موفقیت محققان ایرانی در تولید آزمایشگاهی نوعی نانوالیاف پلیمری
پژوهشگران دانشکده مهندسی پلیمر و رنگ دانشگاه صنعتی امیرکبیر نوعی نانوالیاف پلیمری با قابلیت اضافه کردن نانومواد مختلف با کاربری‌های گوناگون در مقیاس آزمایشگاهی ساختند.
دکتر مهدی رفیع‌زاده، استاد راهنمای این طرح، با اشاره به گسترش استفاده و کاربرد پلیمرها گفت: با ترکیب پلیمرها با مواد مختلف در ابعاد نانو، نانوکامپوزیتهایی با خواص مختلف و منحصربفرد به دست می‌آیند.
وی نانوپلیمرها را دارای قابلیت استفاده برای تولید محصولات جدید و حتی جایگزینی مواد طبیعی یا فلزات برشمرد و افزود: در این طرح پلیمر پلی اتیلن ترفتالات به عنوان یکی از پلاستیک‌های پرمصرف در ساخت الیاف پلی استر و ظروف یک بار مصرف مورد توجه قرار گرفت و روشی طراحی و اجرا شد که به عنوان یک برتری مهم، قابلیت استفاده از مواد بازیافتی این پلیمر فراهم شد و از طرف دیگر با اضافه کردن نانو ذرات در زمان تولید پلیمر، یکنواختی بهتر محصول هم به دست آمد.
رفیع‌زاده تصریح کرد: یکنواختی پراکندگی نانوذرات در پلیمر موجب کیفیت و خواص بهتر آن می‌شود.
دکتر علیرضا زاهدی، پژوهشگر طرح نیز که آن را در قالب رساله دکتری مهندسی پلیمر ارائه کرده، اضافه کردن نانوذرات به پلیمر را موجب پیدایش ویژگی‌های جدید دانست و گفت: موادی مانند نانوذرات نقره خاصیت ضد باکتریایی و نانولوله‌های کربن خاصیت هدایت پذیری را به الیاف می‌دهند.
وی افزود: در این طرح با توجه به پلیمر خاص مورد نظر که شرایط خاص دمایی و فشار برای تولید آن لازم است، ابتدا راکتور شیمیایی با مشخصات مورد نظر ساخته شد و توانستیم با کنترل دقیق شرایط واکنش و نیز اضافه کردن نانوذرات در زمان شکل گرفتن پلیمر، محصول مورد نظر را به دست بیاوریم.
زاهدی مرحله بعد را حل کردن پلیمر در یک حلال ذکر و تصریح کرد: محلول به دست آمده به روش برق ریسی یعنی ایجاد اختلاف زیاد الکتریکی بین نازل محلول پلیمر و صفحه هدف، به صورت رشته‌هایی در مقیاس نانو درآمد.
وی افزود: با توجه به زیست سازگاری خوب این پلیمر با بدن در مرحله بعدی کار، ما به دنبال ساخت کوپلیمرهایی از آن هستیم که خاصیت زیست تخریب‌پذیری را هم داشته باشد تا بتوان از آن در مهندسی بافت استفاده کرد.
