آیا صنعت پوشاک به دنبال مقصر می گردد؟
بزرگان صنعت موفقیت جهان همگی بر یک اصل تاکید دارند و آن اینکه اگر انسان بخواهد به موفقیت و کامیابی برسد باید همواره عملکرد خود را بررسی و نقد کند و خود را ۱۰۰ درصد مسئول زندگی خود بداند. در واقع هر کسی در هر جایگاهی که قرار دارد خود باید تمام مسئولیت آن را بپذیرد.
مهمترین نتیجه این نظریه فوق العاده این است که سعی نکنید برای توجیه کمبودها و کم کاری های خود دنبال مقصر بگردید و یا به عبارتی با مسئول دانستن زمین و زمان عدم کفایت خود را توجیه کنید.
حال اگر این قانون را از زندگی شخصی هر فرد به تولید و صنعت بسط دهیم متوجه میشویم که در بسیاری از موارد از رجال سیاسی و دولتی گرفته تا اقتصاد دانان و تولید کنندگان به جای نقد اشکالات و ضعف های خود بیشتر راه ساده تر را انتخاب می کنند و انگشت اتهام را به سمت دیگرانی می گیرند که به نظر آنها مقصر اصلی ماجرا هستند و این راهی است برای سرپوش گذاشتن بر عدم عملکرد نادرست خود آنها.
قاچاق مبحثی است که بدون شک یک عامل مهم در تخریب اقتصاد و صنایع کشور به شمار می رود اما اینکه آیا همه مشکلات صنعت پوشاک ایران از دل قاچاق برآمده یا خیر مساله ای است که نیاز به بررسی دقیق، بی طرفانه و به دور از تعصب دارد. باید قبول کرد که دلیل شکل گیری برندهای جدید و بسیار موفق پوشاک داخلی در سال های اخیر دقیقا همین مطلب است که توانسته اند با تمرکز بر روی توانایی های داخلی و مدیریت دقیق و طراحی و توجه به مد روز در مقابل قاچاق و هزاران عامل موجود دیگر ایستاده و به خوبی فعالیت کنند.
آیا اگر صنعت پوشاک کیفیت، نوآوری و طراحی به روز را در دستور کار قرار دهد مشتری ایرانی را جذب نمی کند؟
آیا اگر واقعا صنعت پوشاک ایران توانایی و پتانسیل بالایی دارد نباید بتواند خود به خود باعث کاهش قاچاق شود؟
چرا بسیاری از برندهای ایرانی پوشاک که در سال های اخیر رشد و پیشرفت زیادی کرده اند توانسته اند جلوی قاچاق بایستند و فروش بسیار بالا و مناسبی داشته باشند؟؟
از شما خواننده عزیز تقاضا داریم نظرات خود را در مورد این مطلب در بخش زیر برای ما ارسال کنید
