مصاحبه با آقای فیضی مدیر عامل فرش Feizy آمریکا

مصاحبه با آقای John Feizy- مدیر عامل شرکت فرش Feizy Rugs آمریکا و Covteks ترکیه

بهنام قاسمی – مجله نساجی کهن

 مجله نساجی کهن:: همانطور که می دانید تجارت فرش به عنوان یک کالای هنری دارای ابعاد و زوایای بسیار گسترده ای است. متاسفانه در کشور ما بر رخساره صنعت فرش و به ویژه فرش دستباف گرد غلیظی از رخوت و کهنگی نشسته و یکی از مهمترین علل عدم موفقیت فرش ایرانی در جهان همین امر است. در زیر با یکی از تاجران فرش ایرانی به گفتگو نشسته ایم که بیش از ۴۰ سال در عرصه تجارت فرش فعالیت می نماید و توانسته با توجه به درک نیاز بازار و البته تجارت به سبک قرن بیست و یک بازارهای خوبی را تصاحب کند.

جناب آقای فیضی لطفاً درباره نحوه ورودتان به تجارت فرش توضیحاتی را بفرمائید. در حال حاضر وضعیت بازار فرش ایرانی در خارج از کشور چگونه است؟

من از حدود ۴۰ سال پیش کار فرش را با یک مغازه کوچک در دالاس تگزاس با فروش فرش های ایرانی شروع کردم. ۲۰ سال بعد به مجموعه خود فروش فرش های چینی، هندی و پاکستانی را هم اضافه کردم. با در نظر گرفتن بازار آمریکا و توجه به مساله Supplying Demand و نیاز مشتری، ایده تولید فرش با طرح های خاص و اندازه های مختلف را برای عرضه به فرش فروشی ها و مردم آمریکا آغاز کردم.

توانستیم در مدت کوتاهی کارهای خود را کاتالوگ کنیم و با تولید آن به میزان کافی و نگهداری در انبارهای خود در آمریکا مشتریان و فرش فروشان با گرفتن یک نمونه از فرش می توانستند به اندازه های دیگر فرش دسترسی داشته باشند. خیلی راحت در آن زمان مشتریان از طریق تلفن سفارش سایز های مختلف از نمونه هایی که در اختیار داشتند را ارسال می کردند و ما توانستیم به خوبی به این نیاز بازار پاسخ و بازار فروش خود را گسترش دهیم و به راحتی برای آن ها از انبارهای خود فرش ها را ارسال می کردیم.

در حال حاضر همه کارهای ما کامپیوتری شده است و مشتریان و خریداران به راحتی با ورود به سایت ما می توانند موجودی انبار را چک کنند و به صورت آنلاین در صورت موجود بودن فرش سفارش خرید ارسال کنند تا پس از چک شده اعتبار آنها محموله ارسال شود.

در وب سایت ما همه نمایندگان و فروشندگان و حتی مصرف کننده نهایی به دارایی های ما دسترسی دارند. در حال حاضر مرکز اصلی ما در دالاس است و علاوه بر آن در هامبورگ، نیویورک و لاس وگاس هم دفاتر فروش و انبارهای فرش ما در حال فعالیت هستند.

ورود به صنعت فرش ماشینی

تقریباً حدود ۱۸ سال پیش کارخانه ای را در رومانی خریداری کردم که فقط فرش های ماشینی پشمی تولید می کرد. همزمان فرش های ماشینی خود را از شرکتی در ترکیه نیز تامین می کردیم بعد از مدتی شرکت ترک به جهت مشکلات مالی و ورشکستگی تصمیم به فروش کارخانه گرفت که این کارخانه را در شهر قازیان تپ COVTEKS خریداری کردم. از آن موقع تا به حال کار فرش ماشینی را در ترکیه ادامه می دهیم. کارخانه رومانی را هم به دلیل بالا بودن دستمزد کارگر و عدم دسترسی کافی و سریع به مواد اولیه و تجیزات متوقف کردیم.

