یک سال گذشت، اقتصاد مقاومتى به کجا رسید؟

 

اگر ما به طور مبنایى و از بن دندان معتقد به این باشیم که مى توانیم و مطابق این اعتقاد عمل و مجاهدت نیز بکنیم، مسلماً سخت ترین کارها شدنى و بلندترین قله ها فتح کردنى است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم،  شعار مهم ما مى توانیم و اعتماد به نیروهاى توانمند داخلى ازجمله شعارهاى معجزه گر نظام اسلامى در طول بیش از سه دهه گذشته بوده است. در طول سالهاى پس از انقلاب، دشمنان ملت ایران تلاش کرده اند که ایران اسلامى نتواند در مسأله اقتصاد به یک الگوى موفق و یک کشور تأثیرگذار در منطقه تبدیل شود و بر اقتصاد جهانى اثر بگذارد. از سوى دیگر معضل اصلى اقتصاد ایران، نفتى و دولتى بودن اقتصاد بوده است که براى رفع هر دوى این مشکلات باید اولا با تکیه بر شعار ما مى توانیم و با تدبیر و امید به نیروهاى داخلى توجه کنیم و بر توان داخلى کشور متمرکز شویم و ثانیا با توجه به راهکارهایى غیر نفتى به اداره اقتصادى کشور بپردازیم که یکى از اصلى ترین راهکارهاى غیر نفتى براى اداره کشور، مسأله مالیات و جدى و عادلانه گرفتن آن است. رهبر معظم انقلاب اسلامى در دیدارهاى چند روز گذشته خود با مهندسین کشور و در جمع مردم تبریز بر همین مسأله مهم تأکید کردند و خاطر نشان ساختند که راه حل مشکلات کشور در عرصه اقتصاد، عمل به شعار اقتصاد مقاومتى است چراکه از تکرار زبانى چیزى حاصل نمى شود و براى عمل به این شعار نیز باید دو معضل اصلى اقتصاد کشور یعنى دولتى و نفتى بودن اقتصاد حل شود. لازمه چنین کارى آن است که با تکیه بر توان و دانش و نیروى داخلى و با کوشش مجاهدت آمیز به سمتى حرکت کنیم که اقتصاد کشور تابع سیاست هاى دلبخواهانه غرب نباشد. *

      تحریم، حربه دشمن براى متوقف کردن انقلاب اسلامى

مسأله تحریم و تلاش دشمن براى متوقف کردن انقلاب اسلامى ایران و جلوگیرى از تحقق اهداف این انقلاب، مسأله جدیدى نیست. هدف اصلى دشمنان از تحریم آن است که ملت ایران را از تداوم مسیرى که انتخاب کرده و سعادت و بهروزى خود را در آن دیده اند، بازدارند. «دشمن حدّاکثر استفاده را از حربه ى تحریم دارد مى کند؛ هدفشان هم این است که ملّت ایران را تحقیر کنند؛ هدفشان این است که این حرکت عظیمى را که فقط روى دوش ملّت ایران مى توانست انجام بگیرد، متوقّف کنند. حرکت انقلاب اسلامى، حرکت نظام اسلامى، حرکت به سمت تمدّن نوین اسلامى را مى خواهند متوقّف کنند؛ چون مى دانند این حرکت درست نقطه ى مقابل منافع سرمایه دارهاى صهیونیست و کمپانى دارهاى ظالم و خون خوار دنیا است. این را مى فهمند و مى بینند که این حرکت چطور در دنیا دارد توسعه پیدا مى کند و ملّتها را متوجّه خودش مى کند؛ مى خواهند جلوى این را بگیرند. این تحریمها و این تهدیدها و این شرط و شروط کردن ها به خاطر این است.»

