نیاز فرش به جایگاهی در حد معاونت وزارت

 

امیر حسین چیت‌سازیان در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس درباره وضعیت و جایگاه فرش دستباف در پی ادغام وزارتخانه های صنایع و بازرگانی گفت: ادغام فعلی دو وزارتخانه بازرگانی و صنایع، به جایگاه فرش ضربه ای نمی زند منتهی نکته قابل توجه در این میان لزوم ارتقاء جایگاه مرکز ملی فرش در وزارت جدید است.
وی افزود: در حال حاضر در بعضی قسمت های وزارتخانه های موجود بازرگانی و یا صنایع و معادن، برخی موضوعات یک معاون وزیر را به عنوان متولی خود دارند اما فرش از این مورد بی نصیب است.
به گفته چیت سازیان، در حالی‌که حداقل دو میلیون نفر در تولید و عرضه فرش دستباف و مشاغل وابسته به آن شاغلند، در شان این مجموعه نیست که جایگاهی در حد یک مرکز که مقداری بالاتر از اداره کل است داشته باشد و باید حداقل در حد معاونت وزیر ارتقا پیدا کند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: متولی قطعا باید درحدی باشد که حداقل بتواند در مجامع حقوقی و اقتصادی از حق هنرمندان و دلسوزان فرش دفاع کند.
رئیس سابق انجمن علمی فرش ایران با اشاره به توجه به مقوله فرش در برنامه پنجم توسعه گفت: این مسئله جای شکر دارد ولی برای جامه عمل پوشاندن به آن جایگاهی که در قانون برنامه پنجم درباره فرش مطرح شده، یکی از مهمترینش ارتقای جایگاه تشکیلاتی فرش است و مطلب دیگر آنکه مسئولان فقط در حد نوشته در قانون به آن نگاه نکنند و عملا نسبت به فرش توجه ویژه داشته باشند.

وی همچنین گفت: پیگیری پوشش کامل بیمه قالیبافی، رفع کمبودهای تبلیغاتی برای فرش دستباف و فرهنگ سازی به ویژه در صداوسیما، حفظ شأن و منزلت فعالان این هنر- صنعت و انگیزه بخشی به حجم بالای دانشجویان و دانش آموختگان رشته فرش، استفاده از فرش در مباحث اشتغالزایی، توسعه روستاها، از بین بردن محرومیت در مناطق محروم و مسایلی از این دست می طلبد که جایگاه حقوقی بالاتری برای فرش در نظر گرفته شود.
چیت سازیان همچنین درباره مطرح شدن پیشنهاد واگذاری امور فرش به صنایع دستی گفت: قرار گرفتن فرش در مجموعه صنایع دستی جایگاهی ندارد. جایگاه اصلی آن در وزارت صنایع بوده است منتهی به دلیل اهمیت ابعاد تجاری و ارزآوری فرش در ایران، وزارت بازرگانی متصدی آن بوده است.
این استاد دانشگاه ادامه داد: افرادی که در مرکز ملی فرش و همچنین شرکت سهامی فرش فعالند، خبره ها یا مرتبطان با خبره های فرش کشور هستند و این در حالی است که در سازمان صنایع دستی ایران با توجه به سوابق، عمدتا در زمینه گلیم و بخشی از فرشینه های دیگر که هیچکدام قالی نیست، کار کرده اند و سوابق خاصی هم در زمینه قالی ندارند.

وی افزود: تجاربی که در سازمان صنایع دستی وجود دارد، نمی تواند حتی جنبه هنری فرش را تحت حمایت درآورد؛ مگر اینکه بخواهیم فرش را به سمت موزه ها سوق دهیم. فرش هنر کهن ایرانی و هویت این مرز و بوم است و باید از جنبه هنری هم به آن توجه کرد، ولی اگر در کنار این توجه رونق اقتصادی فرش وجود نداشته باشد؛ آن تعداد افرادی که در ایران مشغول این صنعت هستند به تدریج آن را کنار می گذارند و برخی از این بی توجهی ها در حال حاضر نیز باعث این مقوله شده است.

چیت سازیان ادامه داد: بنابراین بهتر است سازمان صنایع دستی به فعالیت خود بپردازد و مرکز ملی فرش در صورتی که بخواهیم توجه ویژه به آن داشته باشیم با ابعاد گسترده تر به نهادی زیر نظر ریاست جمهوری تبدیل شود و چنانچه این مقوله مقدور نیست به صلاح کشور است که در حد معاونت وزیر در وزارت جدید تجارت و صنایع باشد که بتواند به همه جنبه های فرش توجه کند.

رئیس سابق انجمن علمی فرش ایران در خاتمه گفت: فرش دستباف برای مسئولان باید به عنوان کالایی که می تواند هویت ما را همچنان که قبلا بوده از لحاظ هنری، صنعتی و فرهنگی در سطح دنیا مطرح کند لحاظ شود.
وی تاکید کرد: اگر به این مسئله توجه شود ما در هنرهای بومی است که حرفی برای گفتن داریم از جمله فرش، وقتی در اتاق گفت و گوی ملل سازمان ملل متحد می پذیرند که یک تخته فرش ایرانی با شعر شیخ اجل سعدی نصب شود؛ معلوم می شود که جهان پذیرفته این هنر آمیخته با هویت تاریخی ایران است که ما باید این هویت تاریخی و آمیختگی را حفظ کنیم.
چیت سازیان افزود:اگر مسئولان به این مقوله توجه کنند نظام فرش جایگاه خود را حفظ خواهد کرد و هنرمند فرش نیز شان و منزلت خود را حفظ خواهد کرد.