آیا به سرمایه گذاری در ایران هم فکر می کنید؟

در حال حاضر خیر. در ایران محدودیت ها و مشکلات تولیدی و غیر تولیدی بسیار زیاد است. اما ترکیه محل بسیار مناسبی برای تجارت آزاد به ویژه فرش ماشینی است. چرا که دسترسی بسیار ساده به بهترین مواد اولیه نیز وجود دارد. از نظر تامین قطعات یدکی بسیار راحت هستیم و از انبار قطعات یدکی شرکت های تولیدکننده ماشین آلات فرش در آنجا به راحتی کمبودهای خود را تامین می کنیم.

در ترکیه به همه این دلایل کار مفید و زمان مفید کار ماشین بسیار بالاتر است، در حالی که در ایران اصلاٌ این امکان وجود ندارد و زمان توقف ماشین به دلایل مختلف و عدم دسترسی به قطعات یدکی و … بیشتر است. ماشینی که نزدیک ۵/۱ میلیون یورو قیمت دارد نباید زمان توقف زیادی داشته باشد و ما طوری برنامه ریزی می کنیم که ماشین در روز ۲۴ ساعت کار کند. همانطور که اشاره کردید شناخت صحیح از نیاز بازار فقط در طرح و رنگ خلاصه نمی شود بلکه سایز و ابعاد فرش نیز مورد توجه است.

چگونه باید تولید و تجارت فرش در ایران را به روز و کارامد کرد و از تجارت به سبک پدران و پدربزرگان فاصله گرفت؟

ببیند تولید فرش در ایران یک تجارت کوچک روستایی و خانوادگی، اما در گستره همه ایران است و هیچ نوع قانونی از هر نظر ندارد. به همین جهت به آن نگاه علمی نشده است و تاجران اغلب به شکل های خیلی سنتی و کهنه تجارت می کنند.

همان طور که اشاره شد توجه به سایزبندی، تیراژ، رنگ و … خیلی اهمیت دارد. مثلاً اگر تولیدکننده به رنگ خوب و طرح مورد نیاز بازار توجه کند حداقل می تواند ۳۰ درصد فرش خود را گران تر بفروشد. چرا که فرش به عنوان یک کالای هنری خرید و فروش می شود و ارزش هنر با توجه به سلیقه و ذوق هنرمند بالا و بالاتر می رود.

مثلاً یک تابلوی نقاشی که میلیون ها دلار خرید و فروش می شود همان کاغذ، بوم، رنگ و چهارچوبی را دارد که در همه تابلوها مشترک است اما آنچه تفاوت را ایجاد می کند ذهن و خلاقیت نقاش است.

متاسفانه فرش های ایرانی که در خیلی از محل ها می بینیم دارای هارمونی رنگ نیست. هر چقدر هم که فرش ریز بافت، ابریشمی و خصوصیاتی از این دست داشته باشد وقتی رنگ ها هارمونی و زیبایی ندارند نظر مشتری را جلب نمی کنند و خواهان ندارند. یک رنگ نامناسب طرح و فرش را می کشد و از بین می برد. یکی از دایل موفقیت ما در این سال ها توجه به رنگ و سایز بندی کامل فرش است.

متاسفانه تاجران ایرانی توانایی تامین فرش در تیراژ بالا و سایزهای مختلف را ندارند و به همین دلیل مشتریان زیادی را از دست می دهند در صورتی که چینی ها و هندی ها کارهای سری و پر تیراژ را انجام می دهند. البته این در ایران یک فرهنگ شده که تاجر فرش، پدر و پدربزرگش هم فرشباف بوده اند و او با این فرهنگ بزرگ شده که هر چه بافته شود خریدار دارد و بالاخره فروش می رود. به نظر من این رسم تا به امروز  هم ادامه پیدا کرده است.