درفراق پژو در پناه رنو
پس از رفتن پژو ازایران، حالا چشمها به شرکت رنو دوخته شده تا شاید جای خالی هموطن خود را پر کند. هر چند اخبار ضد و نقیضی از تعلیق همکاری رنو با شرکتهای خودروساز کشورمان به گوش میرسد اما هنوز اظهار نظر رسمی از مسوولان این شرکت در هیچ پایگاه اطلاعرسانی…
پس از رفتن پژو ازایران، حالا چشمها به شرکت رنو دوخته شده تا شاید جای خالی هموطن خود را پر کند. هر چند اخبار ضد و نقیضی از تعلیق همکاری رنو با شرکتهای خودروساز کشورمان به گوش میرسد اما هنوز اظهار نظر رسمی از مسوولان این شرکت در هیچ پایگاه اطلاعرسانی داخلی و خارجی مبنی بر قطع ارتباط با ایران دیده نشده است.
بااین حال چندی پیشاین شرکت فرانسوی در پاسخ به نامه یک گروه آمریکایی که در نمایشگاه نیویورک نیز با راه انداختن کمپینگی شرکتهای فعال درایران را از ادامه همکاری با خودروسازان داخلی منع میکرد، اعلام کرد که تحریمهای بینالمللی علیه ایران شامل صنعت خودرو نشده، به همین دلیل همچنان به فعالیتهای خود در ایران ادامه خواهد داد.
پاسخ قاطع رنو به گروههای مخالف همکاری باایران در شرایطی است که دولت فرانسه سهم ۱۵ درصدی دراین شرکت خودروساز دارد حال آنکه دولت مذکور خود پیشتاز تحریمها و محدودیتهای بینالمللی است که از سال گذشته علیهایران اعمال میشود.
با اعلام سیاستهای ضدایرانی توسط اتحادیه اروپا و آمریکا هر چند رییس جمهور فرانسه برنامه بلند بالایی دراین زمینه ارائه و پیشتاز سیاستهای یاد شده بود اما به دلیلاینکه صنعت خودرو در لیست تحریمهای سازمان ملل نبود، هیچ گاه از قطع همکاری پژو یا رنو باایران سخنی به میان نبود.
حال در شرایطی قرار داریم که شرکت خودروساز کاملا خصوصی فرانسه یعنی پژو فعالیتهای خود درایران را تعلیق کرده اما رنو که درصدی از آن متعلق به دولت فرانسه است همچنان از ادامه همکاری خود با شرکتهای خودروسازایرانی سخن میگوید.
بااین حال برخی کارشناسان با دیده تردید به موضعگیری شرکت رنو نگاه میکنند چرا کهاین شرکت هنوز اعلامیه رسمیدر مورد قطع یا ادامه همکاری خود باایران صادر نکرده است. به اعتقاداین کارشناساناینکه گفته میشود رنو برخلاف پژو به هیچ قیمتی حاضر به از دست دادن منافع خود درایران نیست، شاید اظهار نظر درستی نباشد؛ چرا که ممکن است رنو در قبال تعلیق همکاری خود باایران به دنبال پیشنهادهای بهتری از سوی شرکتهای خودروساز آمریکایی باشد.امتیازگیری دراین شرایط میتواند استراتژی حساب شده رنو برای قطع همکاری باایران باشد.
کارشناسان و دست اندرکاران صنعت خودرو کشور معتقدند که حضور پژو در بازار انحصاریایران و کسب سهم قابلتوجهی در این زمینه هم نتوانست پژو را به ماندن درایران ترغیب کند حال آنکه رنو راه درازی دارد تا بتواند جایگزین پژو در خودروسازی کشورمان شود؛ بنابراین وعده و وعیدهایاین شرکت برای ادامه همکاری با شرکتهای خودروساز داخلی را نمیتوان به طور کامل پذیرفت.
اما سال گذشته پیمان کارگر مدیر عامل شرکت رنوپارس و نماینده رنو درایران در گفتوگویی با ایسنا اعلام کرد که «رنو تصمیم گرفته با وجود تمام مشکلات در کنار مشتریان و دوستان ایرانی خود در دراز مدت بماند و فراتر از آن نیز تصمیم ما این است که رنو به شریک استراتژیک صنعت خودرو ایران تبدیل شود، بنابراین علاوه بر ماندن در ایران، تصمیم به گسترش فعالیتهای خود در اینجا داریم.»
اظهار نظر کارگر در شرایطی است که کارشناسان براین باورند کهاین اظهار نظر اگر در شرایط فعلی بازگو شود، میتواند بر شایعاتی کهاین روزها برای ماندن یا رفتن رنو ازایران گفته میشود، خاتمه دهد.