مسأله تحریم ارتباط اصلى و وثیق با انرژى هسته اى و دانش هسته اى ملت ایران ندارد. هدف اصلى از تحریم ها شکست اقتصاد ایران است. «بنده عقیده ام این است که اگر حتّى در مسأله ى هسته اى هم همان جور که آن ها دیکته مى کنند ما پیش برویم و قبول کنیم دیکته ى آن ها را، باز هم حرکت مخرّب آن ها و تحریمهاى آن ها برداشته نخواهد شد؛ انواع و اقسام مشکلات را باز هم درست مى کنند؛ چون با اصل انقلاب مخالفند. البتّه بنده معتقدم ظرفیّت جوانان ما، ظرفیّت بسیار بالایى است. همین دو روز قبل از این، دانشجویان بسیجى به بنده پیغام دادند و گِله کردند که چرا شما در پیشرفت هدفهاى انقلاب اسلامى از ما دانشجوها استفاده نمى کنید؛ حرف مهمّى است. دانشجوى مشغول تحصیل توقّع دارد و به بنده پیغام مى دهد که چرا از وجود ماها در مسائل مهمّ انقلاب در منطقه – چه مسائل نظامى و امنیّتى، چه مسائل گوناگون دیگر – استفاده نمى کنید؛ روحیّه ى جوانهاى ما این است. روحیّه ى ملّت ایران را شما در بیست ودوّم بهمن دیدید. حالا از آن طرف دولت زورگوى قلدر آمریکا که با همه ى شکستهایى که در منطقه خورده اند از زورگویى دست برنمی دارند، از این طرف هم دنباله روهاى اروپایى اش باز تحریم جدید اعمال مى کنند.»

      دو اشکال اصلى اقتصاد کشور

اما تحریم به خودى خود نمى تواند اقتصاد کشور را فلج کند و یا ایران اسلامى را از تداوم مسیر خود بازدارد. مشکلاتى در داخل اقتصاد کشور هست که باعث مى شود تحریم ها اثر مخرب بگذارد. این اشکالات به نحوى است که حتى اگر تحریم نبود هم اقتصاد ایران براى رشد و شکوفایى خود نیازمند برطرف کردن آن ها بود. اما در شرایط تحریم مسلما نیاز به برطرف کردن این اشکالات بیشتر جلوه مى کند. رهبر معظم انقلاب اسلامى در بیان این دو اشکال بزرگ خاطر نشان کردند: «دو اشکال بزرگ در اقتصاد ما وجود داشته است: یکى این که اقتصاد ما نفتى بود؛ یکى این که اقتصاد ما دولتى بود؛ این دو اشکال بزرگ. اقتصاد ما نفتى است یعنى چه؟ یعنى ما نفت را که سرمایه ى ماندگار ما است و امکان ارزش افزوده ى چندین برابرى در آن وجود دارد، از زیر زمین بکشیم بیرون، خام خام بفروشیم به دنیا، پولش را بگیریم و صرف امور جارى کشور بکنیم؛ خسارت از این بالاتر نمى شود. اقتصاد نفتى این جورى است…؛ این جزو میراثهاى شوم رژیم طاغوت و رژیم گذشته است. یک راه پول درآوردنِ آسانى هم هست و بعضى از مسؤولین در طول زمانهاى مختلف هم ترجیح دادند که از این پولِ آسان استفاده کنند. این یک اشکال. اشکال دوّم؛ گفتیم اقتصاد دولتى است. این جزو مسائلى است که اوّل انقلاب – که این هم کار خود ما بود، دیگران به ما تحمیل نکردند – خود ما بر اثر نگاه هایى که آن روز وجود داشت، اقتصاد را سپردیم دست دولت؛ حالا هرچه تلاش مى شود که اقتصاد منتقل بشود به مردم و داده بشود دست مردم، با برنامه ریزیِ درست که خلاف عدالت هم کاری انجام نگیرد، کار درست پیش نمى رود؛ سخت است. ما سیاستهای اصل ۴۴ را ابلاغ کردیم که معنای آن همین بود که ما اقتصاد را از حالت دولتی بودن خارج کنیم.»

