پوشاک، مغلوب رقابت با پول کثیف

 

«فرصت امروز» چهار عامل ضد تولید در صنعت نساجی را بررسی می کند

فعالان صنعت پوشاک کشور معتقدند ۷۰ درصد از پوشاک خارجی که در فروشگاه ها فروخته می شود، قاچاقی هستند و از مبادی غیر رسمی وارد شده اند. در حال حاضر واردات پوشاک و لباس از ترکیه با تخفیف ۴۰ درصدی بر تعرفه واردات انجام می شود. گرچه گلناز نصراللهی، مدیرکل دفتر نساجی و پوشاک وزارت صنعت، معدن و تجارت معتقد است این کاهش تعرفه تاثیر چندانی بر افزایش واردات پوشاک نخواهد گذاشت اما تولیدکنندگان و فعالان صنعت پوشاک و نساجی کشور با آن مخالفند.

نقدینگی بازار پوشاک در جیب تولیدکنندگان ترک

امیر قدیمی نژاد، رئیس اتحادیه بنکداران و طاقه فروشان پارچه در گفت و گو با «فرصت امروز»، از حجم گسترده واردات پوشاک به کشور ابراز نگرانی می کند و می گوید: با توجه به کاهش تعرفه واردات پوشاک، فروشندگان این صنف بیشتر به واردات روی آورده اند و نقدینگی های موجود در این بخش به جیب تولیدکنندگان خارجی می رود. به گونه ای که بیشتر مغازه داران و فروشندگان پوشاک ترجیح می دهند سرمایه نقد خود را صرف واردات کنند و تمایل کمتری برای فروش تولیدات داخل نشان می دهند.
 
او «واردات»، «مالیات بر ارزش افزوده»، «مالیات های سنگین» و «قطع یارانه های حمایت از تولید» را چهار عامل «ضدتولید» دانسته که توان صنایع نساجی را گرفته و میگوید: این سیر پرداخت مالیات بر ارزش افزوده در صنعت پوشاک و نساجی مانند تبری است که بر کمر صنعت فرود می آید و همه تولیدکنندگان را زمینگیر کرده است. دولت اگر می خواهد به صنعت نساجی و پوشاک کمک کند باید از دریافت مالیات بر ارزش افزوده از بخش های تولید از پارچه تا بخش آخر که پوشاک است، چشم پوشی کند و تنها از مصرف کننده نهایی در زمان خرید در فروشگاه ها مالیات بگیرد. تولیدکننده که نباید مالیات بر ارزش افزوده به دولت بدهد. مالیات ارزش افزوده نسخه نادرستی است که زیرساخت های تولید ما را به نابودی کشانده و مالیات بر ارزش افزوده کارخانه های تولیدی را به مرز ورشکستگی رسانده است. دولت هم تنها به وجوه حاصل از دریافت مالیات بر ارزش افزوده می اندیشد و از مشکلات تولیدکنندگان غافل می شود.

قدیمی نژاد با ارائه راهکارهایی اظهار می کند: در فضای کنونی و با برداشتن تحریم ها وارد تجارت جهانی می شویم و تعرفه های واردات هم برداشته خواهد شد. در این میان تنها چیزی که تولید پوشاک را نجات می دهد کاهش هزینه های تولید و توان رقابت با بازارهای جهانی است. این در حالی است که کارخانه های ما زیر بار مالیات های سنگین و هزینه های بالا، کمر خم کرده اند و توان رقابت در داخل هم از آنها گرفته شده است. دولت باید با تجدید نظر در برخی قوانین از صنعت پوشاک کشور حمایت کند.

فروش پوشاک ایرانی با اتیکت خارجی

محمد مروج، رئیس هیات مدیره انجمن نساجی ایران هم از وضعیت موجود تولید ابراز نارضایتی می کند و به «فرصت امروز» می گوید: وضعیت اسفناکی بر صنعت نساجی و پوشاک کشور حاکم است. بیش از ۷۰ درصد پوشاک فروشگاه ها به صورت قاچاق وارد شده اند. بخشی از پوشاک که تولید داخل هستند نیز برای فروش چاره ای ندارند که با اتیکت های خارجی در فروشگاه ها عرضه شوند.

