چاپ سه بعدی آینده صنعت نساجی را تغییر می دهد

 

 

چاپ سه بعدی قرار است آینده صنعت نساجی را تغییر دهد. نه تنها صنعت نساجی را تحت تاثیر قرار خواهد داد، بلکه مد و نوع پوشش نیز متفاوت از وضع کنونی خواهد بود.

آینده صنعت نساجی و مد در گرو چاپ سه بعدی

فناوری در تمام صنایع وارد شده است، بااین‌وجود بعضی از صنایع با سرعت کندتری این جریان را پذیرا شده‌اند.فرانسیس  بیتونی، یکی از پیشروها در عرصه‌ی مدِ دیجیتال این سؤال را مطرح کرده است که چطور صنعتی که تمرکز آن بر روی هنر و انحصاریت است با این موضوع کنار آمده؟ بااینکه سرعت پذیرش فناوری در صنعت مد نسبتاً کند بوده است، اما بالاخره این صنعت باید خود را با فناوری و شرایط جدید تطبیق دهد.

فرانسیس بتونی مهندس معماری است که طراح مد شده و در نیویورک مشغول به کار است. او گفت: «ما می‌خواهیم همه‌چیز، از روش‌های طراحی، مواد و فرم گرفته تا تولید و توزیع را از نو خلق کنیم. این فناوری، صنعت مد را زیرورو خواهد کرد». او اهداف مشخصی را مدنظر دارد و می‌خواهد فناوری را در صنعت مد ادغام کرده و متوجه شود که فناوری در لباس‌ها چه کاربردهایی را می‌تواند داشته باشد.

صنعت مد هنوز آن‌قدر از فناوری استقبال نکرده که بتواند از پیشرفت‌های جالب‌توجه حال حاضر آن بهره‌مند شود. تا حالا تمام توجه‌ها بر روی آن دسته از فناوری‌های پوشیدنی متمرکز شده که بر اساس کاراییِ آن طراحی‌شده‌اند و این اصلاً جالب نیست، چون اول‌ازهمه فناوری باید برای بهبود روش‌های طراحی به کار گرفته شود.

طراحی دیجیتالی وسیله‌ای هنری است نه ابزاری برای مهندسان

 بیتونی می‌گوید: «ما باید از روند طراحی دیجیتالی به‌عنوان وسیله‌ای هنری استقبال کنیم نه محیطی برای مهندسان و بهینه‌سازی». او در ادامه دراین‌باره گفت که چطور فناوری دیجیتال و موتورهای جستجو برای طراحانی جایِ سؤال گشته که بر انحصاریت تکیه دارند و باید دید که چطور صنعت با این موضوع کنار می‌آید. به نظر او درنهایت بسیاری از برندها باید به ارزش‌های اولیه و اصلی خود بازگردند.

طراحان بازیگران آینده صنعت نساجی

تا جایی که به مواد زیستی و فرایندها مربوط می‌شود، بیتونی می‌گوید که خیلی او را محسور خود نکرده‌اند، به این دلیل که این روش‌ها قیاس پذیر نیستند. او در توضیح صحبتش گفت چیزی که باعث ناامیدی او شده این است که طراحان خود را صرفاً به ایده‌ها محدود می‌کنند و برای ایجاد تغییرات هیچ زحمتی به خود نمی‌دهند. او معتقد است که طراحان مسئول تغییر دنیا هستند و به همین دلیل باید با تولیدکنندگان و تجار در ارتباط باقی بمانند. او بیشتر به زیست‌شناسی مصنوعی امید بسته و معتقد است این کار، آنها را قادر می‌سازد تا برداشت بهتری را داشته باشند و متعاقباً طراحی بهتری انجام شود. او به‌شدت تحت تأثیر چاپ سه‌بعدی قرا گرفته و می‌گوید که تا همین جای کار هم با فناوری سه‌بعدی به عجایب زیادی دست‌یافته‌اند.

او در مورد فناوری پوشیدنی هم‌صحبت کرد و گفت که چیزهایی که از این فناوری در حال به دست آمدن است برای او بسیار ناامیدکننده است؛ امروز چند قدم برداشتم؟ اصلاً برایم اهمیت ندارد. او بیشتر علاقه دارد که قابلیت‌های بیشتری به انسان‌ها داده شود. در حال حاضر، صنعت مد بر روی چاپ سه‌بعدی به‌عنوان صنعتی افزودنی نگاه می‌کند تا پلی باشد بر روی شکافی که بین صنعت، مد و فناوری وجود دارد. او با گفتن این جمله از صحبت‌های خود نتیجه‌گیری کرد: «من مشتاقانه منتظرم تا ببینم که این جامعه‌ی خلاق و پویا با تمام امکاناتی که در حال حاضر به آن دسترسی داریم، قادر به انجام چه‌کارهایی است.»