      یک سال گذشت، اقتصاد مقاومتى به کجا رسید؟

راه حل مقابله با این دو اشکال یعنى همان اقتصاد مقاومتى؛ اقتصادى که درون زا و برون گرا باشد و در مسائل اصلى خود به گونه اى قوت درونى یافته باشد که از تلاش هاى خارجى متزلزل نشود، نسخه اى است که رهبر معظم انقلاب مدتها بر آن تأکید کردند و در سال گذشته نیز سیاست هاى کلى مرتبط با آن را ابلاغ کردند. «امروز بیست ونهم بهمن است. سال گذشته بیست ونهم بهمن، سیاستهاى اقتصاد مقاومتى را به دستگاه هاى مختلف ابلاغ کردیم؛ امروز یک سال گذشته. اقتصاد مقاومتى براى کشور ضرورى است؛ تحریم باشد هم لازم است، تحریم نباشد هم لازم است. آن روزى که تحریمى هم در این کشور وجود نداشته باشد، اقتصاد مقاومتى براى این کشور ضرورى است، لازم است. اقتصاد مقاومتى یعنى ما بناى اقتصادى کشور را جورى تنظیم کنیم و ترتیب بدهیم که تکانه هاى جهانى در آن اثر نگذارد.» اکنون با گذشت بیش از یک سال مسؤولان کشور در عرصه هاى مختلف باید گزارش کار بدهند که حقیقتا چقدر در این زمینه تلاش کردند و تلاش هاى آن ها چه آثار و نتایجى به دنبال داشته است؟

      ما مى توانیم، مبناى اقتصاد مقاومتى است

یکى از مبانى اصلى فکرى و اعتقادى اقتصاد مقاومتى این است که حقیقتا بدانیم و بپذیریم که مى توانیم و بر اساس این اعتقاد عمل کنیم. اگر ما به طور مبنایى و از بن دندان معتقد به این باشیم که مى توانیم و مطابق این اعتقاد عمل و مجاهدت نیز بکنیم، مسلماً سخت ترین کارها شدنى و بلندترین قله ها فتح کردنى است. به همین جهت رهبر معظم انقلاب به مهندسین کشور و به همگان توصیه کردند که «کارى که شما باید بکنید این است که اوّلاً این مسأله ى «ما مى توانیم» – که خوشبختانه یک شعار مقبولى در نزد همه ى انسانهاى منصف در این کشور است – را به مردم نشان بدهید؛ همین طورى که در نوشته ى ایشان هم ذکر شده. در بخشهاى مختلف تلاش کنید که کارهاى نکرده انجام بگیرد. حالا مثلاً فرض بفرمایید در صادرات خدمات مهندسى ما بیشتر کارهاى عمرانى را مشاهده مى کنیم؛ شما کارى کنید که محصولات مهندسى کشور در مبادلات کشور حضور داشته باشند؛ یعنى واقعاً بتوانیم ما محصول کارهاى مهندسین خودمان در کارخانجات و در قطعه سازى و در بخشهاى گوناگونِ وسیع مهندسى را در بازار مبادلات بین المللى جهانى عرضه کنیم؛ این کار مهمّى است که این هم از عهده ى شماها بر مى آید؛ یعنى شماها در این زمینه الان مسؤولیّت دارید، داخل دولت یا مجلس هستید و مى توانید تصمیم بگیرید.»

