تجارت جهانی منسوجات و پوشاک در سال ۲۰۱۱

کشور چین بزرگترین صادرکننده منسوجات در سال ۲۰۱۱ با ارزش صادراتی ۹۴ میلیارد دلار بوده است.

بر اساس گزارش دفتر مطالعات آماری و راهبردی انجمن صنایع نساجی ایران به نقل از مرکز تجارت جهانی (WTO)، کشور چین بزرگترین صادرکننده منسوجات در سال ۲۰۱۱ با ارزش صادراتی ۹۴ میلیارد دلار بوده است که در حدود ۳۲.۲ درصد از کل صادرات منسوجات جهان را به خود اختصاص داده است. چین، کشورهای عضو اتحادیه اروپا، هند، ایالات متحده، جمهوری کره، هنگ‌کنگ، چین تایپه، ترکیه، پاکستان، ژاپن، اندونزی، تایلند، ویتنام، مکزیک، و مالزی بزرگترین صادرکنندگان این محصولات در سال ۲۰۱۱ بوده‌اند که مجموعاً با صادرات ۲۶۸ میلیارد دلاری در حدود ۹۱.۳ درصد از کل صادرات منسوجات جهان را تشکیل داده‌اند.

همچنین بر اساس گزارش این مرکز، در سال ۲۰۱۱ کشورهای عضو اتحادیه اروپا بزرگترین واردکنندگان منسوجات در جهان بوده‌اند که در حدود ۸۴ میلیارد دلار و ۲۷ درصد از کل واردات منسوجات جهان را به بازارهای خود جذب نموده‌اند. اتحادیه اروپا، ایالات متحده، چین، هنگ‌کنگ، ژاپن، ویتنام، ترکیه، مکزیک، جمهوری کره، اندونزی، بنگلادش، کانادا، برزیل، فدراسیون روسیه و هند بزرگترین واردکنندگان این محصولات در سال ۲۰۱۱ بوده‌اند که مجموعاً با واردات ۱۹۲ میلیارد دلاری این محصولات، بالغ بر حدود ۶۱.۹ درصد از کل واردات منسوجات جهان را تشکیل داده‌اند.

در رابطه با پوشاک نیز در سال ۲۰۱۱ کشور چین با ارزش صادراتی ۱۵۴ میلیارد دلار، ۳۷.۳ از کل صادرات پوشاک جهان را به خود اختصاص داده و در صدر بزرگترین صادرکنندگان این محصول در جهان قرار گرفت. پس از چین، اتحادیه اروپا، هنگ‌کنگ، بنگلادش، هند، ترکیه، ویتنام، اندونزی، ایالات متحده، مکزیک، مالزی، تایلند، پاکستان، سری‌لانکا و کامبوج بزرگترین صادرکنندگان پوشاک جهان در سال مذکور بوده‌اند.

کشورهای اتحادیه اروپا نیز بزرگترین واردکننده پوشاک در سال ۲۰۱۱ بودند که ۱۸۹ میلیارد دلار از این محصول را به خود جذب کردند. پس از این اتحادیه نیز به ترتیب ایالات متحده، ژاپن، هنگ‌کنگ، کانادا، فدراسیون روسیه، سوئیس، جمهوری کره، استرالیا، چین، ترکیه، امارات متحده عربی، نروژ، عربستان سعودی و مکزیک در جمع بزرگترین واردکنندکان پوشاک جهان قرار دارند.

با نگاهی گذرا به آمار تجارت جهانی منسوجات و پوشاک می‌توان به اهمیت این محصولات و جایگاه آن در اقتصاد کشورها پی برد و شاید بتوان امید داشت که در آینده‌ای نه‌چندان دور مسئولین کشور نیز به جایگاه والای این صنایع اذعان نموده و حمایت مناسب‌تری از فعالان این صنعت به عمل آورند تا شاهد رشد و توسعه مناسب آن و حضور پررنگ‌تر در بازارهای بین‌المللی باشیم.