دبی چگونه قیمت ارز را تعیین می کرد؟
اسد الله عسگر اولادی عضو اتاق بازرگانی وصنایع و معادن ایران در گفت و گو با هفته نامه تجارت مطالبی در جهت تعیین نرخ ارز توسط دبی مطرح کرد که خلاصه آن از نظرتان می گذرد:
*مدتی بود که در بازار آزاد نرخ ارز تا ساعت ۱۱ مشخص نمی شد.چون فاصله نرخ ارز رسمی و غیر رسمی زیاد شده بود بنابراین دلار ۱۲۲۶ تومان نمی توانست مبنا باشد و بنابر این ساعت ۱۱ برخی صرافان ایرانی در دوبی در ابتدا شروع به خرید درهم می کردند.وقتی حجم مشخصی درهم می خریدند قیمت آن بالا می رفت. با بالا رفتن قیمت ،سایر ارزها نیز افزایش قیمت داشتند و زمانی که صعود در یک دامنه قابل ملاحظه ای اتفاق می افتاد شروع به فروش می کردند.
*درحال حاضر متقاضیان مدارک خود را ارائه می می کنند و با نرخ مبادله ای ثبت سفارش صورت میگیرد.وقتی ثبت سفارش انجام می شود می گویند۱۰ روز دیگر ارز در اختیار آنها قرار می گیرد.
*تمامی تقاضاها در بازار باید پوشش داده شود تا التهاب بخوابد.درحال حاضر ما تقاضای مسافر،دانشجو،بیمار وشرکت هواپیمایی را داریم.
*بانک مرکزی باید بر اساس عددی که صبح به صبح اعلام می کند حداقل ۱۰۰ میلیون دلار به مرکز مبادله ارزی برای پوشش تقاضای واردات ومسافر تزریق کند. اگر جمعه ها را حذف کنیم ۲۵ یا ۲۶ روز کاری داریم که حجم ماهیانه آن بین دو میلیارد و ۵۰۰ تا دومیلیارد و۶۰۰ میلیون دلار می شود.این رقم، رقم خوبی است و می تواند التهاب بازار را نیز به حداقل برساند.چون زمانی که نوسان در بازار باشد مردم برای کسب سود به بازار هجوم می آورند و ممکن است با یک لگد زندگی آنها به هم ریزد.
*محور دیگر تضمین بازگشت سپرده های ارزی است . بانک های ایرانی در دوبی و در داخل یا هرجای دیگر باید تضمین دهند که سپرده های ارزی را به ارز بازگشت خواهند داد،نه اینکه در آنجا بگویند ارز نداریم و دلار ۱۲۲۶ تومان تحویل مردم دهند.
*متاسفانه باید گفت بخشی از ارز هایی که با ۱۲۲۶ تومان برای واردات کالا اختصاص یافت به دلیل سند سازی ها به جای آنکه صرف واردات مایحتاج اساسی شود از این بازار سر درآورد.
*برخی برای آنکه حجم و ارزش کالاهای آنها قابل شناسایی نباشد ،یوان چین را در بازار غیر مجاز چین تبدیل به یک ارز دیگر می کنند که معمولا دلار هنگ کنگ است و کالا را از این طریق وارد می کنند.