      اتکاى به نفت باید قطع شود

اگر قرار است ما از حالت بیمارگونه اقتصاد کنونى خارج شویم که چنین قرارى هست، لازم است که به طور جدى در برابر اقتصاد نفتى بایستیم و اتکاى به نفت قطع شود. براى قطع اتکاى به نفت نیز لازم است که کشور منبع درآمدى جدى، عادلانه و سالمى داشته باشد که یکى از این منابع درآمدى، مالیات صحیح و عادلانه است. از این جهت است که رهبر معظم انقلاب اسلامى در میان راهکارهاى متعددى که در این باره ذکر کردند، بر مسأله مالیات و اصلاح وضع غیرعادلانه و ناصحیح مالیاتى کشور تأکید نمودند و خاطرنشان ساختند: «یک مسأله ى اساسى در مورد اقتصاد کشور این است که باید اتّکاء بودجه ى کشور به نفت قطع بشود؛ باید به اینجا برسیم. البتّه این حرفهایى که من امروز به شما عرض مى کنم و مکرّر گفته ایم، در مقام حرف آسان است، در مقام عمل کارهاى مشکلى است. خود من دستم سالها در اجرا بوده است؛ بنده مى دانم اجرا کار سختى است امّا معتقدم این کار سخت را مى توان انجام داد. اجرا کردن سخت تر از حرف زدن است؛ امّا همین کار سخت را با همّت، با اعتماد به این مردم، با اعتماد به این جوانها، با اعتماد به سرمایه هاى داخلى کشور، با اعتماد به خداى متعال که وعده ى نصرت داده است، مى شود انجام داد. یکى از کارها – که مهم ترین کار همین است – (این است که) باید تکیه ى بودجه به تولید داخلى باشد، یعنى به درآمدى که مردم تولید مى کنند و مالیات مى دهند.
دو کلمه مى خواهم راجع به مالیات عرض بکنم:

      مالیات یک فریضه است

عزیزان من! مالیات یک فریضه است. ما امروز از ضعفا مالیات مى گیریم – از کارمند مالیات مى گیریم، از کارگر مالیات مى گیریم، از کاسب جزء مالیات مى گیریم – امّا از فلان کلانْ سرمایه دار، فلان درآمددارِ بى حساب وکتاب مالیات نمى گیریم؛ فرار مالیاتى دارند؛ این ها جرم است؛ فرار مالیاتى جرم است. آن که از دادن مالیات به دولت خوددارى مى کند و مالیاتى که باید به دولت بدهد – که آن درآمدى که حاصل شده و در اختیار او است، به برکت فضایى است که دولت به وجود آورده است و کارى است که دولت دارد مى کند، پس باید مالیات را بدهد – نمى دهد، در حقیقت کشور را وابسته مى کند به پول مفت نفت و وقتى کشور به پول نفت وابسته شد، همین مشکلات پیش مى آید.»

امید است که در روزهایى که به پایان سال ۹۳ نزدیک مى شویم، شاهد آن باشیم که مسؤولان مختلف کشور ضمن ارائه گزارش اقدامات خود در باب اقتصاد مقاومتى با حرکتى جدى تر و جدیتى بیشتر نشان دهند که حقیقتا به دنبال تحقق اهداف اقتصاد مقاومتى هستند.

تحقق شعار اقتصاد مقاومتى با حرف ممکن نیست. اقتصاد مقاومتى نیازمند عمل است و این عمل وقتى ممکن است که مردم و مسؤولان با هم هماهنگ و در نظمى صحیح عمل کنند. به میدان آوردن مردم و توجه به نقش آن ها در اقتصاد مقاومتى اصلى انکارناپذیر و غیر قابل نادیده گرفتن است. از سوى دیگر باید توجه کرد که براى تحقق شعار اقتصاد مقاومتى مثلثى استراتژیک وجود دارد. سیاست گذاران، تولیدکنندگان و مصرف کنندگان را باید سه ضلع یک همکارى هوشمندانه براى تحقق شعار اقتصاد مقاومتى دانست. سیاست گذاران باید بکوشند که در تصمیات و اقداماتى که انجام مى دهند تولید داخل آسیب نبیند. ورود بى رویه کالاى خارجى، سیاست نسنجیده در تولید، قاچاق کالا به کشور، سیاست هاى نادرست گمرکى و… مى تواند آسیبى جبران ناپذیر به اقتصاد کشور وارد کند. از سوى دیگر تولیدکننده باید مورد حمایت و نظارت قرار گیرد. حمایت براى  آن که تولید را پیش ببرد و نظارت براى آن که کیفیت را به نحو معقولى بالا ببرد تا مصرف کننده میل به خرید کالاى داخلى پیدا کند. از سوى دیگر مصرف کننده باید بداند که مصرف کالاى خارجى یعنى صدمه به خود و خانواده و دوستان خود. مصرف کننده باید با عرقى جدى و با سخت گیرى اى مثال زدنى تلاش کند که تا حد ممکن کالاى داخلى مصرف کند و از کالاهاى خارجى بپرهیزد. *