وی این موضوع را ایراد فرهنگی می داند و می افزاید: اعتماد نکردن به تولیدکنندگان داخلی یک ایراد فرهنگی است که حقیقتا نمی دانیم مسئول آن چه کسی است و مشکل را باید از کجا پیگیری و برطرف کرد!

لباس های چرک با پول کثیف

رئیس انجمن نساجی ایران با رد این موضوع که برخی تولیدات داخل از کیفیت لازم برخوردار نیستند، تصریح می کند: مگر خودروهای داخلی دارای کیفیت مناسب هستند که مورد توجه و حمایت همه جانبه قرار دارند؟ ضمن اینکه پوشاک داخل اگر از مطلوبیت کافی برخوردار نبود که با اتیکت خارجی به فروش نمی رفت. دولت اعلام می کند که سالانه ۱۵ میلیارد سوخت از کشور قاچاق می شود و شوربختانه این پول کثیف در بازارهای ترکیه به پوشاک تبدیل شده و وارد کشور می شود. تولیدکنندگان ترک هم وقتی می بینند مبالغ نقدی دریافت می کنند تخفیف هایی می دهند که برای واردکنندگان سودهای کلانی به همراه دارد اما تولید داخل را نابود می کند.

قاچاقچیان پوشاک در امان از مالیات و نظارت

وی ادامه می دهد: در چنین شرایطی تولیدکننده داخلی چگونه می تواند با کالای خارجی رقابت کند، در حالی که قاچاقچیان پوشاک از انواع مالیات ها و حتی مالیات بر ارزش افزوده هم در امان هستند و ریالی نمی پردازند. سازمان حمایت کنترل های زیادی بر تولیدات داخل دارد و تمامی حساب و کتاب های آنها را محاسبه می کند اما هیچ کنترل و نظارتی بر فروشگاه هایی که کالاهای قاچاق می فروشند ندارد! فروشندگان هم به آسانی انواع مارک و نشان برندهای معروف خارجی را تقلب می کنند در حالی که هیچ یک از این برندها در کشور نمایندگی فروش ندارند. کسی هم جلوی این متخلفان را نمی گیرد.

یارانه تولید را کی داده و کی گرفته؟

مهدی یکتا، دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات نساجی و پوشاک نیز در گفت و گو با «فرصت امروز»، اظهار می کند: نزدیک به دو سال است که با کاهش تولید پوشاک در کشور روبه رو هستیم و دلیل اصلی آن رکود شدیدی است که بر بازار حاکم شده است. از سوی دیگر قاچاق۷۰ درصدی پوشاک از ترکیه و چین نیز هر روز فشار بیشتری بر تولید داخل وارد می کند. به نظر می رسد تا پایان سال این وضعیت ادامه یابد و تغییری در آن ایجاد نشود.

 دبیر انجمن تولیدکنندگان پوشاک، یارانه سهم تولید را دست نیافتنی می داند و می افزاید: در میان صنعتگران و تولیدکنندگان این موضوع دیگر به ضرب المثل تبدیل شده که «یارانه تولید را کی داده و کی گرفته است؟» بسته خروج از رکود هم درست مانند همین یارانه هاست و دولت هنوز نمی داند اگر تسهیلات را بدهد تقاضای بازار را درپی خواهد داشت یا ایجاد تورم خواهد کرد.

وی ادامه می دهد: صنعت نساجی و پوشاک برخلاف کالاهای لوکس، تقاضا محور است و خودش تقاضا ایجاد نمی کند. بنابراین باید برای آن تقاضا ایجاد کرد. این رکودی که بر بازار حاکم شده و اوج آن از سال ۹۱ و ۹۲ آغاز شده، یارانه و بسته های خروج از رکود این چنینی نمی تواند موثر باشد و دولت باید روش هایش را اصلاح کند. این روش های تحریک تقاضا موثر نیست و دولت باید ابتدا رکود را از بازار جمع کند، در غیر این صورت امیدی به خروج از رکود وجود نخواهد داشت. این روش ها و نسخه ها چاره و علاج تولید ما نیستند.