در صنعت خودروی داشت، اما آنچه که مهم به نظر می رسد،  سیاست دوگانه فابیوس بر ضد منافع
ایران و عملکرد وی قبل و بعد از توافق جامع هسته ای است.

فابیوس را در این سفر هیچ هیئت اقتصادی و روسای شرکت های فرانسوی همراهی نمی کنند، در حالی که فرانسوی ها چشم به بازار پرسود ایران بعد از رفع تحریم های بین المللی و اروپایی در پی توافق هسته ای دارند. این نشان می دهد که دو طرف در حال سنجش آزمون و خطا نسبت به یکدیگر قبل از ورود به روابط عمیق و شراکت های استراتژیک هستند. مساله ای که می تواند نگرانی کشورهای عربی همسایه ایران را نیز  به همراه داشته باشد.

در این میان برخی گزارش ها حاکی از آن است که رقابت کشورهای غربی برای ورود قدرتمند به بازارهای ایران بعد از توافق هسته ای باعث شده تا شرکت های فرانسوی در فرستادن هیئت های اقتصادی خود به ایران عجله کنند، مساله ای که بر نقش آفرینی فرانسه در تسریع و تسهیل مذاکرات هسته ای میان محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با جان کری همتای امریکایی اش نیز تاثیر گذاشته است و به نظر می رسد فرانسه با از سرگیری روابط حسنه خود با ایران از یک سو تلاش می کند از بازار پرسود ایران به نفع خود بهره برداری کند و از سوی دیگر می خواهد خود را به عنوان
پلیس اجرای دقیق توافق هسته ای با ایران جا بزند.

هر چند فابیوس تلاش می کند با حضور در ایران روابط  ایران و فرانسه را عادی تر نماید اما بر کسی پوشیده نیست که این سیاست های دوگانه فرانسه در قبال ایران هدفی جز دستیابی این کشور به بازاهای اقتصادی ایران را نداشته و ندارد و فابیوس سعی می کند تا با استفاده از این سیاست دوگانه عشق و نفرت و با از سرگیری روابط خود با ایران از بازار پرسود ایران به نفع خود بهره برداری کند. در حالیکه فابیوس به عنوان  شخصی که موضع سخت گیرانه ای در مواجهه با مذاکرات هسته ای ایران داشته ، شناخته شده است.

لوران فابیوس نه تنها در مواضع خصمانه علیه ایران در مذاکرات هسته‌ای میان ایرانی‌ها شناخته شده بلکه عامل یکی از تلخترین‌ پرونده‌های پزشکی و وارداتی ایران در دهه ۸۰ میلادی به شمار می رود.
پرونده واردات فرآورده‌های خونی مبتلا به ایدز، از جمله جنایاتی است که هیچگاه از خاطر ملت ایران پاک نخواهد شد، پرونده‌ای که باعث شد نام اولین بیمار ایدزی در ایران ثبت شود.

در سال‌های نه چندان دور ورود و تولید فرآورده‌‌های خونی آلوده یک شرکت فرانسوی به کشور تعداد زیادی را به بیماری‌هایی نظیر هپاتیت C و ایدز مبتلا کرد.

پرونده ای که نقش فابیوس در آن به روشنی بر همگان واضح و مبرهن است و هر چند سایر کشور‌ها‌ نسبت به دریافت غرامت از این شرکت فرانسوی اقدام کرده و توانستند خسارت خود را دریافت کنند، اما  ایران تنها کشوری است که تاکنون موفق به دریافت خسارت خود از شرکت مریو نشده است و متاسفانه تا به امروز نه از سوی کشور فرانسه در خصوص این پرونده از ملت ایرانی عذرخواهی شده و نه غرامتی از این بابت به ملت ایران پرداخت شده است و هرچند در جریان این پرونده دادگاه رای به  تبرئه فابیوس داد،  اما می توان این مسئله را نقطه تاریک پرونده فابیوس بر علیه دولت و ملت ایران به حساب آورد.

حال سوال پیش می آید که  به دلیل آنکه فابیوس از مطلعین فرآورده‌های خونی آلوده بوده است چطور می‌توان از آمدن چنین فردی به ایران به این راحتی گذشت، در حالیکه فابیوس به عنوان یکی از متهمین اصلی و دخیل در پرونده فراورده های خونی شرکت مریو به حساب می آید و بیش از دو دهه است که استفاده کنندگان از آن فراورده های خونی در ایران در رنج و سختی روزگار می گذرانند.

آنچه که واضح به نظر می رسد اینکه تلاش کشورهای مختلف برای حضور در ایران و رقابت با یکدیگر برای حضور در بازار ایران هدفی جز ورود و تسخیر بازار ایران نیست تا بتوانند از شرایط بوجود آمده به نفع کارخانه های ورشکسته خود استفاده کنند و بدین وسیله شرایط رونق گیری آنها را بوجود بیاورند و این رفتار فرانسه را می توان یک نوع پناهندگی اقتصادی  برای حفظ منافع اقتصادی خود در ایران  عنوان کرد.