      به عمل کار برآید

بیش از یک سال است که با ابلاغ سیاست هاى کلى اقتصاد مقاومتى، کشور باید عملا در راستاى تحقق این سیاست ها حرکت کرده باشد. تحقق شعار اقتصاد مقاومتى با حرف ممکن نیست. اقتصاد مقاومتى نیازمند عمل است و این عمل وقتى ممکن است که مردم و مسؤولان با هم هماهنگ و در نظمى صحیح عمل کنند. به تعبیر رهبر معظم انقلاب: «مسأله ى اقتصاد مقاومتى هم که اشاره کردید، خب، از وقتى که این عنوان مطرح شده، شاید هزار مرتبه از طرف مسؤولین – با کم و زیادش – تأیید شده؛ مسؤولین مختلف، فعّالان اقتصادى، حتّى فعّالان سیاسى، مسؤولین دولتى، مجلس، غیره، مکرّر گفته اند اقتصاد مقاومتى، اقتصاد مقاومتى؛ خب، خوب است؛ لکن با اسم و با تکرار زبانى هیچ اتّفاقى نمى افتد؛ هیچ اتّفاقى نمى افتد. با بردن اسم دارو و تکرار اسم دارو هیچ بیمارى خوب نمى شود؛ دارو را باید مصرف کرد. شما در مجلس، در دولت نگاه کنید ببینید که واقعاً براى اقتصاد مقاومتى به همان مفهوم حقیقىِ خودش چه کارهایى انجام گرفته و چه کارهایى باید انجام بگیرد. این را به نظر من به طور جدّى دنبال بکنید.»

