چه کسانی قرار است باعث «تولید ملی» شوند

روزنامه مردم سالاری درسرمقاله خود با عنوان “‏چه کسانی قرار است باعث «تولید ملی» شوند”به قلم سید علیرضا کریمی آورده است:

۱- معمولا‌ به دنبال نامگذاری سال‌های نو، عده‌ای به حکم دلسوزی یا وظیفه پیدا می‌شوند و تاکید می‌کنند مبادا با این اقدام برخورد شعاری و کاریکاتوری شود. این انتقادات اگر چه به حق است و لا‌زم، اما به نظر می‌رسد که کارآیی لا‌زم را نداشته است. فی المثل، مثل همین روزها در سال گذشته خیلی از سیاسیون در بررسی مبحث «جهاد اقتصادی» بیان می‌کردند که باید تا پایان سال، کشور از لحاظ اقتصادی دچار تغییر و تحول و از رکود خارج شود. آنان تاکید داشتند پرداختن ظاهری صرف به این نامگذاری‌ها مثل برگزاری همایش‌های میلیونی نه تنها تاثیری ندارد بلکه باعث دور شدن از اهداف تعیین شده می‌شود. بهر حال امروز که دقیقاً یک سال از آن سخن‌ها و موعظه‌ها می‌گذرد وضع کشور آنچنان روشن و واضح است که نیازی به تشریح آن نیست. ما در طول سال ۱۳۹۰ نه تنها توفیقات بزرگی در عرصه اقتصاد نداشتیم بلکه با بروز برخی حوادث – که به دلیل نبود نظارت دقیق بود- کام مردم را حسابی تلخ کردیم. مصداق بارز آن فساد بزرگ ۳ هزار میلیارد تومانی است که حاصل کم کاری و سوء مدیریت برخی مدیران دولتی بود. در واقع اگر مجلس در راس بود نه انتهای امور و نظارت آن محترم شمرده می‌شد، شاید می‌توانستیم حداقل از یک آبروریزی بزرگ در اقتصاد کشور جلوگیری کنیم. به هر صورت در این حادثه عیار کار بسیاری از مدعیان عدالت مشخص شد.

-۲ اکنون پس از گذشت سال «جهاد اقتصادی» به سال «تولید ملی» رسیده‌ایم، حال سوال این جاست؛ آیا قرار است مثل سال گذشته یکدیگر را موعظه کنیم و در نهایت هم آب از آب تکان نخورد؟ به نظر این قلم یکی از ملزومات مهم تحقق شعار امسال، بررسی گذشته به جای تکرار اظهارات کلیشه‌ای و بی‌حاصل است. به عبارت دیگر باید دید چه مدیرانی قرار است باعث «تولید ملی» شوند و این افراد در سال‌های گذشته چه کارنامه‌ای در این راستا داشته‌اند؟ آیا این مسئولا‌ن در سال گذشته باعث شکوفایی اقتصاد کشور شده‌اند یا رکود آن؟ آیا در کارنامه این افراد نقطه روشنی در زمینه اقتصادی وجود دارد؟ وضعیت کنونی کارخانجات تولیدی که حاصل عملکرد این مدیران بوده چگونه است؟ تولید ملی ارتباط تنگاتنگی با اشتغال دارد؛ آیا شعارها در مورد حل معضل بیکاری به ثمر رسیده است؟ نوسانات ارز سم مهلکی برای تولیدگران کشور است؛ مدیران اقتصادی کشور چقدر توانسته‌اند بازار را به ثبات برسانند؟ سرمایه‌گذار برای سرمایه‌گذاری به اقتصاد سالم بدون رانت‌های خاص دولتی نیاز دارد، آیا در سال گذشته این امر مهیا بود و مدیران دولتی توانسته‌اند مانع فسادهای مالی شوند؟ در این امر تنها مسئولا‌ن اجرایی دخیل نیستند؛ برای یک بدن سالم باید همه اعضای آن بدن در سلا‌مت باشند؛ پس کارنامه مسئولا‌ن دیگر حوزه‌ها و قوا هم باید بررسی شود. مثلا‌ً باید مشخص شود مجلس و نمایندگان آن به چه میزان در انجام وظایف خود جدی هستند؟ آیا نظارت آنان نمایشی و صوری است یا کاربردی و موثر؟ اگر مدیران اجرایی در راه ناکجا آباد افتادند این مجلس توان اصلا‌ح دارد یا مطیع بی‌چون و چرای قدرتمندان خارج از بهارستان است؟ فی المثل اگر مشخص شود وزیری در فسادی مالی – که به تولید کشور ضربه زده – به دلیل کم کاری موثر بوده آیا مجلس کوتاه خواهد آمد یا در برابر آن می‌ایستد؟ همچنین آیا قوه قهریه برخورد مناسب با مفسدان داشته و توان واستقلا‌ل لا‌زم را برای رساندن حق به حقدار دارد؟

۳- مع الوصف به نظر می‌رسد برای سال «تولید ملی» ابتدا باید مسئولا‌ن به جای نظر پراکنی، به عملکرد خود بنگرند و در آن تجدید نظر کنند. همچنین ناظران مجریان نیز باید در نظارت استوار باشند و تنها به موعظه نپردازند. برای «تولید ملی» نیاز به نظارت ملی است و یک مجلس موثر و مستقل می‌تواند این امر را مهیا سازد. اما مسئولا‌ن قضا هم وظیفه خطیری پس از نظارت مجریان بر عهده دارند. عملکرد مثبت آنان، تکمیل کننده نظارت صحیح ناظران است. اگر قوه قهریه مناسب عمل نکند نظارت، باز دارندگی لا‌زم را ندارد و این سیکل معیوب می‌ماند. بنابراین برای تحقق و رسیدن به «تولید ملی» باید ابتدا بررسی شود چه مسئولا‌نی قرار است این مهم را به سر انجام برسانند.