حال این سوال پیش می آید که چرا با اینکه هنوز مدت زیادی از این توافق نگذشته است و یا به قول معروف جوهر توافق خشک نشده است، کشورهای اروپایی برای رسیدن به بازار ایران سر و دست می شکنند و تلاش می کنند گوی سبقت را از یکدیگر در این رقابت بدزدند، در این میان آیا آنها محتاج ارتباط با کشور ایران و افزایش سطح ارتباطات بین المللی خود با ایران هستند یا ایران محتاج این ارتباط است؟

اما در سوی دیگر این ماجرا ملت ایران نیز نشان داد با اینکه سال ها در شرایط سخت به سر برد اما از این شرایط بهترین استفاده را کرد و توانست در این شرایط سخت به شکوفایی و خودباوری رسید و با تکیه بر توان و تخصص دانشمندان خود در زمینه های مختلف رشد نماید و اقتصاد دانش بنیان خود را تقویت و در علوم پایه نیز به موفقیت های بسیار زیادی دست پیدا نماید.

بنا به فرمایشات رهبر معظم انقلاب جمهوری اسلامی به توفیق الهی و به حول و قوّه‌ی الهی، مقتدر و قوی است، روزبه‌روز هم قوی‌تر شده است. دوازده سال شش دولت بزرگ جهانى – که از لحاظ ثروت اقتصادى و غیره، جزو کشورهاى مقتدر دنیا محسوب میشوند، با هدف اینکه ایران را از پیگیرى صنعت هسته‌اى خودش باز بدارند در مقابل ایران صف آرایی کردند و تلاش کردند تا زعم خود پیچ ومهره های صنعت هسته ای ایران را باز کنند.

دوازده سال کشمکش با جمهورى اسلامى، نتیجه‌این شد که این شش قدرت، امروز ناچار شدند که گردش چند هزارسانتریفیوژ را در کشور تحمّل کنند؛ ناچار شدند ادامه‌ این صنعت را در کشور تحمّل کنند؛ ناچار شدند ادامه تحقیقات و توسعه‌ى این صنعت را تحمّل کنند. تحقیق و توسعه‌ى صنعت هسته‌اى ادامه خواهد یافت؛ گردش صنعت هسته‌اى ادامه خواهد یافت؛ این چیزى است که آنها سالها تلاش کردند و آیا این معنایش چیزی جز اقتدار ملّت ایران است؟

در اینجا جا دارد یاد و خاطره شهدای هسته ای را گرامی بداریم و سلام و درود بفرستیم بر روح پر فتوح شهدای هسته ای ایران، بر شهریارى‌ها، رضائى نژادها، احمدى روشن‌ها و علیمحمّدى‌ها چرا که به حق این استقامت و پیروزی را مدیون آنها و خون پاکشان هستیم.

به هر حال و با توجه به شرایط بوجود آمده ملت ایران همانند گذشته سخنان رهبر خود را ملاک و چراغ راه خود قرار می دهد و سر سوزن از مواضع استکبارستیزی خود کوتاه نخواهند آمد و اجازه نخواهد داد کشورهای سلطه گر به بازار ایران به چشم طمع نگاه کنند و مردم و مسئولین نیز باید با همدلی و همزبانی و همفکری همدیگر مانع بوجود آمدن شرایط و اتفاقاتی که به ضرر کشور و نظام تمام می شود، باشند.

نکته‌ی بعدی این که بنا به فرموده مقام معظم رهبری چه این متن تصویب بشود و چه نشود، به حول و قوّه‌ی الهی، اجازه‌ی هیچ‌گونه سوء استفاده‌ای از آن داده نخواهد شد؛ اجازه‌ داده نمی شود خدشه ای در اصول اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران وارد شود و کماکان قابلیت های دفاعی و حریم امنیت کشور، به فضل الهی حفظ خواهد شد و ملت ایران هرگز تسلیم زیاده‌خواهی دشمنان نخواهد شد.

بنا به فرموده مقام عظمای ولایت چه این متن تصویب بشود و چه نشود، ما از حمایت دوستانمان در منطقه دست نخواهیم کشید: از ملّت مظلوم فلسطین، از ملّت مظلوم یمن، از ملّت و دولت سوریه، از ملّت و دولت عراق، از مردم مظلوم بحرین، از مجاهدان صادق مقاومت در لبنان و فلسطین همواره مورد حمایت ما خواهند بود و سیاست ما در مقابل دولت های مستکبر جهان از جمله آمریکا هیچ تغییری نخواهد کرد.

آمریکایی‌ که حزب‌الله و مقاومت لبنان را – متّهم به تروریسم می کنند و در مقابل، دولت تروریست صهیونیستی کودک‌کش را مورد حمایت خودشان قرار می دهند، با یک‌چنین سیاستی چگونه می شود معامله کرد، چگونه می شود مذاکره کرد، چگونه می شود به توافق رسید؟