      باید مردم را به میدان آورد

سیاست هاى اقتصاد مقاومتى در حقیقت براى حل دو معضل اصلى اقتصاد کشور یعنى دولتى بودن و نفتى بودن اقتصاد مطرح شده است. براى مقابله با دولتى بودن اقتصاد لازم است که مردم را به میدان آورد. سپردن کارها به  دست مردم البته از اصلى ترین شگردهاى موفق نظام اسلامى در طول سالهاى گذشته نیز بوده است. به تعبیر رهبر معظم انقلاب: «کار دست مردم، صحنه دست مردم، ابتکار عمل دست مردم؛ این هنر امام بود؛ این هنر امام بزرگوار بود؛ صحنه را داد دست صاحبان کار؛ چون کشور صاحب دارد. در دوران طاغوت مى گفتند کشور صاحب دارد؛ صاحب کشور کیست؟ شاه؛ درحالى که او یک انگل و سربار و زیادى در کشور بود، نه صاحب کشور؛ صاحب کشور مردمند؛ بله، کشور صاحب دارد؛ صاحب کشور کیست؟ مردم. کار وقتى دست خود مردم سپرده شد – که صاحبان کشورند، صاحبان آینده اند – آن وقت کارها به سامان خواهد رسید. تدبیر مسؤولان در هر برهه اى از زمان در دوران جمهورى اسلامى، باید این باشد؛ کارها با تدبیر، با برنامه ریزى، با ملاحظه ى همه ى ظرایف و دقایق در اختیار مردم گذاشته بشود؛ آن وقت کارها پیش خواهد رفت. ما هم از اوّل انقلاب تا امروز هر وقتى هر کارى را محوّل به مردم کردیم، آن کار پیش رفته است؛ هر کارى را انحصارى در اختیار مسؤولان و رؤسا و مانند این ها قرار دادیم، کار متوقّف مانده است. نمى گوییم حالا همیشه هم متوقّف مانده امّا غالباً یا متوقّف یا کُند شده اگر متوقّف نمانده است، کُند پیش رفته است. امّا کار دست مردم که افتاد، مردم کار را خوب پیش مى برند. این مخصوص ما هم نیست؛ این را هم عرض بکنم که این مخصوص ما ایرانى ها نیست. در هر نقطه اى اگر کار دست مردم قرار گرفت و مردم داراى هدف بودند – نه آدمهاى بى هدف، آدمهاى سرگردان در امور زندگى، گرفتار امور روزمرّه ى شخصى، آن ها نه – هرجور کارى، سخت ترین کارها، کارهاى  نظامى، کارهاى امنیّتى، دست مردم وقتى افتاد، صحنه وقتى در اختیار مردم قرار گرفت، پیش خواهد رفت. شما الان نگاه کنید، در ظرف کمتر از ده سال مقاومت لبنان بر ارتش جرّار صهیونیستى چند بار فائق آمد؛ (اوّل) مقاومت لبنان، بعد مقاومت فلسطین… مردم این جورند؛ هرجا صحنه به مردم سپرده شد، انگیزه هاى مردمى، نیروهاى متنوّع و متکثّر مردمى، کارها را پیش خواهد برد. یکى از نشانه هاى آن همین بیست و دوّم بهمن است.»

      سه ضلع به هم پیوسته

به میدان آوردن مردم و توجه به نقش آن ها در اقتصاد مقاومتى اصلى انکارناپذیر و غیر قابل نادیده گرفتن است. از سوى دیگر باید توجه کرد که براى تحقق شعار اقتصاد مقاومتى، مثلثى استراتژیک وجود دارد. سیاست گذاران، تولیدکنندگان و مصرف کنندگان را باید سه ضلع یک همکارى هوشمندانه براى تحقق شعار اقتصاد مقاومتى دانست.

      سیاست هاى واردات کالا تصحیح شود

سیاست گذاران باید بکوشند که در تصمیات و اقداماتى که انجام مى دهند، تولید داخل آسیب نبیند. ورود بى رویه کالاى خارجى، سیاست نسنجیده در تولید، قاچاق کالا به کشور، سیاست هاى نادرست گمرکى و… مى تواند آسیبى جبران ناپذیر به اقتصاد کشور وارد کند. به تعبیر رهبر معظم انقلاب: «سعى کنید که این فشار واردات بر کشور را کم کنید؛ این یک مسأله ى واقعاً مهمّى است. امروز فشار واردات، کشور را دارد از پا درمى آورد؛ بهانه هاى مختلفى هم وجود دارد. مثلاً مسأله ى قاچاق؛ رقمهایى که این روزها مى گویند، رقمهاى عجیب وغریبِ گیج کننده ى بیست و چند میلیارد قاچاق (است!) واقعاً سر انسان گیج مى رود. خب، حالا آن وقت به بهانه ى این که قاچاق نشود، پس ما راه را باز کنیم که از طریق قاچاق نیاید، از طریق گمرکات بیاید که ما بتوانیم سودى هم ببریم؛ این به نظر من منطق قوى اى نیست؛ کارى کنید که محصولات کشور مقهور واردات نشود. این محصولات همان محصولاتى است که در این بخشهاى مختلف به وسیله ى جوانهاى با استعداد ما، مردان مؤمن ما، تواناى ما، بعضاً نابغه ى ما دارد به وجود مى آید و تولید مى شود. این یک نکته است که به نظر من بسیار مهم است… بگردید دنبال خلأها، ببینید کجا ما خلأ داریم. خب، ما در زمینه ى ساخت قطعه، مثلاً فرض کنید که ساخت ماشین آلات خوب است، پیشرفت کرده ایم، در زمینه هاى گوناگونى ابتکارهایى را ما مشاهده مى کنیم. مهندسى در طرّاحى، مهندسى در ساخت کارخانجات، آن کارهایى است که ما بایستى این ها را جدّى بگیریم و دنبال بکنیم. اگر چنان چه شما توانستید این سنّت طرّاحى و ابتکار در طرّاحى هاى نیازهاى گوناگون را جا بیندازید، آن وقت همان سنّت حسنه اى است که تا هر وقتى که این در کشور وجود دارد، خداى متعال به شما ثواب خواهد داد. کارهایى را که خلأ کشور است، نیاز کشور است، این ها را دنبال بکنید. به هرحال امیدواریم که خداوند به شماها توفیق بدهد، کمکتان کند، بتوانید کارها را انجام بدهید.»