رنو میماند؟
در شرایطی قرار داریم که حضور رنو در غیاب رقیب دیرینهاش، یعنی پژو، در بازار ایران فرصت تازهای را برای این شرکت برای گسترش دامنه فعالیتها و البته کسب سهم بازار پژو در ایران فراهم کرده است. مسوولان شرکتهای خودروساز داخلی امیدهای زیادی به حضور فعالانه رنو درایران دارند: بهطوریکه روز گذشته محمدرضا نجفی منش عضو هیات مدیره قطعهسازان به خبرنگار ما گفت که اگر پژو دیگر درایران حضور ندارد، میتوان به همکاری رنو دل بست، بهطوریکه رنو هم اکنون آمادگی دارد تا برخی از خودروهای خود را به بازارایران عرضه کند.
شرکت رنو هر چند با ورود تندر- ۹۰ بهایران حاشیههای زیادی را برای خود درست کرد، اما با وجود تمام مشکلات و سنگ اندازیهایی که مانع از تولید انبوهاین خودرو میشد،ایستادگی کرد؛ چرا که برآورد آنها از بازار رو به رشدایران، باعث سرمایهگذاری کلاناین شرکت برای تولید خودروی تندر شده بود.
رنو برخلاف پژو استانداردهای سختگیرانهای را در مورد خودروی تولیدی خود اعمال کرد و قطعه سازان کشورمان را پس از سالها با استانداردهای جهانی آشنا کرد. خودروی تندر نیز درایران خود داستان عجیب و غریبی داشت؛ به طوری کهاین خودرو در اوایل مورد پسندایرانیان نبود اما با گذشت زمان با توجه به کیفیت و مصرف سوخت، به خودرویی محبوب تبدیل شد.
بااین حال فراز ونشیبهای تولید خودروی مذکور تا سال گذشته و همزمان با تشدید تحریمها و رشد نرخ ارز همچنان ادامه داشت؛ به طوری کهاین شرکت با مشکلاتی در تامین قطعه و نقل و انتقالات پولی مواجه کهاین امر منجر به کاهش تولید تندر شد.
بااین حال رنوییها هر چند با ژیان و رنو ۵ توانسته بودند تا حدودی دلایرانیها را بهدست آورند؛ اما با ورود تندر به محبوبیت خود افزودند.
به اعتقاد کارشناسان آگاه به مسائل صنعت خودرو، رنو با توجه به سرمایهگذاری که درایران انجام داده نمیتواند همچون پژو، به راحتی ازاین بازار چشم پوشی کند. آنها براین باورند که شرکت مذکور همچنان در پی رفع موانع تولید خودروی تندر است تا شاید بتواند شروع خوبی برای دیگر فعالیتهایاین شرکت باشد.
مشکلات رنو درایران
اینکه رنو به دنبال امتیازگیری از شرکتهای خودروساز آمریکایی است یا با قاطعیت خواهان ماندن در کنار خودروسازانایرانی است، با اظهار نظرهای متفاوتی از سوی کارشناسان روبهرو است.
بااین حال محمدرضا نجفی منش، عضو هیات مدیره انجمن قطعه سازان با تاکید براینکه رنو، بهطور قاطع درایران خواهد ماند و از تصمیم خود نیز برنمیگردد عنوان کرد که هم اکنون تولید تندر درایران کاهش یافته. این در حالی است که افت تولید مربوط به مشکلات داخلی است که هم اکنون رنو با آنها دست و پنجهنرم میکند.
نجفی منش با اشاره بهاینکه فعالیت رنو درایران به حالت تعلیق درنیامده بلکه مشکلات داخلی مانع از تولید تندر شده است، عنوان کرد کهاین شرکت هم اکنون مشکل انتقال ارز دارد و در تامین برخی از قطعات نیز به دلیل تحریمهای بینالمللی ناتوان میباشد.
وی براین نکته نیز تاکید کرد که شرکت رنو پارس از انجمن قطعه سازان خواسته تا با کمک وزارت صنعت و معدن و تجارت و همچنین بانکها موانع و مشکلات مربوط به تامین قطعات تندر را حل کنند.
به گفته وی، گروههای فشار تاکنون نتوانستند رنو را مجبور به ترکایران کنند؛ اما با مشکلات موجود هم نباید بهانهای به دست گروههای مذکور دهیم. نجفی منش همچنین اظهار کرد که مشکل تامین ارزی رنو باید هر چه زودتر حل شود