حائری: ای کاش صنعت خودروسازی هم به استواری صنعت نساجی بود
دبیر انجمن صنایع نساجی ایران اظهار داشت: ای کاش صنعت خودروسازی هم به استواری صنعت نساجی بود
در پی چاپ مطلبی با عنوان «عاقبت نساجی در انتظار صنعت خودروی ایران» به قلم آقای سیدمحمدحسین میرمحمدی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی، در تاریخ ۹۲.۰۸.۱۲ در یکی از روزنامه‌های پر تیراژ اقتصادی کشور، بر خود واجب دانستیم که به نمایندگی از صنایع نساجی و پوشاک کشور موارد ذیل را به استحضار ایشان برسانیم.
۱- مطالب عنوان شده توسط نامبرده در خصوص صنایع خودروسازی کشور بسیار دقیق و مورد تأیید این تشکل می‌باشد که از ان جمله می‌توان به فرازهایی از آن مطلب بشرح ذیل اشاره نمود:
– اعمال تعرفه بالا بر واردات خودروهای با کیفیت و تراز اول دنیا به کشور و ایجاد انحصار در بازار سبب گردید که خودروسازان از منافع سرشار این سیاست‌گذاری غلط به خوبی بهره‌مند شده و تبدیل به سازمان‌هایی عریض و طویل و غیر بهره‌ور شوند.
– شعار اشتغالزایی و تولیدملی که سال‌ها توسط خودروسازان و مسوولان کشور سر داده شده است، خودروسازان را قادر ساخت که در هر زمان با اغوا و جنجال رسانه‌ای سیاست‌های خود را پیش ببرند.
– نگاهی اجمالی به آمار کشته‌شدگان تصادفات، آلودگی هوا، بیماری‌های قلبی و تنفسی که بخش اعظم آن به دلیل خودروهای بی‌کیفیت داخلی است، مهم‌ترین دلیل برای تصحیح شعار حمایت بی‌قید و شرط از صنعتی است که از مزیت رقابتی برخوردار نیست.
– جدای از بحث تحریم، سیاست اعمال تعرفه برای بازه زمانی نامعلوم بدترین سیاست ممکن برای حمایت از صنعت خودرو در کشور و ظلم و اجحاف به مصرف‌کنندگان شریف ایرانی می‌باشد و با اعمال این شرایط مطمئن باشید هیچ گاه ایران در زمره خودروسازان تراز اول و دوم دنیا قرار نخواهد گرفت.
– سیاست‌گذاری غلط، حمایت بدون قید و شرط و رانت ایجاد شده برای خودروسازان بزرگ‌ترین اجحافی است که در حق مردم روا شده است.
۲- با وجود موارد متعددی که در خصوص صنعت خودروسازی ایران در متن گزارش وجود دارد، تیتر این مطلب برگرفته از جمله آخر آن است که:
« شرکت‌های خودروسازی باید روند ناکارآمد خود را اصلاح کنند؛ چرا که با ادامه فعالیت ناکارآمد متضرر اصلی مردم هستند و نباید برای صنعت خودرو ایران عاقبتی بهتر از صنعت نساجی در نظر گرفت»
باید اذعان داشت که نویسنده به هیچ عنوان به وضعیت صنایع نساجی کشور اشراف نداشته و لذا به آن اشاره‌ای هم نکرده و بدیهی است که چنین نوشتاری، آن‌هم از سوی یک نماینده مجلس، سبب ایجاد ابهام از وضعیت صنایع نساجی در ذهن خوانندگان و عموم جامعه می‌گردد که برخلاف رسالت نمایندگی می‌باشد.
صنایع مذکور علی رغم بی‌توجهی مسئولین طی دهه‌های اخیر و عدم حمایت جدی از این بخش، واردات بی رویه از طرق رسمی و غیررسمی و کالای همراه مسافر و تجارت چمدانی و مسائلی از این قبیل، قادرند به اتکای توان خود محصولاتی رقابتی، به لحاظ کیفی و ارزشی تولید و در بازارهای داخلی و بین‌المللی عرضه نمایند بطوریکه در سال ۱۳۹۱ شاهد صادرات ۷۴۶ میلیون دلاری صنایع نساجی و پوشاک بودیم که نسبت به مدت مشابه سال پیش از آن بیش از ۲۴ درصد افزایش داشت و این در حالی است که بر اساس آمار گمرک جمهوری اسلامی ایران، با وجود حمایت‌های همه جانبه صورت گرفته از صنایع خودروسازی، صادرات خودروی سواری کشور در سال ۹۱ به ۳۲۵ میلیون دلار رسید.
لازم به توضیح است که فعالان صنایع نساجی در شرایط تحریم و مشکل تأمین مواد اولیه مورد نیاز، هیچگاه کیفیت را فدای سود بنگاه اقتصادی خود ننمودند لذا به نظر می‌رسد بهتر است مسئولین کشور آرزو کنند که عاقبت صنعت خودروسازی کشور همچون صنایع نساجی گردد که بدون هیچ حمایتی در برابر مشکلات و سختی های متعدد در شرایط تحریم و غیر تحریم ایستادگی کرده و به درختی تنومند تبدیل شدهاند که به راحتی در برابر ناملایمات سر خم نمی‌کنند و مانند برخی صنایع گلخانه‌ای نیستند که با کمترین تغییر در شرایط با بحران‌های جدی روبرو شوند.
بر خود واجب دانستیم که موارد فوق‌الاشاره را به استحضار مسئولین و علی‌الخصوص این نماینده محترم مجلس شورای اسلامی برسانیم و امید داشته باشیم که در آینده شاهد اظهار نظرهای ناقص و غیرکارشناسانه در روزنامه‌های پرتیراژ و پر مخاطب کشور نباشیم.