      مصرف کالاهاى داخلى

از سوى دیگر تولیدکننده باید مورد حمایت و نظارت قرار گیرد. حمایت براى آن که تولید را پیش ببرد و نظارت براى آن که کیفیت را به نحو معقولى بالا ببرد تا مصرف کننده میل به خرید کالاى داخلى پیدا کند.

از سوى دیگر مصرف کننده باید بداند که مصرف کالاى خارجى یعنى صدمه به خود و خانواده و دوستان خود. مصرف کننده باید با عرقى جدى و با سخت گیرى اى مثال زدنى تلاش کند که تا حد ممکن کالاى داخلى مصرف کند و از کالاهاى خارجى بپرهیزد. به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامى: «یک نکته ى دیگرى که این بیشتر به مردم مربوط مى شود، مصرف محصولات داخلى است که من بارها در سخنرانى هاى اوّل سال و غیر آن تکرار کردم، الان هم به شما عرض مى کنم: محصولات داخلى را مردم مصرف کنند؛ نروند دنبال این نشانه ها. حالا مُد شده است بگویند «بِرَند» است، بِرَند فلان؛ بِرَند چیست! بروید سراغ مصرف تولیدات داخلى. آن چیزهایى که مشابه داخلى دارد، متعصّبانه و با تعصّبِ تمام، ملّت ایران، خارجیِ آن را مصرف نکنند. این را من فقط برای یک عدّه ی خاص نمى گویم؛ خب بله، وقتی ما مى گوییم، یک عدّه متدیّنین فوراً گوش مى کنند حرف را، پیغام هم مى دهند فلان چیز را که خارجى است بخریم؟ فلان چیز را نخریم؟ من فقط براى متدیّنین و افرادى که براى حرف ما حجّیّت شرعى قائلند، این را نمى گویم؛ من این حرف را براى هرکسى مى گویم که به ایران علاقه مند است، به آینده ى کشور علاقه مند است، به فکر بچّه هاى خودش است که بنا است فردا در این کشور زندگى کنند. شما مصنوعات خارجى را که مصرف مى کنید، در واقع کمک مى کنید به این که حجم آن بنگاه خارجى، آن کارگر خارجى، آن سرمایه دار خارجى، مدام بیشتر بشود و تولید داخلى ضربه بخورد، شکست بخورد. این را به همه ى مردم، به خصوص آن کسانى که مصارف زیادى دارند می گویم، دولتى ها هم همین جور؛ دولتى ها هم در مصارف دولتى، در اشیاء مصرفى اى که در ساختمانها، در چیزهاى گوناگون مصرف مى کنند، حتماً ملاحظه کنند تولید داخلى را.»

اگر این سه ضلع به خوبى با هم هماهنگ شود که ان شاء الله چنین خواهد شد، آنگاه به زودى شاهد رسیدن میوه هاى شیرین اقتصاد مقاومتى و حاصل خوشایند تلاش مردم خواهیم بود.