برنامه تولید و صادرات مشخص رمز موفقیت بنگاه اقتصادی

به سراغ آقاي داوود کاشفي رئيس هيئت مديره شرکت توسعه اوراسيا نويد مجري برگزاري نمايشگاه رفته‌ايم تا در رابطه با نهمين دوره نمايشگاه فرش ماشيني، کفپوش و صنايع وابسته صحبت‌هايشان را بشنويم. همچنين نظر ايشان را در رابطه با نمايشگاه شهر آفتاب و اتفاقاتي که در حوزه نساجي به خصوص فرش ماشيني کشور در حال رخ دادن است را نيز جويا شويم. ايشان بر اين باور هستند که برگزاري نمايشگاه از نظر ما هيچ ايرادي ندارد اما بدين صورت و با اين شرايط بزرگترين آسيب را به توليدکننده خواهد زد. در ادامه خلاصه از این گفت‌وگو را در زیر میتوانید بخوانید. البته این مصاحبه به صورت مفصل در شماره 42 منتشر خواهد شد.

آيا برگزاري نمايشگاهي بدين شکل با اين فاصله زماني اندک از نمايشگاه شهريور ماه و دقيقاً با همان عنوان به صنعت نساجي ضربه نخواهد زد؟

ببينيد ما مخالف رشد کردن سايت شهرآفتاب نيستيم حتي از اين قضيه استقال مي‌کنيم. شهر آفتاب مي‌تواند با سياست‌گذاري‌هاي درست در آينده يک سري رويدادهاي مهم را در خود جاي دهد اما لازم است که تابع يک سري قوانين مشخص، مناسب، شايسته و مطلوب باشد تا بتواند راهبري کند.

ما نبايد فضايي را به وجود بياوريم که باعث سردرگمي توليدکننده گردد.با وضعيتي که پيش آمده برخي از توليدکننده‌گان داخلي نمي‌دانند در کداميک ز دو رويداد حضور پيدا کنند. اين ترديد آسيب زاست. شرکت‌هاي خارجي نيز تماس گرفته و عنوان کرده‌اند که چه تفاوت‌هايي ميان اين دو نمايشگاه است؟ اين سردرگمي در سال‌هاي آينده باعث بي‌اعتمادي خواهد شد. شهرداري به نوعي دارد بد عهدي به صنعت نمايشگاهي کشور مي‌کند. قطعاً دود اين مسئله به چشم توليدکننده خواهد رفت که در شررايط بد اقتصادي فعلي بايد همچين مسئله‌اي را مديريت کند که خب شرايط سختي پديد مي‌آورد.

آيا مسئولين برگزاري نمايشگاه در شهر آفتاب به اين مسئله آگاه نبوده‌اند که به فاصله 24 روز يک نمايشگاه ديگر در مجموعه چمران برگزار مي‌گردد؟ آيا کوتاهي از جانب مسئولين نيز بود؟ آيا کساني مي‌خواهند که شهر آفتاب به هر قيمتي پا بگيرد؟

قطعاً ايراد کار از طرف مسئولين نيز هست اما بهترين پاسخ به اين سوال را مي‌توان از زبان روابط عمومي شهر آفتاب شنيد. مجموعه نمايشگاه بين‌المللي تهران بيش از 50 سال سابقه دارد. اگر قرار هست که دولت تمامي نمايشگاه‌ها را به سايت شهر آفتاب منتقل کند بايد ساز و کار مناسبي در نظر گرفته شود که اين مسائل پيش نيايد. اگر هم نهادي جداگانه کارهايي انجام مي‌دهد بايد جلوي آن گرفته شود. اگر هم قرار هست هر دو سايت برقرار باشند تصميمات واحدي اتخاذ شده و توافقاتي صورت گيرد تا از اين سردرگمي به وجود آمده جلوگيري گردد.. اما چرا امروز شهر آفتاب به صورت مجزا و بدون اطلاع و هماهنگي با واحد‌هاي ديگر اقدام به برگزاري نمايشگاه‌هاي اين چنيني مي‌کند خود جاي سوال دارد. اگر قرار هست با لجبازي و رفتارهاي بچه‌گانه مسائل را پيش ببريم خب اين صنعت‌هاي مربوطه هستند که آسيب خواهند ديد. اگر اين دوستان در شهر آفتاب به فکر مسائل مالي هستند خب مسئله جداس. يک مسئله‌اي شفاف و واضح است آن هم اينکه هم مسئولين مجوز دهنده و هم درخواست کننده به طور شفاف آگاه بودند به اينکه در شهريور ماه نمايشگاه قبلي داير خواهد بود. اين نشان از اين دارد که يا در شهر آفتاب مسائل باري به هر جهت به جلو مي‌رود يا اينکه مسائل ديگري پشت پرده است که خود بايد پاسخگو باشند.

براي اينکه توليدکننده ما در يک رويداد نمايشگاهي موفق بوده و نتايج مطلوب را بگيرد چه کارهايي بايد انجام دهد

سليقه و نياز بازار را به يک تقاضا براي شرکت خود تبديل کند. اين عوامل از نظر علمي در حوزه تجارت مي‌تواند يک قدم به جلو سوق دهد. هر بنگاه اقتصادي براي خود برنامه توليدي و صادراتي مشخصي داشته باشد، بازار خود را بشناسد، بتوانيد جايگاهي براي خود در بازار ايجاد کنيد. بداند در کجاي بازار قرار داريد و براي پيشرفت به کجا بايد برسد. اگر بتواند اين موارد را به نحو احسن تدوين کرده و در جهت رفع آنها قدم بردارد قطعا يک بنگاه اقتصادي موفقي خواهد بود. بنگاه‌هاي اقتصادي در سه عنصر اساسي با هم رقابت مي‌کنند؛ قيمت، خدمات پس از فروش و کيفيت . اگر اين سه عنصر را يک بنگاه اقتصادي همواره مراقبت کند مي‌تواند به رشد و توسعه مناسب برسد.

با توجه به اينکه فرش ماشيني ما مازاد بر مصرف داخل است. براي اينکه بتوانيم در بازار خارجي سهمي داشته باشيم توليدکنندگان بايد چه اقداماتي صورت دهند؟

ماشين آلات توليد محصولات ما غالباً وارداتي و البته کاملا هم به روز هستند. مشکل ما اين است بازار سنجي و بازار گرداني نمي‌کنيم. در بخش بازارگاني و بازاريابي حوزه تجارت نه چرخه فعاليت داريم. اينکه ما در اروپا فرش اکريليک بخواهيم بفروشيم کار نادرستي است چون با استانداردهاي آنجا متفاوت است. ما بايد پيش‌بيني کنيم چه فرشي براي چه نقطه از دنيا بايد توليد کنيم. سپس بايد برگرديم به اينکه نگاه آنها به محصول فروخته شده چيست ميزان مصرفشان به چه شکلي است. لذا ما بايد ببينيم که در بحث مديريتي اين صنعت را به چه سمتي مي‌بريم. در اين مرحله است که سياست گذاري‌ها بايد صورت گيرد. براي مثال در حوزه پوشاک اتحاديه توليد و صادرات نساجي و پوشاک بايستي اعمال مديريت کنند. در حوزه فرش ديگر دوره توليد فرش هزار و چند صد شانه نيست. مخاطب خريد فرش ماشيني قشر متوسط رو به پايين است. توليدکننده بايد فرشي متناسب با اين قشر به بازار عرضه کند. کسي که سرمايه کافي را دارد به سراغ فرش دستباف مي‌رود نه ماشيني.